ریست رشفورد با شیب کامل پس از اینکه تن هاگ فضای اصلی یونایتد را تغییر داد | مارکوس راشفورد

دبلیودر حال انتخاب رنسانس مارکوس راشفورد، مطمئناً داستان احساس خوب این فصل، داستانی که هیچ هوادار فوتبالی صرف نظر از وفاداری از آن رنجیده نمی شود، به راحتی می توان در بزرگترین لحظات درنگ کرد. گل‌های تعیین‌کننده منچستریونایتد در لیگ برتر مقابل لیورپول، آرسنال و منچسترسیتی. اعتصاب بازگشت انگلیس در جام جهانی مقابل ایران با عملا اولین لمس او در سطح بین المللی پس از از دست دادن پنالتی در فینال یورو 2020. گل دو گل مقابل ولز در تساوی بعدی، از جمله ضربه ایستگاهی.

با این حال، مدیران رشفورد، برای باشگاه و کشور، به چیز دیگری کشیده می‌شوند، یک سوسو زدن پایین‌تر اما جوهره او را به تصویر می‌کشد – انگیزه و وضوحی که زیربنای سفر او از زمانی که یونایتد برای اولین بار او را به عنوان یک بازیکن شش ساله شناسایی کرد، شکل گرفت. قدیمی این ضربه سر بزرگ مقابل وستهم در پایان اکتبر بود که یونایتد را 1-0 در خانه برد. کریستین اریکسن روی صلیب ایستاده بود و وقتی رشفورد خود را به سمت آن پرتاب کرد، اریک ده هاگ می‌توانست احساس رضایت کند.

سرمربی یونایتد، سر زدن را به‌عنوان منطقه‌ای تشخیص داده بود که راشفورد می‌تواند در آن پیشرفت کند و از دستیار مربی‌اش، بنی مک کارتی، خواست تا با او روی آن کار کند. تن هاگ گفت: “مارکوس یک مربی واقعاً فداکار است و بعد از هر جلسه او همیشه می خواهد یک سری توپ را روی دروازه تمام کند.” فوتبال بین المللی در ماه دسامبر. «پای راست، پای چپ. از زوایای مختلف، از صلیب. و سپس با آن هدرها.»

راشفورد در بازی قبلی یونایتد مقابل شریف در لیگ اروپا با یک گل گلزنی کرده بود. حالا این. تن هاگ گفت: «هر چه بالاتر بروید، بیشتر به جزئیات مربوط می شود. “لحظه فوق العاده ای مقابل وستهام بود.”

گرت ساوتگیت موافقت کرد. سرمربی تیم ملی انگلیس در روزی که مارکوس را برای تیمش در جام جهانی فراخواند، گفت: “من دیدم که مارکوس با ضربه سر به پست دوردست رسید، که بسیار حیرت انگیز است.” شاید وستهام نقطه ای بود که این قرارداد را امضا کرد. ساوتگیت گفت: “آنها چیزهایی هستند که ما در طول سال ها درباره آنها صحبت کرده ایم.” او بیشتر شبیه بازیکنی است که ما دیده ایم.”

تعهد راشفورد هرگز مورد تردید نبوده است. رالف رانگنیک، سرمربی موقت یونایتد، حتی در آخرین فصل از دست رفته خود، همیشه احساس می کرد که خوب تمرین کرده است. اما چیزی مسدود شد و این حس به وجود آمد که هر چه رشفورد سخت‌تر تلاش می‌کرد، اوضاع برای او بدتر می‌شد. وقتی برای بازی از خط سفید عبور کرد، انگار تمام قطعیت های قدیمی او را رها کرد. رنگنیک او را یک معما می دانست. او نمی توانست توضیح دهد که چه اتفاقی دارد می افتد.

راشفورد به رانگنیک گفت که می‌خواهد به جای سمت راست، از سمت چپ بازی کند، اما این یک عامل خاص نبود که همه چیز را از ریل خارج کرد، بلکه انباشت آسیب‌رسان از آنها بود.

فصل راشفورد با آخرین اقدام قبلی او – پنالتی از دست رفته در ضربات نهایی یورو 2020 مقابل ایتالیا و ضربه روحی ناشی از آن، که با توهین نژادپرستانه در رسانه های اجتماعی مشخص شد، همراه بود. عمل جراحی شانه به این معنی بود که او تا اواسط اکتبر برنگشت و در آن زمان یونایتد در بحران بود و روزهای سگ اوله گونار سولسشر را تحمل کرد، تحقیر اولدترافورد مقابل لیورپول و منچسترسیتی.

رانگنیک در اوایل دسامبر پس از میان‌آهنگ کوتاه مایکل کریک هدایت را برعهده گرفت، اما پوسیدگی عمیق بود، یونایتد برای بدترین فصل تاریخ لیگ برتر خود آماده شد. محکوم به عنوان بدترین تیم باشگاه از اواخر دهه 1980.

زمانی که یونایتد میسون گرینوود را پس از اتهامات تجاوز جنسی در 30 ژانویه به حالت تعلیق درآورد، رانگنیک از باشگاه خواست تا قبل از بسته شدن پنجره زمستانی، مهاجم جدیدی را به خدمت بگیرد. به او گفته شد که در آن زمان یک بازیکن در آن منطقه بخشی از برنامه بلندمدت نبود. رانگنیک به سمت تخته رفت. آنچه این قسمت همچنین به ما می گوید این است که او راشفورد را به عنوان هیچ راه حلی نمی دید.

سپس کریستیانو رونالدو بود که رشفورد او را یکی از بت های خود توصیف کرده است. او در جام جهانی پس از فسخ قرارداد رونالدو با یونایتد گفت: “این فرصت برای بازی با او باورنکردنی است، این چیزی است که می توانم برای همیشه با خود نگه دارم.”

اما حضور رونالدو در فصل گذشته همیشه برای راشفورد مثبت نبود. اگر رشفورد توپ را به او نمی‌رساند، گاهی اوقات به او حمله می‌کرد. رنگنیک احساس می‌کرد که یونایتد باید دو بازی انجام دهد – یکی مقابل حریف، دیگری برای راضی نگه داشتن رونالدو – و راشفورد ممکن است مقصر باشد که به دنبال پاس‌های غیرممکن برای او بود. وضعیت با اعتماد به نفس شکننده راشفورد کاهش یافت و امتیازات پایین روی هم انباشته شد.

رشفورد زوزه های ناامیدی را از تماشاگران اولدترافورد شنید (که قبلاً غیرقابل تصور بود) اما تماشای برخی از اجراهای او دشوار بود. اتلتیکو مادرید در خانه، کسی؟ این در 15 مارس بود و دو روز بعد ساوتگیت تیم ملی انگلیس خود را برای بازی های دوستانه مقابل سوئیس و ساحل عاج معرفی کرد.

همه می‌توانستند ببینند که راشفورد شایسته حضور نیست، اما اطرافیان او امیدوار بودند که ساوت‌گیت بتواند به او لطفی کند و با صدا زدن او و جرقه زدن چیزی به او کمک کند. آنها احساس کردند راشفورد از محیط امنی که ساوتگیت با انگلیس ایجاد کرده سود خواهد برد و احتمالاً از طریق استنباط در مورد شرایطی که این بازیکن در یونایتد کار می کرد، چیزهای زیادی گفته است.

ساوتگیت او را حذف کرد و این کار را در حالی انجام داد که به این نکته اشاره کرد که راشفورد از شش تیم از هشت تیم قبلی خارج شده است. رشفورد داخل و خارج از تیم یونایتد بود. گفته می شود او به آینده خود در این باشگاه فکر می کرد. این یک شکست دیگر بود.

رختکن یونایتد دچار شکستگی شد. نه روحیه تیمی وجود داشت، نه جنگیدن برای یکدیگر، نه سرسختی ذهنی. تن هاگ در مصاحبه خود با Voetbal International، نگرش تیمی را که به ارث برده بود، توصیف کرد، در حالی که او یک قسمت از بازی دوم خود را به یاد آورد – شکست 4-0 در برنتفورد در اوت گذشته.

تن هاگ گفت: “قبل از آن، یکی از بازیکنان ما را دیدم که سرش را تکان داد و با آه گفت: “برای بازی کردن فوتبال خیلی گرم است.” فکر کردم: این چیست؟ حریف هم از آن رنج می برد. باید خودت را جمع کنی شما باید سختی داشته باشید. این چیزی بود که گم شده بود – آن جاه طلبی. این صرفاً در مورد ذهنیت است. برنتفورد هشت مایل بیشتر از ما آن بعدازظهر دوید.

راشفورد از یک پیش فصل نادر برای ورود به حالت هیولایی استفاده کرد و از اوایل ژوئن با یک مربی شخصی تمرین کرد. او روز دوشنبه عکسی را منتشر کرد – در پی پیروزی در دربی اش مقابل سیتی – فقط با شورت، جوراب و چکمه تمرین می کرد. عنوان؟ “تابستان 22.” اما بازنشانی مهم‌تر در سطح روان‌شناختی رخ داد و راشفورد در اکتبر اعتراف کرد که مشکلات سلامت روان بخشی از آن در فصل گذشته بوده است.

او گفت: “این یک انرژی کاملا متفاوت در اطراف باشگاه و زمین تمرین است و من را در فضای بهتری قرار می دهد.” “من گاهی اوقات با چیزهای ذهنی بیشتری دست و پنجه نرم می کردم. این بزرگترین تفاوت با فصل گذشته است. خیلی اوقات، من در فضای مناسب برای بازی ها نبودم. من از برخی چیزهایی که در حال وقوع بود تعجب نکردم.»

رشفورد آخرین گل های خود را با اشاره به شقیقه خود جشن گرفته است. او در این فصل آزادتر و شادتر به نظر می رسید. پیوند سخت در کارینگتون بار دیگر به روز مسابقه منتقل شد. شاید نامزدی با دوست دختر بلندمدت او، لوسیا لوی، پس از پایان فصل گذشته بر آرامش افزوده باشد. گل ها برگشته اند (16 در 27 بازی برای یونایتد). و همینطور انفجارهای پاشنه جت از حریفان گذشته است، مهارت های ابریشمی.

هنگامی که رشفورد بیش از حد خوابید و دیدار قبل از بازی وولوز در شب سال نو را از دست داد – یک غیبت غیرمشخص – تن هاگ او را رها کرد اما او از روی نیمکت آمد تا برنده را به ثمر برساند. وقتی اولین پنالتی خود را بعد از فینال ایتالیا مقابل اورتون در جام حذفی این ماه زد، گلزنی کرد.

و به همین ترتیب به آرسنال در بعدازظهر یکشنبه، که همه چیز در برابر او برای راشفورد آغاز شد. در فوریه 2016، لوئیس فن خال اولین بازی خود را در لیگ مقابل آنها در سن 18 سالگی انجام داد و او را تماشا کرد که دو بار در پیروزی 3-2 گلزنی کرد. اکنون، مانند آن زمان، رشفورد می تواند احتمال را احساس کند.