اش بارتی فقط یک اسطوره تنیس نیست. او همچنین یک بازیکن کریکت (و گلف باز) عالی است | اش بارتی

جیارج اورول نوشت که همه حیوانات با هم برابرند اما برخی از آنها برابرتر از بقیه هستند. همین امر در مورد ورزشکاران نیز صدق می کند. برخی از آنها توانایی تقریباً غیرمعمولی دارند تا دست خود را به هر ورزشی که دوست دارند برگردانند. فقط از هر کسی که آش بارتی را تماشا کرده بپرسید – تنیسور شماره 1 زنان جهان که به عنوان قهرمان ویمبلدون و قهرمان اوپن استرالیا بازنشسته شده است – در سال 2015 یک هوس کریکت را به قراردادی تمام وقت با بریزبن هیت تبدیل کند.

آنچه که به عنوان گفتگو در یک شام جوایز برای زنان استرالیایی آغاز شد – که طی آن یک بارتی نوجوان درباره فشارهای ناشی از حضور در چرخ همستر ورزشی بین المللی صحبت می کرد – به طلسمی تبدیل شد که حرفه تنیس نوپای او را دوباره شعله ور کرد و نحوه آماده سازی کریکت کوئینزلند را تغییر داد. بازیکنان او در آن زمان نمی دانست اما بارتی در حال عازم سفری بود که زندگی او را تغییر می داد.

شاید بزرگترین نشانه استعداد او نه در زمین یا در ویکت، بلکه در زمین گلف بود. دیو ریچاردز، مربی سابق بارتی در کریکت کوئینزلند، می‌گوید: «او در حال تماشای مسابقات گلف از تلویزیون بود. او برگشت و گفت: فکر می‌کنم می‌توانم این کار را انجام دهم. او روز بعد بیرون رفت و یک دور 81 شلیک کرد. هشتاد و یک! این اولین باری بود که او مجموعه ای از چماق ها را به دست می گرفت. این به شما ایده ای از نوع استعدادی می دهد که ما با آن سر و کار داشتیم.”

بارتی می توانست تقریباً دستش را به سمت هر چیزی بچرخاند. خوشبختانه برای تیم بریزبن هیت، کریکت برای او جذابیت داشت. اسکات پرستویج، دستیار مربی تیم هیت، می گوید: “او بسیار تیم محور است و وقتی وارد شد واقعاً انگار برای این محیط تیمی گریه می کرد.” او آن را دوست داشت. هر جلسه تیمی، شام تیم، او اولین نفر آنجا بود. او واقعاً آن را در آغوش گرفت. همچنین زمانی که به تنیس بازگشت به او کمک کرد. او می‌دانست که کمی خسته است، کمی از تنیس خسته شده است و نیاز به شادابی داشت.»

پس از اعلام وقفه نامحدود از تنیس در سپتامبر 2014، بارتی می خواست یک چالش جدید و فرصتی برای حضور در رختکنی که در تنیس برای او وجود نداشت. بارتی قبل از اولین بازی خود در Big Bash گفت: “وقتی تنها هستید سخت است و به همین دلیل است که ورزش تیمی بسیار جذاب است.” “اگر در حال مبارزه هستید، هرگز لحظه تنهایی در زمین وجود ندارد. 10 دختر دیگر در زمین بازی هستند که می توانند به شما کمک کنند و شما را از شرایط سخت عبور دهند.”

اینطور نبود که در دادگاه همه چیز بر علیه او پیش می رفت. در سال 2013، بارتی به فینال های دونفره در اوپن استرالیا، اوپن آمریکا و ویمبلدون رسیده بود. این دومی محلی بود که نوجوان استرالیایی به خوبی می‌شناخت، و در سال 2011 عنوان نوجوانان مسابقات را در سن 15 سالگی به دست آورد. او همچنین جوانترین استرالیایی بود که برای تیم فدرال کاپ این کشور از زمان Jelena Dokic انتخاب شده بود و او قهرمان شده بود. اولین مسابقات گرند اسلم او در فلاشینگ میدو و رولان گاروس. تغییر کدها یک تماس بزرگ بود و از نظر مالی به نفع او نبود. او در سال 2013 در پیست WTA 600000 دلار به دست آورده بود، در حالی که قرارداد با Heat حدود 10000 دلار بود.

پس از مکالمه اولیه، ریچاردز و بارتی یک جلسه نت راه اندازی کردند. ریچاردز با 150 توپ و یک دستگاه بولینگ، سر کار رفت. آنچه بعد اتفاق افتاد از آن زمان با او باقی مانده است. او می گوید: «این فوق العاده بود. او به من گفته بود که در دوران بزرگ شدن کمی کریکت حیاط خلوت و یک بازی عجیب و غریب برای مدرسه اش بازی کرده است، بنابراین من انتظار زیادی نداشتم. اما او باید در طول آن جلسه کمتر از پنج بار بازی کرده باشد و از دست داده باشد. من برای مدت طولانی و طولانی مربی کریکت بوده‌ام و واقعاً فکر نمی‌کنم که از تماشای بازی کسی، اساساً برای اولین بار، آنقدر هیجان‌زده بودم. او درایوهای بی‌نظیر بازی می‌کرد و تا زمانی که کارمان تمام شد، سعی می‌کرد پای جلویش را پاک کند و بیشتر و بیشتر به آن ضربه بزند. ضربدری متقابل از دست به مستقیم در 150 توپ یکی از قابل توجه ترین چیزهایی بود که تا به حال دیده ام.

او که نمی‌خواست او را به تصمیم‌گیری عجولانه سوق دهد، به او گفت که برود و به این فکر کند که آیا علاقه‌مند است به تیم هیت بپیوندد در فصلی که شاهد جابه‌جایی بسیاری از کریکت‌بازان زن استرالیایی از رده‌های نیمه حرفه‌ای به تبدیل شدن است. حرفه ای تمام وقت

تنها به همین دلیل، حضور بارتی در اطراف بسیار ارزشمند بود. عملکرد او در زمین همچنین نشان داد که او چقدر سریع در حال یادگیری است، به ویژه در اولین مسابقه T20 او برای حومه غربی در رقابت های برتر زنان بریزبن، زمانی که او با 63 گل از 60 توپ، بهترین گل را به ثمر رساند. بارتی سپس با نتیجه 2-13 از چهار اوور خارج شد. چند هفته بعد او قرن اول خود را تنها با 52 توپ شکست.

کاترین ریمونت، ملی پوش سابق استرالیا، مربی بارتی در حومه غربی بود و از این که چگونه کسی که هرگز این بازی را انجام نداده بود، به این سرعت درک زیرکانه ای از کریکت پیدا کرد، شگفت زده شد. ریمونت می‌گوید: «پدرش از طرفداران کریکت بود و او با او روی مبل می‌نشست و بازی استرالیا را تماشا می‌کرد. او باید چیزهای افتضاحی از آن برداشت کرده باشد، زیرا موقعیت‌های یک مسابقه را خیلی سریع درک می‌کند. من بازیکنانی را بازی کرده‌ام و مربیگری کرده‌ام که بعد از 15 سال بازی نتوانستند این کار را انجام دهند. در اولین بازی هایش برای ما، او اردک گرفت، که به وضوح از آن راضی نبود. اما هر بار که بیرون بود، چیزی یاد می گرفت. به عنوان یک مربی نمی توانید چیزی بیشتر از این بخواهید. در عرض چند هفته او صد گل برای ما به ثمر رساند.»

این کریکت‌باز حیاط خلوت ناگهان در سرتاسر استرالیا، از جمله کسانی که مسئول اجرای بازی زنان بودند، در مرکز توجه قرار گرفت. به هر حال، داستان بارتی به سختی منحصر به فرد بود، با توجه به اینکه الیزه پری در آن زمان با موفقیت توانست حرفه خود را در کریکت و فوتبال ترکیب کند.

Prestwidge می‌گوید: «از دیدگاه کریکت استرالیا می‌دانم که آنها او را از نزدیک تماشا می‌کردند، پیشرفت او را تماشا می‌کردند و چیزهایی مشابه ما را از نقطه‌نظر ردیابی سریع مشاهده می‌کردند. ما اساساً می‌گفتیم که اگر او 18 ماه دیگر در این ورزش می‌ماند، باید برای جایگاهی تلاش می‌کرد.»

یک دلیل بزرگ برای آن اشتهای سیری ناپذیر او برای کار سخت بود. بارتی به زدن 1000 توپ در روز در زمین عادت داشت، پس چرا کریکت باید متفاوت باشد؟ Prestwidge می گوید: «او اساساً از همان روش تمرینی از تنیس تا کریکت استفاده می کرد. او به معنای واقعی کلمه هر جلسه تمرینی را بالا می‌آورد و به جای زدن 200 توپ – همانطور که اکثر بازیکنان کریکت انجام می‌دهند – 1000 توپ می‌زند، درست مثل اینکه در حال بازی تنیس است. این کل روند فکر ما و نحوه طراحی برنامه ضربتی خود را تغییر داد. از نقطه نظر اخلاق کاری، بازیکنان ما به نوعی آماتور مرزی بودند زیرا در آن مقطع واقعاً دستمزد نمی گرفتند.

این شخص از ورزش دیگری ظاهر شد و پیشرفت او را در سه ماه اول تماشا کردند و دیدند که چقدر پیشرفت کرده است. برای بازیکنان تیم ما تجربه شگفت انگیزی بود که ببینند این حرفه ای تنیس وارد می شود و همانطور که او تمرین می کند. چشمان بسیاری را باز کرد.»

اولین بازی او در Big Bash سرانجام در 5 دسامبر 2015 در Junction Oval در ملبورن در مسابقه ای در برابر لباس ستاره ها که شامل مگ لنینگ و نت اسکایور بود، انجام شد. با تعقیب 156-7 ستاره ها، بارتی با موقعیت های پیروزی هیت به سمت دروازه آمد. به وضوح در خانه و در مقابل تماشاگران 1500 نفری، او 9 توپ از 15 توپ اول خود را به ثمر رساند. بارتی سپس باز شد و 30 عدد از 12 بعدی را شکست، که شامل سه چهار و شش بود. او آخرین ویکتی بود که سقوط کرد – با بولد Sciver با هدف حداکثری دیگر – در حالی که Heat به 20 ران از هدف خود رسید. ریچاردز می‌گوید: «اگر کسی می‌پرسید که آیا او قبل از آن دوره‌ها به کامپوزیت تعلق دارد یا خیر، پس در پایان آن به پایان نرسیده‌اند.

اگر هیت انتظار داشت که تعداد دفعات بیشتری در پی داشته باشد، ناامید ماندند. علی‌رغم بازی خیره‌کننده در افتتاحیه، بارتی در باقی مانده رقابت‌ها، با امتیاز برتر بعدی 17 در مقابل برنده نهایی، سیدنی تاندر، مشکل داشت.

Prestwidge می گوید: “او در طبیعت یک نوع آدم بسیار سرد است.” یکی از قوی‌ترین ویژگی‌های شخصیتی او این بود که وقتی از زمین خارج می‌شد، بدون توجه به اینکه دویدن گل زده بود یا نه، مستقیماً به داخل تیم راه می‌رفت تا نفر بعدی را تشویق کند که به خفاش برود. او همیشه از او حمایت می کرد. او اگر گل نمی زد ناامید می شد زیرا بسیار رقابتی بود، اما این مانع از انجام هر کاری که می توانست برای تیمش می کرد، نمی شد.

آخرین بازی های او در برابر آدلاید استرایکرز انجام شد و بارتی سه گل زد و قبل از اینکه در lbw به دام بیفتد. ریچاردز می‌گوید: «در آن زمان او آشکارا درباره اینکه چه زمانی به تنیس بازمی‌گردد و اینکه چگونه این سفر را سفری جدید می‌دید صحبت می‌کرد. “وقتی به پایان فصل کریکت رسید، او گفت که باید قبل از بازگشت چند کادر دیگر را علامت بزند و فکر می‌کنم که این واقعاً در فضای ذهنی بود و قبل از رفتن به محیط تنیس واقعاً واضح تر می شد.”

بارتی در اکتبر 2015 به مطبوعات گفته بود که برای افسردگی مشاوره دریافت کرده است که به تصمیم او برای کناره گیری از تنیس کمک کرد. و مربی تنیس او، کریگ تایزر، معتقد است که اگر بارتی زمانی که این کار را انجام داد تمرکز خود را روی کریکت تغییر نمی داد، بعید بود که او هرگز طعم پیروزی های بعدی گرند اسلم خود را چشیده باشد یا به شماره 1 جهان برسد. تایزر گفت: «این بهترین کاری بود که او انجام داد، کناره‌گیری از ورزش. او می‌خواست زندگی‌اش را دوباره ارزیابی کند. برای کسی که بتواند پس از سال‌ها بازی در سطحی که دارد بازی کند بسیار شگفت‌انگیز است.»

تا فوریه 2016، بارتی به بازی تنیس بازگشت. این معیاری بود برای عزم او برای دادن همه چیز به کریکت قبل از ترک آن، با این حال، این بود که بلافاصله پس از یک تورنمنت پرواز با چشم قرمز از پرث به بریزبن را گرفت تا بتواند در فینال کریکت درجه بریزبن برای وست در دم بازی کند. -پایان آن تابستان او هم با صدای بلند بیرون رفت. وسترن حومه‌ها در فینال با شش ران تیم ساندگیت ردکلیف را شکست دادند و بارتی با 37 توپ از 39 گل برتری را به ثمر رساند.

و همین بود. او با نگرش تازه ای به تنیس بازگشت. او گفت: “من خیلی جوان بودم، اما امسال 20 ساله شدم و این دیدگاه متفاوتی در مورد زندگی و تنیس به طور کلی است.” “اگر کار کند، عالی است. اگر اینطور نباشد، واقعاً نمی توانم شکایت کنم. من برای مدت کوتاهی که بازی کردم، حرفه ای فوق العاده داشته ام.” او دلیل کمی برای پشیمانی از بازگشت داشته است. اما آیا او یک روز می تواند به کریکت بازگردد؟ Prestwidge می گوید: “این بعید است، اما وقتی به اندازه او با استعداد هستید، هرگز نمی توانید بگویید هرگز.” واقعیتی که بارتی فقط خودش آن را به خوبی می داند.

خوانندگان آبان نیوز می‌توانند 20 درصد تخفیف برای فرمت‌های چاپی و دیجیتالی بهترین نسخه ویژه پنج سال اول، مجموعه‌ای از 28 مورد از بهترین مشارکت‌های The Nightwatchman را دریافت کنند. در The Nightwatchman سفارش دهید و از کد کوپن GSNBEST در پرداخت استفاده کنید. ذخیره کردن p&p را مستثنی می کند.