شولز تصمیم خود در مورد تانک‌های اوکراین را متوقف می‌کند، اما به نظر می‌رسد آماده ارائه مجوز است | آلمان

کمتر از یک سال پیش به سختی قابل تصور به نظر می رسید که دولت آلمان در یک درگیری تسلیحات تهیه کند. با این حال، اکنون صدراعظم، اولاف شولز، خود را تحت فشارهای بین المللی فزاینده ای می بیند تا چراغ سبز بی قید و شرط برای ارسال تانک های ساخت آلمان به اوکراین نشان دهد – که به طور آزمایشی آمادگی خود را برای انجام این کار اعلام کرده است، اما تنها در صورتی که ایالات متحده با انجام همین کار موافقت کند. .

اگرچه آلمان اغلب تمایلی به انتشار این پیام ندارد، اما از نظر کمک‌های دفاعی و کمک‌های بشردوستانه و اقتصادی در میان حامیان اصلی اوکراین است. این کشور به صدها هزار اوکراینی پناه داده است، یک جنبه بسیار کم گزارش شده از حمایت آن.

تغییر سیاست آن در مورد گاز روسیه – که صنعت آلمان برای مدت طولانی از آن سود می برد و توانست خود را در مدت زمان مضاعف کنار بگذارد (حتی زمانی که یک معدن روباز جدید زغال سنگ قهوه ای افتتاح کرد و عمر سه نیروگاه هسته ای را افزایش داد. گیاهان) یادآور این است که آلمان چقدر می تواند در چرخش های سریع و سریع خوب باشد.

شولتز به وضوح گفته است که می خواهد از آلمان در برابر اتهامات به تنهایی محافظت کند. از زمان شروع تهاجم، او بارها اصرار خود را بر این موضوع ابراز کرده است که آلمان تنها در صورتی متعهد به افزایش حمایت نظامی خواهد شد که با تصمیم سایر کشورها برای انجام همین کار همراه باشد. اوکراین به طور مداوم تاکید کرده است که تانک ها برای دادن قدرت شلیک متحرک به سربازانش برای بیرون راندن نیروهای روسی ضروری است.

شولز از سخنرانی خود در مجمع جهانی اقتصاد در داووس در روز چهارشنبه استفاده کرد تا اصرار کند که آلمان “همراه با شرکای خود” به تحویل تسلیحات در مقادیر زیاد ادامه خواهد داد. وی در ادامه فهرستی از اقلام خاصی را که آلمان قبلا ارسال کرده بود، از جمله سیستم های ضد هوایی، توپخانه و نفربرهای زرهی را ذکر کرد و آن را بخشی از “تغییر دریا” عمیق و گسترده در سیاست خارجی و امنیتی آلمان خواند.

اما او به درخواست اوکراین برای تانک های لئوپارد 2 پاسخ نداد، حتی اگر بارها برای انجام این کار تحت فشار قرار گرفت.

ولفگانگ ایشینگر، رئیس سابق کنفرانس امنیتی مونیخ، به شولز هشدار داد که در خطر انزوای آلمان است. او به پخش کننده DLF گفت: «تمام جهان منتظر است که آلمان – با یا بدون ایالات متحده آمریکا – چراغ سبز نشان دهد.

ناظران دولت شولتز بر این باورند که حتی با وجود اینکه پیام این کشور در مورد تسلیحات به اوکراین اغلب مبهم به نظر می رسد، این واقعیت که آلمان تا کنون به این تلاش ها متعهد شده است به نحوی که قبل از تهاجم تقریبا غیرقابل تصور به نظر می رسید، نشانه ای قوی است. که به زودی به تانک ها بله می گوید.

با این وجود، از یک سو به دلیل این واقعیت غم انگیز که همچنان بسیاری از آلمانی ها را وحشت زده می کند، از نظر اخلاقی گرفتار است – اینکه تحت نازی ها، در خاک اوکراین علیه اجداد مردمی که اکنون می خواهد از آنها محافظت کند می جنگید – و از سوی دیگر توسط آلمانی ها این واقعیت که در نتیجه مستقیم آن جنگ است که بیش از هر کشور دیگری نسبت به اوکراین تعهد دارد.

تلاش شولز برای برقراری ارتباط داخلی، به ویژه، ضرورت حفاظت از اوکراینی‌ها بوده است، حتی در شرایطی که او می‌ترسد که ارتقاء تانک‌های جنگنده کمک‌کننده می‌تواند خطر تشدید درگیری را به همراه داشته باشد و آلمان به‌عنوان متجاوز معرفی شود.

در همین حال، منتقدان به سرعت اشاره می کنند که صنعت دفاعی آلمان میلیاردها دلار از صادرات سلاح های مرگبار به رژیم های بسیار مشکوک در سراسر جهان درآمد داشته است. در این پرتو، آنها استدلال می‌کنند که تردید او برای فراهم کردن یک دموکراسی نوپا با ابزاری – در قالب پلنگ پرفروشش – برای دفاع از خود در برابر تجاوزات روسیه انحرافی است.

سرمقاله ای در Süddeutsche Zeitung می گوید که می توان انتظار داشت که شولز تانک ها را تحویل دهد، توضیح دادن به روش او این بود که تصمیم گیری را تا زمانی که چاره دیگری وجود نداشت به تعویق انداخت. برای تردید او ابراز همدردی کرد. وی ادامه داد: «این که ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه همچنان به این موضوع ادامه می‌دهد که کشورهای ناتو به طور فزاینده‌ای در جنگ درگیر می‌شوند، دور از ذهن است. آیا او ممکن است در موردی که احساس می کند در بن بست است، استفاده از سلاح اتمی را در نظر بگیرد؟ هیچ کس نمی تواند این احتمال را رد کند.»

اما در این بیانیه آمده است که شولز به دلیل قولش مبنی بر “حمایت از کیف تا پایان جنگ” و این واقعیت “غیرقابل انکار” که تانک ها به اوکراین کمک می کنند تا از حملات ارتش پوتین جلوگیری کند، راهی جز تحویل تانک ها نخواهد داشت.

این روزنامه نوشت: “او از حلقه خواهد پرید – برای بسیاری که ماه ها آن را برای او نگه داشته اند خیلی دیر است.”

رالف اشتگنر، از سوسیال دموکرات ها، در جریان مناظره بوندستاگ در مورد آینده تسلیحات اوکراین در روز پنجشنبه، از شولز حمایت کرد. او گفت آنچه که دیگران «تردید» نامیدند «در حقیقت رهبری هوشمند» بود، در حالی که یکی از اعضای محافظه‌کار CDU گفت که تاریخ در خطر است که دولت کنونی آلمان را به‌عنوان «موانع ترمز» به یاد بیاورد.