هزاران کپور مرده در سواحل استرالیای جنوبی شسته می شوند | استرالیای جنوبی

آب‌های ناشی از سیل سال گذشته در جنوب شرقی استرالیا به دریا می‌ریزد و کپور را با خود می‌برد – اما شوری اقیانوس گونه‌های مهاجم را می‌کشد، بنابراین ماهی‌های مرده اکنون در سواحل استرالیای جنوبی سرازیر می‌شوند.

تصاویری از میدلتون، پورت الیوت و گولوا انبوهی از ماهی کپور جوان را نشان می دهد که در سواحل مقاصد تابستانی محبوب پراکنده شده است.

مسئول اصلی امنیت زیستی علف‌های هرز و آفات در دپارتمان صنایع اولیه و مناطق ایالتی، گفت که تخم‌ریزی ماهی کپور در این زمان از سال طبیعی است، اما جریان‌های زیاد آن‌ها را از آب شیرین رودخانه موری به رودخانه می‌ریزد. محیط زیست دریایی

آنها معمولاً تحمل می کنند [of different environments] اما شوری بالا را خوب نگیرید… به همین دلیل است که ما شاهد مرگ و میر ماهی هستیم.

معمولاً وقتی یک رویداد کشتن ماهی رخ می دهد، ماهی یا توسط گونه های دیگر مصرف می شود یا تخریب می شود و بخشی از سیستم طبیعی را تشکیل می دهد.

ما هنوز انتظار داریم که ظرف چند روز و چند هفته دوباره شسته شوند.”

با این حال، او گفت که اگر توده‌های ماهی‌های پوسیده جمع شوند، برنامه‌ای برای جذب پیمانکاران برای حذف آنها به روشی پایدار، احتمالاً از طریق کمپوست وجود دارد.

در فیس بوک، جان کورک-گورینج نوشت که در میدلتون نیز ماهی و ماهی وجود دارد.

او نوشت: «کوه‌های کم‌عمق با ماهی کپور که در آب شور مبارزه می‌کند زنده است. من هرگز در طول عمرم این را نخواهم دید.»

راجرز گفت ماهی‌های مرده عمدتاً کپور بوده‌اند که به تعداد زیادی به رودخانه‌های استرالیا حمله کرده‌اند.

در سال 2016، وزیر آب وقت، بارنابی جویس، طرحی را برای معرفی ویروس تبخال به جمعیت ماهی کپور برای کنترل تعداد آنها اعلام کرد.

اما طرح ملی کنترل ماهی کپور (NCCP) در پایان سال منتشر شد و توصیه می‌کند تحقیقات بیشتری انجام شود.

ماهی کپور از آن زمان به‌ویژه پس از سیل در تعداد زیادی تخم‌ریزی کرده است.

گروهی از بوم‌شناسان دانشگاه چارلز استورت در این هفته گفتند: «فیلم‌های انقباض ماهی‌های بالغ و جوان نشان می‌دهد که همه چیز در رودخانه‌های ما خوب نیست».

آنها “خانه وحشت” را که کپور باعث تخریب گیاهان و زیستگاه ها می شود، توصیف کردند. آنها در گفتگو می گویند: «آنها می توانند بستر بسیاری از رودخانه ها را مانند سطح توپ های گلف – برهنه و فرورفته، عاری از هر گونه زیستگاه، کنند.

آنها گفتند که تخمین قبلی از 357 میلیون ماهی در رودخانه ها و تالاب های استرالیا در سال جاری ممکن است فراتر رود.

بوم شناسان گفتند: “کپور در حال حاضر بسیار فراوان است، زیرا سیل به آنها دسترسی به زیستگاه های دشت سیلابی می دهد.”

در آنجا، هر ماده بزرگ می‌تواند میلیون‌ها تخم تولید کند و جوان‌ها نرخ بقای بالایی دارند.

به دلیل سیل، سال پررونقی است و افزایش تعداد، درخواست هایی را برای انتشار ویروس تبخال برانگیخته است.

به گفته کارشناسان، ما باید درباره ویروس و همچنین روش‌های دیگری مانند دستکاری سطح آب برای کمک به ماهی‌های بومی و ایجاد اختلال در شرایط پرورش ماهی کپور، «مکالمه‌ای جدی» داشته باشیم – اما «گلوله‌های نقره‌ای» وجود ندارد.

آنها گفتند: «در حالی که با فروکش کردن سیل، تعداد کودکان کاهش می یابد، تعداد نوجوانانی که در حال حاضر به رودخانه ها باز می گردند، خیره کننده خواهد بود و ممکن است سال ها طول بکشد.

وزارت کشاورزی، شیلات و جنگلداری فدرال در بیانیه ای اعلام کرد که دولت فدرال در حال کار با ایالت ها و مناطق برای توافق بر سر مراحل بعدی NCCP است.

این گزارش گفت: «اگرچه گزارش NCCP بینش‌هایی در مورد امکان‌سنجی ویروس کپور به‌عنوان یک عامل کنترل زیستی ارائه می‌دهد، اما ابهاماتی در مورد کارایی و اثربخشی این ویروس در حذف ایمن ماهی کپور از آبراه‌های استرالیا وجود دارد». تحقیقات بیشتر و رسیدن به توافق از همه حوزه های قضایی در مورد این طرح.