ایران یک بیمار روانی را به اتهام سوزاندن قرآن در اعتراض اعدام می کند | ایران

مردی 35 ساله اهل روستای کوچکی در شمال ایران به اتهاماتی از جمله ارتداد به اتهام سوزاندن قرآن و “توهین به مقدسات” در مرحله اولیه اعتراضات ناشی از مرگ در بازداشت به اعدام محکوم شد. مهسا امینی.

جواد روحی در دادگاه حق داشتن وکیل انتخابی خود را نداشته و از بیماری روانی شدید رنج می برد. گروه‌های حقوق بشر می‌گویند که او در بازداشتگاهی که توسط سپاه پاسداران مخوف اداره می‌شد آنقدر شکنجه شد که توانایی تکلم و راه رفتن خود را از دست داد و بی اختیار شد.

روحی در سوم دی ماه به سه اتهام عمومی – محاربه با خدا، افساد فی الارض و ارتداد – و اتهام خاص تحریک مردم به جنگ و کشتن یکدیگر در رابطه با حادثه ادعایی در نوشهر، استان مازندران، به اعدام محکوم شد. در 21 سپتامبر

وی به همراه دو نفر دیگر به ورود به مقر پلیس راهنمایی و رانندگی نوشهر، آتش زدن آن، پرتاب وسایل از داخل به خیابان و سوزاندن اقلامی از جمله یک قرآن متهم شده است. به گزارش خبرگزاری میزان، توسط قوه قضاییه ایران، رئیس کل دادگستری استان گفت که روحی «به تخریب مقر و آتش زدن آن اعتراف کرده است».

حبیب الله قزوینی، مدافع منتخب روحی، گفت که موکلش از سوختن یک قرآن خبر نداشت و در هر صورت طبق رونوشت حکم، «فقط بررسی فیلم دوربین های مداربسته و اظهارات جواد روحی است. حضور خود را در محل تجمع نشان دهد و مدرکی دال بر مشارکت وی در آتش زدن و تخریب اموال عمومی وجود ندارد.

یک نسخه از حکم توسط دادبان، یک مرکز مشاوره و آموزش حقوقی مستقر در ترکیه به دست آمد.

یک گروه حقوق بشر گفته است که روحی در اولین روزهای بازداشت تحت شکنجه قرار گرفت و مجبور به اعتراف شد و هیچ مدرک دیگری دال بر دخالت وی وجود ندارد.

خانواده روحی تنها یک بار قبل از جلسه دادگاه اجازه ملاقات با وی را پیدا کردند. پدرش در پیامی ویدیویی که در 26 دسامبر در رسانه های اجتماعی منتشر شد، گفت: «پس از آن دیگر اجازه ملاقات یا تماس تلفنی را ندادند. روحی به گفته پدرش بیماری روانی دارد. یک منبع گفت که او مرتباً از مسکن قوی ترامادول استفاده می کرد.

خانواده روحی در روستای کلیکان آمل در استان مازندران زندگی می کنند. روحی که دارای مدرک لیسانس حقوق است اما از خانواده ای کارگری است، مانند بسیاری دیگر که با مجازات اعدام روبرو هستند، بیکار بود. قبل از آن به عنوان کارگر در یک مغازه آجر فروشی و در یک شرکت تولید سفال کار می کرد.

وکیل وی در دادگاه گفت: جواد به دلیل بیماری روانی و بیکاری از همسرش جدا شده بود. او در شهریور ماه برای ملاقات همسر سابقش و تلاش برای بازگرداندن او به نوشهر رفته بود. پولی نداشت و به همین خاطر در آن چند روز قبل از دستگیری در نوشهر در خیابان خوابیده بود.»

دادگاه اعلام کرد که حکم مجرمیت به اتهام تحریک در رابطه با مرگ پنج نفر به نام‌های حنانه کیا، حسینعلی کیاجوری، مهرزاد عوض پور، محسن مالمیر و امیرحسین شمس است که ظاهراً همگی معترضان توسط ماموران امنیتی کشته شده‌اند. هیچ یک از اعضای نیروهای امنیتی در آن روز در شهر کشته نشدند.

دو مرد دیگر که به اعدام محکوم شدند مهدی محمدی‌فاد ۱۹ ساله و عرشیا تکداستان ۱۸ ساله هستند.

سازمان حقوق بشر ایران مستقر در اسلو گفت: «حداقل 109 معترض در حال حاضر در معرض خطر اعدام، مجازات اعدام یا احکام قرار دارند. این حداقل است، زیرا اکثر خانواده ها تحت فشار هستند تا ساکت بمانند. اعتقاد بر این است که تعداد واقعی بسیار بیشتر است.

گروه های حقوقی می گویند که پرونده روحی ایرادات درونی بسیاری را در سیستم حقوقی نشان می دهد، از جمله این واقعیت که بیش از 40 وکیل حقوق بشر از دسامبر بازداشت شده اند.