دیدگاه گاردین در دستور کار سوناک: در دام یک میراث شکست | سرمقاله

تیo حکومت در زمان‌های سخت، نخست‌وزیر به شرحی صریح از مشکلات و راه‌حل‌های معتبر نیاز دارد. ریشی سوناک هیچ کدام را در آنچه که به عنوان یک سخنرانی مهم سیاستی در روز چهارشنبه اعلام شده بود ارائه نکرد. او به طور گذرا به کووید و جنگ در اوکراین به عنوان دلایل مشکلات کنونی اشاره کرد، اما هیچ تحلیل انتقادی از نحوه اداره بریتانیا در سال‌های اخیر وجود نداشت.

البته وجود نداشت صحبت صادقانه در مورد خدمات عمومی به معنای اعتراف به این بود که ریاضت بودجه باعث کاهش امکانات و تضعیف روحیه کارکنان شده است. برای توضیح وضعیت نابسامان اقتصادی، رهبر محافظه‌کاران باید برگزیت را به‌عنوان خود خرابکاری ملی می‌پذیرفت.

این به منزله انکار مواضع مقدس اکثر محافظه کاران است. حتی اگر نخست‌وزیر حکمت را در چنین قیافه‌ای می‌دید، نمایندگان مجلس او هرگز اجازه نمی‌دادند. در عوض، آقای سوناک طرحی را برای سرکوب کردن در حاشیه چالش‌های بزرگ تنظیم کرد. کوچکی جاه طلبی او با ابتذال اخلاقی آکنده شده بود.

پیام اصلی تمرکز بر “اولویت های مردم” بود – بهداشت، آموزش، رفتار ضد اجتماعی، بهبود اقتصادی و مهاجرت بین کانالی. این یک اعتراف ناخواسته است که محافظه‌کاران 12 سال را با وسواس در مورد چیزهای اشتباه، یا تصمیم‌گیری‌های بدی که مشکلات طولانی مدت را بدتر می‌کنند، تلف کرده‌اند.

کمتر از دو سال مانده به انتخابات، آقای سوناک اکنون امیدوار است که رای دهندگان او را صادقانه در به اشتراک گذاشتن نگرانی های خود قضاوت کنند و به او زمان بیشتری برای رسیدگی به آنها پاداش دهند. این بعید است. در مورد اقتصاد، آقای سوناک با رکودی که سطحی‌تر و کوتاه‌تر از پیش‌بینی‌ها بود، می‌تواند خوش شانس باشد. اما رشد مثبت لزوماً کاهش سطح استاندارد زندگی ناشی از ترکیبی از تورم و رکود دستمزد رای دهندگان را جبران نمی کند.

در مورد مهاجرت، راه عملی برای کاهش عبور غیرقانونی قایق، بازگرداندن مسیرهای قانونی برای متقاضیان پناهندگی است. این فراتر از تابو در محافل محافظه کار است. در عوض، نخست‌وزیر به دام آشنای وعده‌های غیرواقعی می‌رود که تنها در تشدید اضطراب عمومی و شکاف اجتماعی موفق هستند.

در مورد بهداشت و آموزش، داونینگ استریت با انکار بحرانی بودن وضعیت و ادعای کافی بودن بودجه های موجود، ضعف دست خود را نشان داده است. همه کسانی که از خدمات عمومی استفاده می کنند یا در آن کار می کنند، می دانند که این چیزها نادرست است.

رای دهندگان بریتانیایی می خواهند مدارس، بیمارستان ها، حمل و نقل و سیستم عدالت کیفری با استانداردی ارائه شود که سیاست فعلی مالیات و هزینه آن را خریداری نکند. گزینه‌های آقای سوناک به دلیل محدودیت‌های بودجه‌ای که سال گذشته به دلیل تبعیت از بازارهای اوراق قرضه و نه نیاز عمومی دیکته شده بود، محدود شده است. سنگ بنای سیاست اقتصادی محافظه‌کاران، تاوان مالی برای بازگرداندن شهرت متانت مالی است که توسط لیز تراس از بین رفت. این هیچ مبنایی برای نوع تجدید ملی – “آینده ای بهتر برای فرزندان و نوه ها” – که نخست وزیر وعده می دهد نیست. افراط در مورد نوآوری و خلاقیت، کمبود سرمایه گذاری را جبران نمی کند.

تعهدات سیاستی وجود داشت، اما هیچ حسی از چگونگی دستیابی به آنها وجود نداشت. ابزار انتخابی آقای سوناک برای بهبود زندگی مردم، تغییر در “ذهنیت” است، انتزاعی که لیست انتظار NHS را کوتاه نمی کند یا تورم را کاهش نمی دهد. او یک نخست وزیر موقت است که موقعیت خود را مدیون ناکامی های پیشینیان خود است. او در دام آن میراث افتاده است. او نمی تواند راه حل های معناداری برای مشکلات تجویز کند، در حالی که شناسایی علل آنها به معنای محکوم کردن دولت تحت رهبری او است.