مطالعه نشان می دهد آلودگی نوری تعداد ستارگان قابل مشاهده با چشم غیر مسلح را به سرعت کاهش می دهد | آلودگی

هنری وادسورث لانگفلو شاعر نوشت: «در زمین یا آسمان نوری نیست / اما نور سرد ستارگان است.

اما برای تعداد بیشماری از نویسندگان و هنرمندان، این منبع الهام ممکن است در حال محو شدن باشد زیرا تحقیقات نشان داده است که آلودگی نوری به سرعت تعداد ستارگان قابل مشاهده با چشم غیر مسلح را کاهش می دهد. این مطالعه که در ژورنال Science منتشر شده است، نشان می دهد مکان هایی با 250 ستاره قابل مشاهده در حال حاضر تنها 100 ستاره قابل مشاهده در 18 سال خواهند داشت.

اگر این روند ادامه یابد، در نهایت دیدن چیزی در آسمان، حتی درخشان ترین صورت های فلکی، بسیار دشوار خواهد بود. دکتر کریستوفر کیبا، از مرکز تحقیقات آلمانی علوم زمین و اولین نویسنده این تحقیق، گفت: کمربند جبار در یک نقطه شروع به ناپدید شدن خواهد کرد.

این تیم می نویسد که درخشش تولید شده توسط نور مصنوعی در طول قرن بیستم با رشد جمعیت، فناوری های جدید و گسترش شهرها و شهرها به طور تصاعدی رشد کرد.

با این حال تأثیر تغییر به دیودهای ساطع کننده نور (LED) در سال های اخیر نامشخص است. ماهواره هایی که می توانند نور آسمان را اندازه گیری کنند، وضوح محدودی دارند و نمی توانند برخی از طول موج های نور ساطع شده توسط LED ها را تشخیص دهند.

برای کاوش عمیق تر، این تیم 51351 مشاهدات دانشمند شهروند از ستارگان قابل مشاهده با چشم غیرمسلح را که بین سال های 2011 تا 2022 به عنوان بخشی از پروژه ای به نام Globe at Night انجام شده بود، تجزیه و تحلیل کرد. از شرکت‌کنندگان خواسته شد تا از یک وب‌سایت برای مشاهده منتخبی از نمودارهای ستاره‌ای برای مکان خود استفاده کنند – که هر کدام تعداد بیشتری از ستارگان موجود در آن قسمت از آسمان را نشان می‌دهند – و نموداری را انتخاب کنند که بهترین مطابقت را با آنچه می‌توانستند ببینند، انتخاب کنند. سپس محققان مدلی ساختند که تعداد ستارگان قابل مشاهده را با روشنایی آسمان شب مرتبط می کرد.

در حالی که مشاهدات علمی شهروندی به ندرت چندین بار در یک مکان دقیقاً مشابه انجام می شد، محققان توانستند مشاهداتی را با روشنایی مشابه آسمان شب در یک سال مشخص گروه بندی کنند و تغییر را در طول زمان ثبت کنند.

نتایج نشان می‌دهد که به‌طور متوسط ​​در مکان‌هایی که شرکت‌کنندگان در آن مشاهدات انجام داده‌اند، روشنایی آسمان 9.6 درصد در سال افزایش می‌یابد که این رقم کمی پایین‌تر است، یعنی 6.5 درصد، در اروپا و اندکی بالاتر، 10.4 درصد در آمریکای شمالی.

این مطالعه محدودیت هایی دارد، از جمله اینکه مشاهدات عمدتاً در اروپا و ایالات متحده و در مناطق مسکونی انجام شده است. کیبا خاطرنشان کرد که آسمان شب در کشورهای در حال توسعه ممکن است حتی با سرعت بیشتری نسبت به میانگین جهانی پیشنهاد شده توسط مطالعه جدید روشن شود، زیرا آنها برای اولین بار برق‌دار هستند. اما، او افزود، هرچه افراد بیشتری در پروژه علم شهروندی شرکت کنند، تیم بهتر می‌تواند بر مناطق مختلف یا حتی شهرهای جداگانه تمرکز کند.

این اولین مطالعه ای نیست که تأثیر آلودگی نوری را بر توانایی ما برای دیدن آسمان شب آشکار می کند. در سال 2016، دانشمندان دریافتند کهکشان راه شیری دیگر برای یک سوم بشریت قابل مشاهده نیست.

کیبا گفت که نتایج به پول و انرژی هدر رفته در روشنایی شب می تاباند که اثرات زیست محیطی نیز دارد.

دکتر گرگ براون، ستاره شناس سیاره نما در رصدخانه سلطنتی گرینویچ، که در این کار نقشی نداشت، گفت که آلودگی نوری توانایی ستاره شناسان برای رصد آسمان شب را محدود می کند. او گفت: «این مطالعه واقعیت آشکار مشکل را نشان می‌دهد و نشان می‌دهد که واقعاً دیدگاه‌های بدون مانع از کیهان در جامعه مدرن چقدر آسیب‌پذیر هستند.

مارتین ریس، اخترشناس سلطنتی، گفت که حفظ آسمان شب فقط یک مسئله برای منجمان نیست. او گفت: “آسمان شب بخشی از محیط طبیعی ما است – در واقع بخش منحصر به فردی است، زیرا در سراسر جهان و در طول تاریخ بشر در آن مشترک بوده است.”

دکتر کنستانس واکر، نویسنده دیگر این مطالعه در آزمایشگاه ملی تحقیقات نجوم نوری مادون قرمز در ایالات متحده، با این موضوع موافق است. «آسمان طبیعی شب، آسمانی بدون هیچ گونه آلودگی نوری، هیبتی غیرقابل جایگزین دارد. این به شما الهام می‌بخشد و شما را به همه شگفتی‌هایی که کیهان در خود دارد متصل می‌کند.»

«اگر این منبع الهام توسط آسمان‌های پاک‌شده و آلوده به نور کاهش یابد، بخشی از خودمان و آنچه می‌توانیم برای بودن تلاش کنیم از دست می‌دهیم. بخشی از میراث فرهنگی ماست.»