ریل حلزونی: چرا ترامواها در شهرهای استرالیا کندتر از 100 سال پیش حرکت می کنند؟ | حمل و نقل

تحلیل جدید نشان می دهد که ترامواها در مسیر راه آهن سبک در سیدنی و در یکی از خطوط ملبورن به قدری کند هستند که ترامواهایی که تقریباً 100 سال پیش تردد می کردند، پیشی می گیرند.

شبکه راه آهن سبک سیدنی یکی از کندترین شبکه های استرالیا است – کشوری که سرعت در بسیاری از خطوط در حال کاهش است.

کارشناسان استدلال می‌کنند که راه‌آهن سبک عمداً توسط اپراتورها متوقف می‌شود، بنابراین رسیدن به اهداف عملکرد و همچنین به دلیل نگرش سخت‌گیرانه‌تر نسبت به ایمنی آسان‌تر است.

بر اساس تجزیه و تحلیل دکتر جفری کلیفتون از مؤسسه مدیریت حمل و نقل و لجستیک دانشگاه سیدنی و دانکن مک‌آسلان و جف لمبرت از استرالیا، سرعت تراموا در سراسر استرالیا به طور کلی از شهرهای خارجی عقب است و برخی از خدمات را با خودروها و سایر روش‌های حمل و نقل غیررقابتی می‌کند. انجمن جدول زمانی

دو تصویر از خیابان جرج سیدنی – قبل از دهه 1960 قبل از پاره شدن شبکه اصلی تراموا و اکنون با قطار سبک مدرن

اما، در خبر بهتر، سیستم‌های ریلی سبک در ساحل طلایی و کانبرا – که از مسیرهایی که عمدتاً توسط ترافیک جاده‌ای و عابران پیاده بدون وقفه بهره می‌برند – میزبان سریع‌ترین سرویس‌های تراموا در استرالیا هستند، با سرعت متوسط ​​بیش از 30 کیلومتر در ساعت، حتی با در نظر گرفتن توقف‌ها.

شبکه تراموای تاریخی ملبورن در زمان سفر به طور کلی بهتر از سیدنی است، جایی که حتی در مسیرهایی که در سال‌های اخیر با فناوری مدرن ساخته شده‌اند، ترامواها بسیار کندتر حرکت می‌کنند.

مسافرانی که سوار قطار سبک سیدنی در اسکله دایره ای اخیراً بازسازی شده هستند، از خیابان جورج که به تازگی عابر پیاده شده است به سمت ایستگاه مرکزی حرکت می کنند و با سرعت متوسط ​​11 کیلومتر در ساعت حرکت می کنند.

با این حال، سرعت متوسط ​​در مسیرهای دیگر افزایش می‌یابد، به طوری که خدمات در خط مرکزی به دالویچ هیل به طور متوسط ​​20 کیلومتر در ساعت است. ترامواهایی که از مرکزی به راندویک و جونیورز کینگزفورد حرکت می کنند به طور متوسط ​​21 کیلومتر در ساعت حرکت می کنند که بیشتر از زمانی است که خطوط در اواخر سال 2019 و آوریل 2020 باز شدند و محدودیت هایی برای کمک به کاربران جاده برای عادت کردن به ترامواهای جدید وجود داشت.

شبکه گسترده اصلی تراموا سیدنی در دهه 1960 از بین رفت و چند بخش در سال‌های اخیر بازسازی شدند.

اما سیستم امروزی در برخی مناطق از سرعت های تاریخی عقب است.

جدول‌های زمانی تاریخی نشان می‌دهند که در سال 1937، ترامواها از اسکله دایره‌ای به ایستگاه مرکزی با سرعت متوسط ​​16 کیلومتر در ساعت – 5 کیلومتر در ساعت سریع‌تر از سرعت‌های فعلی – علیرغم پیمودن طول مسیر یکسان حرکت می‌کردند.

سرعت در سایر نقاط سیدنی بهبود یافته است. در سال 1944، ترامواها از Juniors Kingsford – منطقه ای که در آن زمان به نام Daceyville Junction شناخته می شد – با میانگین سرعت 18 کیلومتر در ساعت حرکت می کردند که 3 کیلومتر در ساعت کمتر از سرعت فعلی است. مسیر امروزی نیز 400 متر کوتاهتر از مسیر قرن بیستم است.

در سال 1944، ترامواها از خیابان لیورپول تا جاده آلیسون در راندویک با سرعت متوسط ​​19 کیلومتر در ساعت حرکت کردند، به این معنی که ترامواهایی که در حال حاضر در این مسیر خدمت می کنند، در تقریباً هشت دهه پس از آن، میانگین سرعت خود را 2 کیلومتر در ساعت افزایش داده اند – اگرچه مسیر کمی تغییر کرده است. .

در ملبورن، مشابه سیدنی، ترامواهای امروزی نیز در مرکز شهر کندتر حرکت می کنند. تراموا 30 که بین خیابان سنت وینسنت پلازا و اسکله مرکزی حرکت می کند، میانگین سرعت 11 کیلومتر در ساعت دارد که با کندترین مسیر سیدنی مطابقت دارد.

دو تصویر از خیابان الیزابت، سیدنی، استرالیا. یکی مربوط به تراموا است که قبل از برداشته شدن خطوط تراموا در امتداد خیابان حرکت می کند، دیگری جدیدتر است و اتوبوس هایی را نشان می دهد که در امتداد خیابان در حال حرکت هستند.

تراموا ۷۵ از خیابان اسپنسر تا پل هاثورن به طور متوسط ​​۱۴ کیلومتر در ساعت سرعت دارد، در حالی که تراموا ۱۰۹ از بندر ملبورن تا باکس هیل با سرعت متوسط ​​۱۷ کیلومتر در ساعت حرکت می‌کند. سرعت در مسیرهای دیگر به طرز چشمگیری افزایش می یابد – تراموا 86 از RMIT Bundoora به خیابان آلبرت، Reservoir، با سرعت متوسط ​​25 کیلومتر در ساعت حرکت می کند.

در سال 1921، ترامواها از خیابان اسپنسر به پل هاثورن با سرعت متوسط ​​16 کیلومتر در ساعت – 2 کیلومتر در ساعت سریعتر از سرعت فعلی حرکت کردند. با این حال، در سایر بخش‌های شبکه ملبورن، سرعت‌ها بهبود یافته است. 78 تراموا در سال 2000 به طور متوسط ​​12 کیلومتر در ساعت بین بالاکلاوا و ریچموند شمالی سرعت داشت، اما اکنون سریعتر حرکت می کند و به طور متوسط ​​در همان فاصله 14 کیلومتر در ساعت می رود.

چرا برخی از ترامواها کندتر از بقیه حرکت می کنند؟

کلیفتون گفت: مسیرهای تراموا که از مرکز شهر سیدنی و ملبورن می گذرند به دلیل توقف های مکرر، زمان اقامت طولانی تر به دلیل تعداد مسافران بیشتر و در نتیجه تداخل بیشتر ترافیک، به طور مداوم کندتر از مسیرهای حومه شهر حرکت می کنند.

او گفت که تعداد مسافران و ترافیک نیز در قرن گذشته افزایش یافته است – یکی دیگر از عوامل احتمالی برای کاهش سرعت در برخی خطوط.

در CBD آدلاید، تراموا بین تراس جنوبی و بیمارستان رویال آدلاید تنها 10 کیلومتر در ساعت سرعت دارد. ترامواها به طور متوسط ​​22 کیلومتر در ساعت بین تراس جنوبی و گلنلگ سرعت دارند – کندتر از سال 1976 که در همان مسیر به طور میانگین 29 کیلومتر در ساعت می رسیدند.

ترامواها همچنین از طریق CBD نیوکاسل آهسته تر حرکت می کنند، جایی که میانگین سرعت در خط راه آهن سبک 14 کیلومتر در ساعت است.

در حالی که عوامل محدود کننده راه آهن سبک مدرن سیدنی شامل اندازه سنگین تر و طولانی تر ترامواهای در حال خدمت و پیاده روی اخیر برخی از خیابان ها و همچنین توپوگرافی تپه ای شهر است، کارشناسان حمل و نقل معتقدند شبکه سیدنی می تواند سریعتر کار کند.

کلیفتون گفت که اپراتورهای حمل‌ونقل عمومی معمولاً جدول‌های زمانی را دستکاری می‌کنند تا زمان سفرهای سخاوتمندانه را در نظر بگیرند، که دستیابی به اهداف عملکرد را آسان‌تر می‌کند.

او گفت: «برنامه‌ها خود می‌توانند سفرهای آهسته‌تری را تشویق کنند. اپراتورها و دولت‌ها همیشه می‌خواهند حمل‌ونقل به‌موقع کار کند، و ساده‌ترین راه برای انجام به موقع آن، کند کردن جدول زمانی است. برخی از اپراتورها در سراسر استرالیا به خاطر پر کردن جدول زمانی شهرت دارند تا در صورت کندی با مشکل مواجه نشوند.

برنامه ریزان حمل و نقل، اپراتورهای خصوصی و رانندگان همگی می توانند دور هم جمع شوند و به دنبال راه هایی برای سرعت بخشیدن به امور باشند، اما اگر تضاد زیادی وجود داشته باشد، آنها می گویند نه، کارها را آهسته نگه دارید تا ما همیشه به هدف خود برسیم.

احتمالاً این ضرب المثل را شنیده اید که می گوید موسولینی قطارها را به موقع تردد کرد و به این ترتیب، او جدول زمانی را دوباره تنظیم کرد.

با این حال، موانع فیزیکی واقعی وجود دارد که برخی از ترامواها را کند می کند. کلیفتون گفت شتاب و کاهش سرعت خودروهای سیدنی یکی از عواملی است که به کندی آنها کمک می کند.

کلیفتون گفت: «برخی ترامواهای جدیدتر در واقع می توانند شتاب آهسته تری نسبت به ترامواهای قدیمی داشته باشند، زیرا بزرگتر هستند و فناوری بیشتری دارند، و در مسیرهایی با پیچ ها و تپه های بیشتر، وسایل نقلیه کندتر حرکت می کنند.

شتاب می‌تواند نقش مهم‌تری در کاهش سرعت تراموا در مسیرهایی داشته باشد که خطوط انحصاری یا راهروهای جداگانه‌ای ندارند. او می گوید به همین دلیل است که ترامواها در ساحل طلایی و کانبرا سریعتر از ملبورن و سیدنی حرکت می کنند.

توقف و شروع بیشتر به دلیل عابران پیاده، خودروها و چراغ‌های راهنمایی، به این معنی است که تراموا زمان کمتری می‌تواند با بهترین سرعت خود شتاب بگیرد.»

اولویت چراغ راهنمایی برای تراموا

قوانین جاده نیز تفاوت زیادی در کاهش تأثیر ترافیک ایجاد می کند. سیستم تراموا ملبورن شامل 250 کیلومتر دو مسیر – بزرگترین شبکه در جهان – است و حدود 75٪ آن با سایر کاربران جاده مشترک است.

با وجود این، ترامواهای ملبورن اغلب سرعت متوسطی دارند زیرا می توانند از میان تقاطع ها سر بخورند. سخنگوی بخش حمل و نقل ویکتوریا گفت که این به دلیل این است که ترامواها برای مدت طولانی در علائم ترافیکی اولویت داشتند.

ترامواها مجهز به فرستنده‌هایی هستند که توسط آشکارسازهایی که در سرب تا تقاطع قرار می‌گیرند، انتخاب می‌شوند، بنابراین وقتی تراموا نزدیک می‌شود، چراغ سبز زودتر در تقاطع ظاهر می‌شود تا احتمال عبور تراموا بدون توقف به حداکثر برسد.

در برخی از جاده‌ها، ترامواها همچنین می‌توانند فاز گردش به راست را فعال کنند تا وسایل نقلیه‌ای که در مسیر تراموا در صف قرار گرفته‌اند را پاک کنند.

مقامات ملبورن حتی در حال برنامه‌ریزی برای تقویت اولویت تراموا با ارسال داده‌های جی‌پی‌اس بی‌درنگ از تراموا هستند تا آن را با جدول زمانی بررسی کنند تا اگر تراموا دیر کار می‌کند، چراغ‌های راهنمایی مطلوب‌تر ایجاد کنند و تقاطع‌ها را روشن کنند.

به گفته دپارتمان حمل و نقل ایالت، با این حال، در سیدنی، سطح اولویت چراغ راهنمایی که به راه آهن سبک داده می شود به هندسه سایت بستگی دارد، اما با نیازهای سایر کاربران جاده نیز متعادل است.

حمل و نقل برای NSW اشاره می کند که زمان سفر از کینگزفورد به شهر از زمان راه اندازی این خط به طور چشمگیری افزایش یافته است.

خطا در سمت ایمنی

کلیفتون می‌گوید نگرش استرالیایی‌ها نسبت به ایمنی، که اغلب با احتیاط اشتباه می‌کنند، به کاهش سرعت تراموا نیز کمک می‌کنند.

ما در استرالیا کمی محافظه کارتر هستیم. ما نمی خواهیم به مردم آسیب برسانیم. ما می‌بینیم که ترامواهای خارج از کشور سریع‌تر حرکت می‌کنند، زیرا اشتهای بیشتری برای افزایش ظرفیت و کاهش خدمات اضافی در جدول زمانی دارند.”

او می‌گوید ترامواهای خارج از کشور به سرعت از توقف‌ها شتاب می‌گیرند، اما پذیرش فرهنگی کمتری برای سواران و سایر کاربران جاده در استرالیا وجود دارد.

“اگر در متروی لندن یا قطارها و ترامواهای کشورهای دیگر بوده اید، شتاب سریع تری نسبت به استرالیا احساس خواهید کرد، جایی که ما در هنگام شتاب گیری نسبت به افراد دیگر کاملا محتاط هستیم.”

کلیفتون افزود که سبک رانندگی تراموا نیز در دهه های اخیر در استرالیا تغییر کرده است.

داستان‌هایی از رانندگان تراموا در سیدنی در دهه 50 می‌شنوید که در حال مسابقه دادن هستند تا ببینند با چه سرعتی می‌توانند حرکت کنند، اما اکنون نظارت وجود دارد و رانندگان نمی‌خواهند تصادف کنند.»