وسلی هاوکینز کیست؟ جمهوریخواهان به پرونده قبلی در جلسات جکسون رسیدگی نمی کنند.

سناتورهای جمهوری خواه که از قاضی کتانجی جکسون به دلیل رویکرد او در محکوم کردن مجرمان سوء استفاده جنسی از کودکان انتقاد کرده اند، بر روی یک مورد از سال 2013 تمرکز کرده اند که در آن استدلال می کنند که او نسبت به نوجوانی که به گناه خود اعتراف کرده بود، به طرز نامناسبی ملایم بوده است.

در اینجا چیزی است که در آن پرونده اتفاق افتاد، ایالات متحده در برابر هاوکینز:

یک دانش آموز دبیرستانی تصاویر مستهجن را دانلود کرد و دستگیر شد.

در سال 2012، وسلی هاوکینز، یک جوان 18 ساله که در آن زمان در دبیرستان تحصیل می کرد، شروع به دانلود تصاویر مستهجن از اینترنت کرد و به گفته وکیلش، به جای تحریک، احساس سردرگمی و شوک کرد.

به گفته وکیلش، آقای هاوکینز، پسر همجنس‌باز از خانواده‌ای مذهبی که شدیداً همجنس‌بازی را تایید نمی‌کرد، به دلیل نوعی کنجکاوی در مورد تصاویر و ارتباط او با افراد موجود در آن‌ها به نظر می‌رسید که “یکی از هویت‌پردازان” بود تا ارتباط بین آنها. “استثمار جنسی از آنها.”

با این حال، بسیاری از تصاویر بسیار آزاردهنده بودند و پسران جوانی را درگیر انواع اعمال جنسی، که برخی از آنها خشونت آمیز بود، نشان می دادند. زمانی که آقای هاوکینز برخی از تصاویر را در یوتیوب بازنشر کرد، مقامات مجری قانون یک “نکته سایبری” در مورد او دریافت کردند و به زودی یک کارآگاه پلیس که خود را به عنوان همکار جمع آوری کننده پورنوگرافی کودکان نشان می داد از طریق ایمیل با او تماس گرفت و به آنها پیشنهاد داد که تصاویر را مبادله کنند.

دادستان ها می گویند که آقای هاوکینز در نهایت تصاویری را با کارآگاه مخفی رد و بدل کرد و برخی از پرونده ها را فرستاد و از آنها درخواست کرد که فکر می کرد مربوط به دختر 12 ساله کارآگاه است.

آقای هاوکینز در ژوئن 2013 دستگیر شد و دادستان ها گفتند که او بلافاصله همکاری کرد و “مسئولیت کامل اقدامات خود را به عهده گرفت.”

آقای هاوکینز اعتراف به گناه کرد و ابراز پشیمانی کرد.

در سپتامبر همان سال، آقای هاوکینز به بارگیری و داد و ستد تعداد زیادی از تصاویر و فیلم‌های حاوی هرزه‌نگاری کودکان، که چندین پسر زیر 13 سال را نشان می‌دادند، اعتراف کرد.

پس از اعتراض، پرونده به سمت صدور حکم پیش رفت. جاناتان جفرس، وکیل آقای هاوکینز، در اسنادی که به قاضی جکسون فرستاده شد، استدلال کرد که موکلش به پیشنهادات مکرر کارآگاه مخفی مبنی بر یک برخورد جنسی واقعی «هیچ علاقه‌ای» نشان نداده است.

آقای جفرس همچنین یک ارزیابی توسط یک روانشناس ارائه کرد که در آن اظهار داشت که آقای هاوکینز “انحراف جنسی” را نشان نداده است، بلکه به تماشای تصاویر مستهجن کشیده شده است تا “راهی برای او برای کشف کنجکاوی خود در مورد فعالیت های همجنس گرا و ارتباط با همسالان عاطفی خود”. “

دادستان ها، در پرونده خود به قاضی جکسون، گفتند که گزارش روانشناس را در نظر گرفتند و در حالی که با همه چیز در آن موافق نبودند، معتقد بودند که این گزارش “بینش های مفیدی” در مورد “شرایط شخصی، موقعیت خانوادگی و مرحله رشد” آقای هاوکینز ارائه می دهد. ”

آقای هاوکینز نامه کوتاهی به قاضی جکسون نوشت و در آن گفت که چقدر از کاری که انجام داده پشیمان است.

او نوشت: “من همه اعضای خانواده ام و همه کسانی را که تا به حال به من اهمیت داده اند را ناامید کرده ام.” “امیدوارم بتوانم اشتباهاتم را جبران کنم و این قبل از شروع زندگی من به پایان نرسد. سوگند می خورم که هرگز در زندگی ام این کار و جنایت را تکرار نخواهم کرد.»

دادستان ها خواستار دو سال حبس شدند و این پرونده را “بسیار منحصر به فرد” خواندند.

این حکم در نوامبر 2013 بود.

دادستانی از قاضی جکسون خواست تا آقای هاوکینز را به دو سال زندان محکوم کند، با این استدلال که در اختیار داشتن این مطالب “بسیار نگران کننده و مستحق مجازات” است.

وکیل آقای هاوکینز خواستار یک روز زندان شد. او ادعا کرد که موکلش جوان، پشیمان و از “بیماری روانی در حال ظهور” رنج می برد.

هر دو طرف به قاضی جکسون گفتند که پرونده‌های قبلی استدلال‌های آنها را تایید می‌کنند و همه قبول داشتند که پرونده چالش‌برانگیز است و با آنچه که دادستان آن را “شرایط بسیار منحصربه‌فرد” می‌خواند مشخص شده است.

دادستان به مواردی اشاره کرد که در آن حداقل دو مرد که از اتاق های گفتگوی آنلاین یا از یک افسر مخفی پورنوگرافی کودکان دریافت کرده بودند به یک سال زندان محکوم شدند. دفاعیات به مواردی از مردانی اشاره کرد که مجموعه های بزرگتری از مواد غیرقانونی نسبت به آقای هاوکینز داشتند اما به هیچ وجه دوران زندان را سپری نکردند.

قاضی جکسون به سه ماه حبس و پس از آن شش سال آزادی تحت نظارت محکوم شد.

در پایان، قاضی جکسون – که در آن زمان در اولین سال حضورش در دادگاه فدرال در واشنگتن بود – به آقای هاوکینز سه ماه زندان و سپس بیش از شش سال آزادی تحت نظارت محکوم کرد.

قاضی جکسون در تصمیم گیری خود – همانطور که او در آن زمان گفت: “یک موقعیت واقعاً دشوار” حکمی کمتر از آنچه که توسط بخش آزمایشی و دستورالعمل های غیر الزام آور فدرال توصیه شده بود صادر کرد.

او همچنین ادعای دفاع را نسبت داد که آقای هاوکینز را نباید به عنوان یک پدوفیل تصور کرد، زیرا او از نظر سنی به کودکانی که در تصاویر او به تصویر کشیده شده بود نزدیک بود.

در حالی که او اذعان داشت که جنایات آقای هاوکینز “جدی” و “فحشناک” بودند، او همچنین گفت که پرونده او به اندازه دیگرانی که دیده بود نگران کننده نیست.

او گفت: “من معتقد نیستم که شما از نظر قصد شبیه یا مقصر باشید.”

این حکم نسبتاً ملایم برای پرونده‌های پورنوگرافی کودکان غیرمعمول نبود – به ویژه برای متهمانی که چنین مطالبی را در اختیار دارند، اما در ساخت آن دخالتی ندارند. همچنین این تصمیم با پرونده‌های مشابه در دادگاه منطقه فدرال در واشنگتن که متهمان مسن‌تر با مجموعه‌های بزرگ‌تر پورنوگرافی کودکان به هیچ وجه دوران زندان را سپری نکرده‌اند، مطابقت نداشت.

قاضی جکسون به آقای هاوکینز گفت که کودکان در عکس‌هایی که او در اختیار داشت مجبور شده‌اند برای «رضایت افراد بیمار در همه جا» مرتکب «اعمال ناگفتنی» شوند. او افزود که برخی از آنها هرگز یک “رابطه عادی بزرگسالان” نخواهند داشت، در حالی که برخی دیگر ممکن است “برای مقابله عاطفی با درد” به مواد مخدر یا رذیلت روی آورند.

اما قاضی جکسون خاطرنشان کرد که آقای هاوکینز هرگز خودش هیچ گونه مطالب مستهجن تولید نکرده و تنها کمتر از یک سال است که چنین مطالبی را تماشا کرده است. او هم جوان بود، پشیمان بود و بقیه عمرش را در پیش داشت.

او گفت: “این غم انگیز است که به کنجکاوی خود اجازه دادید همه اینها را به خطر بیندازد.”