به گزارش دپارتمان اخبار بین المللی پایگاه خبری آبان نیوز ،
یک مادر داغدیده گفته است که بارها در مورد سلامت روان دخترش که پس از پریدن از جلوی قطار همراه با کودک سه ساله اش جان باخته است، ابراز نگرانی کرده است.
ایوت ردموند با بردن او به A&E، تماس با 111 و رفتن به پزشک عمومی، برای لیگان ملسدی ردموند کمک گرفت. لیگان که از روان پریشی رنج می برد و دخترش ملسدی آدلا رائه پاریس در 18 فوریه 2019 در ایستگاه تاپلو در باکینگهامشر درگذشت.
در تحقیقی در مورد مرگ آنها در نوامبر، دستیار پزشکی قانونی، یان وید کی سی، به این نتیجه رسید که لیگان، 27 ساله، احتمالاً در آن زمان “از نظر قانونی دیوانه” بوده است. او به خدمات کودکان شورای باکینگهامشایر دستور داد تا نحوه جلوگیری از مرگ و میرهای آینده را مشخص کنند.
ردموند، که در بیکنسفیلد زندگی می کند، سیستم سلامت روان را به عنوان “فراتر از بد” محکوم کرده است. این مرد 53 ساله که یک کارمند بهداشت روان است، گفت: “اگر سیستم را نشناسید، هیچ شانسی برای دریافت کمک کافی از عزیزتان نخواهید داشت.”
او که در اتاق نشیمن خود با عکسهایی از لیگان و ملسدی که خانوادهاش با نام سادی شناخته میشد، احاطه شده بود، گفت: «من واقعاً احساس ناامیدی میکنم. آنها نیازی به مردن نداشتند. من می دانم که لیگان یک بزرگسال است، اما ما می توانستیم سدی را نجات دهیم. این چیزی است که مرا آزار می دهد. یک دختر سه ساله بود که نیاز به محافظت داشت.»
ردموند گفت که لیگان، که از پدر ملسدی جدا شده بود، در 23 دسامبر 2018 دچار یک بحران سلامت روانی شد. او به یاد می آورد: «از لیگان با من تماس گرفت. من کاملاً متوجه نشدم که او چه می گوید. نامنسجم بود. او کلمات زیادی گفت، اما کلمات با هم جور نشدند: “آنها مرا خواهند کشت. الان باید بیای.»
ردموند و خواهرزادهاش با عجله به آپارتمان لیگان در تاپلو رفتند. ردموند در حال مبارزه با اشکهایش گفت: «تخت سادی رفته بود، لیگان آن را شکسته بود و دنبال دوربین میگشت. او سر خرس های عروسکی سادی را که به دنبال دوربین می گشت، کنده بود. تمام برق های آپارتمان خاموش بود. او تلویزیون را برداشته بود و آن را در پوشش حبابی پیچیده و زیر تخت گذاشته بود.»
ردموند گفت، لیگان ملسدی را “شیطان” توصیف کرد و افزود: “آن موقع می دانستم که او خیلی بد است. نمیدونستم چیکار کنم این چیزی است که میخواهم بیرون بیاورم – وقتی با آن روبرو میشوی چه میکنی؟»
ردموند قبل از تماس با 111، لیگان را به A&E برد، که باعث شد پلیس یک بررسی رفاهی در ملسدی انجام دهد. یک تیم بحران سلامت روان نیز بازدید کردند اما لیگان در را پاسخ نداد. مددکاران اجتماعی ملسدی را تحت مراقبت پدرش قرار دادند در حالی که لیگان منتظر ارزیابی سلامت روان در 29 دسامبر بود.
در شب کریسمس، ردموند با پزشک عمومی لیگان ملاقات کرد، او به او گفت که به نظر روانپریشی است. اما او گفت که هیچ کاری نمی تواند انجام دهد مگر اینکه لیگان خودش به دنبال کمک باشد. “در این زمان من از کوره در رفته بودم، گریه می کردم. تسلی ناپذیر بودم من برای لیگان میترسیدم، برای سادی میترسیدم.»
وقتی پنج روز بعد تراست آکسفورد سلامت NHS ارزیابی سلامت روانی را انجام داد، هیچ مدرکی دال بر روان پریشی پیدا نکردند و لیگان به افسردگی خفیف تا متوسط مبتلا شد.
ملسدی به مراقبت مادرش بازگردانده شد اما ردموند گفت که هیچ کس با او تماس نگرفت. هیچ کس به آپارتمان لیگان نرفت. کسی برای دیدن سعدی نیامد. کسی برای ارزیابی چیزی نیامد. همه این کارها از طریق تلفن انجام شد.»
ردموند معتقد است که مددکاران اجتماعی باید یک بازدید خانگی انجام می دادند. او گفت: «اگر آنها بین 23 دسامبر و مرگشان رفته بودند، به وضوح میدیدی که لیگان فقط از وضعیت آپارتمانش روانپریشی شده است.
پزشک قانونی در گزارش پیشگیری از مرگهای آینده خود گفت که ارزیابی سلامت روان مبنی بر اینکه لیگان روانپریشی نیست در آن زمان مناسب بوده است. اما او گفت که در ژانویه 2019 دو نفر به مددکاران اجتماعی گفتند که لیگان ملسدی را شیطانی توصیف کرده است.
وی گفت: «این تیم ملاقات مجددی از خانه انجام نداده و اطلاعات به روز را از خانواده دریافت نکرده و با تیم سلامت روان ارتباط برقرار نکرده است. این احتمال وجود دارد که اگر آنها این کار را انجام می دادند، جزئیات بیشتری از گستره آن را کشف می کردند [Leighane’s] بیماری روانی، که نشان دهنده پارانویا همراه با افسردگی بود، با پنهان کردن روان پریشی اپیزودیک در حال انجام مرتبط بود.
این امکان وجود دارد که به دنبال ارزیابی سلامت روانی بیشتری باشد و ترتیباتی برای حذف ملسدی از سرپرستی انجام شود.
او گفت که مددکاران اجتماعی در عوض به شواهد جمعآوریشده در طی یک تحقیق «بیربط» که مربوط به مشکلات سلامت روان لیگان بود، تکیه کردند.
او به این نتیجه رسید که لیگان بر اثر خودکشی مرده است، اما یک حکم روایی به بازپرس ملسدی ارائه کرد، که به گفته او مورد مراقبت و عشق همه بستگانش بود. او گفت که لیگان در 29 دسامبر به دلایل منطقی از تیم سلامت روان مرخص شد. اما او گفت که خدمات اجتماعی کودکان فرصتی را برای بازرسی خانه لیگان و جستجوی شواهدی از خانواده او مبنی بر ابتلا به بیماری روانی او در زمانی که نگرانی های بیشتری آشکار شد، “از دست داده اند”.
وی افزود: «نمیتوان نتیجه گرفت که اگر چنین فرصتی استفاده میشد، تأثیری در نتیجه خواهد داشت».
مری وارنی، یکی از شرکای شرکت حقوقی لی دی، میگوید: «نه تنها قبل از مرگ به حرفهای ایوت گوش نمیدادند، بلکه سالها طول کشید تا برخی از فرصتهای از دست رفته توسط نهادهای دولتی افشا شود.
همانطور که پزشک قانونی با صدور گزارش پیشگیری از مرگ و میرهای آینده به خدمات کودکان باکینگهام شایر تشخیص داد، زندگی همچنان در خطر است و شرم آور است که این مدت زمان زیادی طول کشیده است تا این موضوع شناسایی شده و بر اساس آن عمل شود.
آنیتا کرانمر، عضو کابینه شورای باکینگهام شایر برای آموزش و خدمات کودکان، گفت: «شرکت حفاظت از کودکان باکینگهامشر – که مستقل از شورا است – بررسی این حادثه وحشتناک را انجام داد تا تصمیمات قبل از مرگ را به طور کامل بررسی کند. این بررسی در نهایت به این نتیجه رسید که هیچکس نمیتوانست اتفاقی را که اتفاق افتاده پیشبینی کند و هیچ سرزنشی یا ناکامی را نشان نداد.»
او گفت که پزشکی قانونی به این نتیجه رسیده بود که شورا در 23 دسامبر بررسی مناسبی را انجام داد، بررسی کرد که ملسدی به طور ایمن توسط پدرش مراقبت شده است و اطمینان حاصل کرد که ارزیابی سلامت روان انجام شده است.
او گفت که مددکاران اجتماعی در 7 ژانویه 2019 سعی کردند از خانه بازدید کنند و این شورا “فرایندها و رویه ها را بررسی می کند تا اطمینان حاصل شود که اظهارات و توصیه های پزشکی قانونی در اقدامات ما منعکس شده است”.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار روز ایران و جهان آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.