فاش شد: انتقال ایالات متحده به خودروهای الکتریکی چگونه ویران زیست محیطی را تهدید می کند | اخبار آمریکا

تحقیقات جدید نشان می‌دهد که انتقال ایالات متحده به خودروهای الکتریکی می‌تواند به سه برابر لیتیومی که در حال حاضر برای کل بازار جهانی تولید می‌شود، نیاز داشته باشد و باعث کمبود آب، تصرف زمین‌های بومی و تخریب اکوسیستم در داخل و خارج از مرزهای این کشور شود.

این سازمان هشدار می دهد که اگر وابستگی ایالات متحده به خودروها در شهرها و شهرها به شدت کاهش پیدا نکند، انتقال به خودروهای الکتریکی با باتری لیتیومی تا سال 2050 نابرابری های زیست محیطی و اجتماعی جهانی مرتبط با معدن را عمیق تر خواهد کرد و حتی ممکن است هدف گرمایش جهانی 1.5 درجه سانتی گراد را به خطر بیندازد.

اما سیاست های بلندپروازانه سرمایه گذاری در حمل و نقل انبوه، شهرها و شهرهای قابل پیاده روی، و بازیافت باتری قوی در ایالات متحده، میزان لیتیوم اضافی مورد نیاز در سال 2050 را بیش از 90 درصد کاهش می دهد.

در واقع، این اولین مدل سازی در نوع خود نشان می دهد که می توان گزینه های حمل و نقل بیشتری را برای آمریکایی ها داشت که ایمن تر، سالم تر و تفکیک کمتری داشته باشند و در عین حال پیشرفت سریع به سمت صفر شدن انتشار گازهای گلخانه ای داشته باشند.

تحقیقات پروژه آب و هوا و جامعه و دانشگاه کالیفرنیا، دیویس، که به طور انحصاری با آبان نیوز به اشتراک گذاشته شده است، در برهه ای حساس با ارائه بودجه تاریخی برای خودروهای برقی از طریق قوانین سرمایه گذاری و مشاغل جو بایدن برای کاهش تورم و زیرساخت انجام می شود.

شناخت مضرات طلای سفید

پیش‌بینی می‌شود تقاضای جهانی برای لیتیوم، که به عنوان طلای سفید نیز شناخته می‌شود، تا سال 2040 بیش از 40 برابر افزایش یابد که عمدتاً ناشی از تغییر به سمت خودروهای الکتریکی است. اعتراضات مردمی و شکایت های حقوقی علیه استخراج لیتیوم از ایالات متحده و شیلی گرفته تا صربستان و تبت در بحبوحه افزایش نگرانی ها در مورد تأثیرات اجتماعی و زیست محیطی و ژئوپلیتیک فزاینده تنش حول عرضه در حال افزایش است.

نمودار میله ای تولید سالانه معدن لیتیوم جهانی

تمایل ایالات متحده به خودروها، به ویژه خودروهای بزرگ، و شهرهای وسیع و حومه شهر که رانندگی به سمت محل کار، مدرسه و مغازه اغلب تنها گزینه است، انتقال آن به خودروهای برقی را اهمیت جهانی می بخشد.

بر اساس این تحقیق، مهم نیست که چه مسیری را انتخاب کند، ایالات متحده تا سال 2050 به انتقال آلایندگی صفر خواهد رسید. اما سرعت انتقال – و همچنین اینکه چه کسی از آن سود می برد و چه کسی از آن رنج می برد – به تعداد و اندازه وسایل نقلیه الکتریکی (و باتری) بستگی دارد که آمریکایی ها برای ادامه مسیر انتخاب می کنند.

تئا ریوفرانکوس، دانشیار علوم سیاسی در کالج پراویدنس و نویسنده اصلی این مقاله می‌گوید: «حفظ وضعیت موجود ممکن است از نظر سیاسی ساده‌تر به نظر برسد، اما این سریع‌ترین راه برای خارج کردن مردم از خودروها یا منصفانه‌ترین راه برای کربن‌زدایی نیست. گزارش.

ما می‌توانیم وضعیت موجود را برای رسیدن به انتشار گازهای گلخانه‌ای به صفر برسانیم، یا از انتقال انرژی می‌توان به عنوان فرصتی برای بازنگری در شهرها و بخش حمل‌ونقل استفاده کرد تا از نظر زیست‌محیطی و اجتماعی، هم در ایالات متحده و هم در سطح جهانی، عادلانه‌تر باشد.»

پیا مارکجیانی، مدیر سیاست در بنیاد محیط زیست و منابع طبیعی در آرژانتین، گفت: «این گزارش احتمالات آینده‌ای بدون سوخت‌های فسیلی را نشان می‌دهد که استخراج مواد معدنی و آسیب‌های جدید را برای جوامع در مناطق غنی از لیتیوم به حداقل می‌رساند».

حمل و نقل بزرگترین منبع انتشار کربن در ایالات متحده است – و تنها بخشی است که انتشار گازهای گلخانه ای در آن همچنان در حال افزایش است – که باعث می شود خودروهای گازسوز و دیزلی در سریع ترین زمان ممکن برای محدود کردن خرابی آب و هوا حذف شوند.

استراتژی بایدن برای کربن زدایی کامل بخش حمل و نقل تا سال 2050 تا حدودی بر حمل و نقل انبوه و برنامه ریزی استفاده از زمین تمرکز دارد، اما تا کنون پیام ها – و بودجه – به سمت تشویق آمریکایی ها برای تعویض خودروهای گازسوز با وسایل نقلیه الکتریکی به جای تغییر طراحی شده است. راهی که آنها سفر می کنند

کار می کند: پیش بینی می شود که بیش از نیمی از فروش خودرو در کشور تا سال 2030 الکتریکی باشد و ایالت هایی مانند نیویورک و کالیفرنیا قوانینی را تصویب کرده اند که فروش خودروهای گازسوز را به تدریج متوقف می کنند.

این خبر خوبی است اما یک نکته وجود دارد: لیتیوم.

وسایل نقلیه الکتریکی در حال حاضر بزرگترین منبع تقاضا برای لیتیوم هستند – فلز نرم و سفیدی که در تمام باتری های قابل شارژ فعلی رایج است.

استخراج لیتیوم یک تجارت پر دردسر است و افزایش تقاضا برای خودروهای الکتریکی به افزایش آسیب‌های اجتماعی و زیست‌محیطی – و تنگناهای زنجیره تامین جهانی کمک می‌کند.

اگر آمریکایی ها با نرخ فعلی به خودروها وابسته باشند، تا سال 2050، ایالات متحده به تنهایی به سه برابر مقدار لیتیومی که در حال حاضر برای کل بازار جهانی تولید می شود نیاز خواهد داشت، که عواقب ناگواری برای تامین آب و غذا، تنوع زیستی و حقوق بومیان خواهد داشت.

اما طبق گزارش دستیابی به حمل و نقل آلاینده صفر با تحرک بیشتر و استخراج کمتر، نباید اینطور باشد.

بهترین سناریوها برای اندازه باتری، تراکم شهر و حمل و نقل عمومی

محققان یک ابزار مدل‌سازی جدید برای مقایسه مقدار لیتیوم مورد نیاز برای دستیابی به آلاینده‌های حمل و نقل صفر برای وسایل نقلیه شخصی (خودروها، کامیون‌ها و SUV) در سناریوهای مختلف ایجاد کردند. این اولین مطالعه ای است که تقاضای لیتیوم در آینده را بر اساس متغیرهایی مانند مالکیت خودرو، اندازه باتری، تراکم شهر، حمل و نقل عمومی و بازیافت باتری پیش بینی می کند و این موضوع را با آسیب های قابل اجتناب مرتبط می کند.

در هر سناریو، ایالات متحده تا سال 2050 به انتقال آلاینده صفر می‌رسد و در هر مورد نیاز به استخراج اضافی لیتیوم است.

بر اساس این گزارش، میزان لیتیوم بستگی به تصمیمات سیاستی اتخاذ شده در حال حاضر دارد که بر رونق اقتصادی، سلامت عمومی، عدالت زیست محیطی، اکوسیستم ها و جوامع در هر بخش از زنجیره تامین برای دهه های آینده تأثیر می گذارد.

در بهترین حالت – مقایسه وضعیت موجود که در آن اندازه باتری خودروهای برقی افزایش می‌یابد و وابستگی به خودروی ایالات متحده ثابت می‌ماند – با سیاست‌های جاه‌طلبانه حمل‌ونقل عمومی، تراکم شهری و بازیافت، تقاضای لیتیوم 92 درصد کمتر خواهد بود. (اندازه باتری، مانند اندازه یک مخزن سوخت، محدوده را تعیین می کند – یا اینکه قبل از شارژ مجدد چقدر می توانید طی کنید.)

اما نتایج نشان می‌دهد که حتی اگر آمریکایی‌ها نتوانند خودروهای دارای باتری‌های لیتیومی بزرگ را کنار بگذارند، افزایش تراکم کلان شهرها و سرمایه‌گذاری در حمل و نقل انبوه، تقاضای تجمعی برای لیتیوم را بین 18 تا 66 درصد کاهش می‌دهد. محدود کردن اندازه باتری های EV به تنهایی می تواند تقاضای لیتیوم را تا سال 2050 تا 42 درصد کاهش دهد.

نمودار میله ای لیتیوم مورد نیاز در سال 2050 برای نیرو دادن به خودروهای آمریکایی در سناریوهای مختلف، از بدترین حالت به بهترین حالت.

بیشترین کاهش به دلیل تغییر نحوه رفت و آمد ما در شهرها و شهرها خواهد بود – ماشین های کمتر، پیاده روی بیشتر، دوچرخه سواری و حمل و نقل عمومی که توسط شهرهای متراکم تر امکان پذیر شده است – به دنبال آن کوچک کردن وسایل نقلیه و بازیافت باتری ها.

می توان این کار را انجام داد: شهرهای سراسر جهان از قبل شروع به کاهش استفاده از خودرو به منظور بهبود آلودگی هوا، ایمنی جاده ها و کیفیت زندگی کرده اند. در پاریس، استفاده از خودرو از سال 2001 تا 2015 نزدیک به 30 درصد کاهش یافت، در حالی که در لندن نزدیک به 40 درصد کاهش یافت.

نمودار میله‌ای که لیتیوم مورد نیاز برای باتری‌های مختلف خودروهای الکتریکی و نسبت لیتیوم به مسافران را مقایسه می‌کند. اتوبوس های برقی به مراتب کمتر از وسایل نقلیه شخصی برای هر مسافر نیاز دارند.

به گفته کیرا مک‌دونالد، اقتصاددان و محقق سیاست شهری، علیرغم وابستگی فرهنگی به رانندگی، خودروهای کمتر در جاده‌ها به معنای قربانی کردن کیفیت زندگی، راحتی یا ایمنی برای آمریکایی‌ها نیست.

اگر سیاست‌ها، نهادها و الگوهای هزینه‌ای که زیرساخت‌های موجود وابسته به خودرو و محیط ساخته‌شده ما را شکل دادند، تغییر کنند، می‌توان روش‌های جایگزین حمل‌ونقل را بسیار ایمن‌تر، راحت‌تر و سریع‌تر از خودروها و بسیار لذت‌بخش‌تر و سرگرم‌کننده‌تر ساخت.»

حفاظت از مردم و کره زمین

ذخایر لیتیوم از نظر زمین شناسی گسترده و فراوان هستند، اما 95 درصد تولید جهانی در حال حاضر در استرالیا، شیلی، چین و آرژانتین متمرکز شده است. ذخایر بزرگ جدید پیدا شده است در کشورهای مختلف از جمله مکزیک، ایالات متحده، پرتغال، آلمان، قزاقستان، کنگو و مالی.

استخراج لیتیوم مانند تمام معادن، از نظر زیست محیطی و اجتماعی مضر است. بیش از نیمی از تولید فعلی لیتیوم، که بسیار پرمصرف آب است، در مناطقی انجام می‌شود که به دلیل کمبود آب که احتمالاً به دلیل گرمایش جهانی بدتر می‌شود، آسیب دیده است.

استخراج لیتیوم علیرغم اینکه یک صنعت نسبتا جدید است، سابقه ای در زمینه آلودگی زمین و آب، تخریب اکوسیستم و تخلفات علیه جوامع بومی و روستایی دارد.

در ایالات متحده، تنها یک معدن کوچک لیتیوم، در نوادا، در حال حاضر عملیاتی است، اما ایالت متاثر از خشکسالی حداقل 50 پروژه جدید در دست توسعه دارد. این شامل معدن عظیم Thacker Pass می‌شود که در پایان دولت ترامپ تصویب شد، که به دلیل عدم مشورت و بررسی ناکافی محیط‌زیست مورد مخالفت فعالان محیط‌زیست، دامداران و قبایل بومی قرار گرفت.

در شیلی و آرژانتین که به ترتیب دومین و چهارمین تولیدکنندگان بزرگ لیتیوم در جهان هستند، تعهدات شرکت‌ها، کمبود آب، آلودگی زمین و عدم رضایت آگاهانه گروه‌های بومی به مقاومت و درگیری‌های اجتماعی دامن زده است.

هجوم لیتیوم در حال حاضر در حال افزایش است، اما بر اساس این گزارش، نگه داشتن استخراج لیتیوم به حداقل مطلق برای جوامع خط مقدم حیاتی است – و همچنین منطق اقتصادی خوبی دارد.

بیشتر پیش‌بینی‌کنندگان کاهش عرضه را در پنج تا 10 سال آینده پیش‌بینی می‌کنند – دوره‌ای که کربن‌زدایی سریع باید اتفاق بیفتد تا از گرمایش جهانی فاجعه‌بارتر جلوگیری شود. قیمت باتری‌های لیتیومی – گران‌ترین جزء خودروهای برقی – برای اولین بار در سال گذشته افزایش یافت زیرا تقاضا بیش از عرضه بود.

باتری های کوچکتر حمل و نقل کربن زدایی شده را مقرون به صرفه تر می کند. علاوه بر این، گسترش سیستم‌های حمل و نقل انبوه می‌تواند ایمنی عابران پیاده و کیفیت هوا را بهبود بخشد و مزایای سلامتی و اقتصادی را به همراه داشته باشد.

پایال سمپات، مدیر برنامه معدن در Earthworks، گفت: «یافته‌های این گزارش باید سیاست‌هایی را برای سرمایه‌گذاری در سیستم‌های حمل‌ونقل عمومی قوی و قابل دسترس آغاز کند که باعث افزایش عدالت، کاهش آلودگی و رساندن مردم به جایی که باید بروند.»