به گزارش دپارتمان اخبار بین المللی پایگاه خبری آبان نیوز ،
پله فوتبالیست برزیلی در شهری بندری که نزدیک به 70 سال پیش کار خود را در آنجا آغاز کرد، در حالی که رئیس جمهور این کشور، لوئیز ایناسیو لولا داسیلوا، در حال پرواز برای ابراز تاسف از “ضایعه جبران ناپذیر” بود، به خاک سپرده شد.
پله که هفته گذشته در سن 82 سالگی درگذشت، بیشتر 1283 گل خود را برای باشگاه فوتبال سانتوس به ثمر رساند و این گل در گورستانی در نزدیکی استادیوم ویلا بلمیرو این تیم بود، جایی که بعد از ظهر سه شنبه پس از یک راهپیمایی هیجانی سه ساعته در شهر به خاک سپرده شد.
ادینهو، پسر پله، پس از تشییع پدرش به خبرنگاران گفت: “این لحظه بسیار سختی است… اما ما احساس افتخار و غرور زیادی می کنیم.” “حالا او استراحت خواهد کرد.”
هیئت تشییع جنازه پله هشت مایلی از طریق سانتوس، که هزاران نفر از ساکنان داغدار را به خیابان ها کشاند، به دنبال بیداری عمومی 24 ساعته در زمینی که او در دهه 1950 در نوجوانی نام خود را بر سر زبان ها انداخته بود.
بیش از 230000 عزادار از سراسر برزیل پس از آغاز مراسم بیداری در ساعت 10 صبح دوشنبه از کنار تابوت پله گذشتند و با ابراز تحسین و تأسف از درگذشت یک اسطوره ورزشی که سه جام جهانی را برد و به مشهورترین کارت تلفن بین المللی این کشور تبدیل شد، ابراز تاسف کردند.
یک بنر غول پیکر که بر روی یکی از غرفه ها نصب شده بود، احساسات را با عبارت “Viva o Rei” (“زنده باد پادشاه”) تسخیر کرد.
لیزه سانتوس، یک کارمند اداری 69 ساله که دو بار از کنار تابوت عبور کرده بود، گفت: «من پر از غم و اندوه هستم، وقت رفتن او نرسیده بود. پله ابدی است، دیگر هرگز کسی مثل او نخواهد بود. به همین دلیل است که ما اینجا هستیم تا ادای احترام کنیم.»
لولا صبح روز سهشنبه پس از پرواز از برازیلیا، پایتخت، جایی که برای سومین دوره تاریخی ریاستجمهوری خود سوگند یاد کرد، صبح روز سهشنبه در زمین 16000 نفری به عزاداران پیوست.
این سیاستمدار چپگرای فوتبال دوست که با تماشای بازی پله (متولد ادسون آرانتس دو ناسیمنتو) بزرگ شد، بستگان و دوستان این ورزشکار را زیر یک خیمه شب بازی سفید که روی تابوت با پرچم زرد و سبز برزیل و پرچم سفید سانتوس پوشانده شده بود، دلداری داد. .
لولا در صحبت با کانال تلویزیونی رسمی سانتوس، تاسف عمیق خود را از مرگ یک ورزشکار که او را الگویی از “خوب، فروتنی و وقار” خواند، ابراز کرد.
وی افزود: پله بسیار خاص است. شما نمی توانید او را با هیچ کس مقایسه کنید زیرا در مورد فوتبالیست یا انسان بودن هیچ کس قابل مقایسه نیست. او بازیکنی است که از سنین بسیار پایین، از چنین قرار گرفتن در معرض فوق العاده ای لذت می برد… اما هرگز فضول نبود. او همیشه یک شهروند متواضع بود که با دیگران به عنوان یکسان رفتار می کرد.
او هرگز اجازه نمی داد که با درخشش یا جلال خود رانده شود. حتی در باشکوه ترین لحظاتش، مانند زمانی که با ملکه انگلیس ملاقات کرد، در هنگام ملاقات با یک فرد معمولی در خیابان، همان طور عمل می کرد.
پیامی در مورد ادای احترام گل ارسال شده توسط لولا و بانوی اول، روزانجلا لولا داسیلوا، “برزیلی بزرگ، پادشاه ما پله” را گرامی داشت.
در ساعات اولیه روز سه شنبه صف برای ورود به ویلا بلمیرو بیش از 2 کیلومتر (بیش از 1 مایل) کشیده شد و عزاداران گریان تا سه ساعت منتظر بودند تا نگاهی اجمالی به بت خود داشته باشند.
دنیس دی آلمیدا سیلوا، صاحب فروشگاه لباس 43 ساله از سائوپائولو، هنگام بیرون آمدن از مراسم بیداری گفت: “من تمام شب را اینجا بودم.” او برای ما به عنوان برزیلی ها ارزش زیادی دارد. پله هر جا قدم می زد، نماینده برزیل بود. ممکن است ادسون آرانتس دو ناسیمنتو رفته باشد. اما پله هرگز نخواهد مرد.»
پس از پایان بیداری در ساعت 10 صبح روز سه شنبه، جسد پله توسط محافظان پلیس روی یک ماشین آتش نشانی قرمز قرار گرفت و به سمت جنوب به سمت ساحل رانده شد. از آنجا کاوشگر به آرامی در امتداد ساحل به سمت شرق حرکت کرد، به سمت خانه مادر 100 ساله او، سلست آرانتس، هلیکوپترهای خبری در بالای سرشان وزوز می کردند.
شبکه های تلویزیونی برزیل برنامه های عادی خود را برای پخش مراسم به حالت تعلیق درآوردند، همانطور که در آرژانتین پس از مرگ دیگو مارادونا فوتبالیست در سال 2020 اتفاق افتاد.
هزاران نفر از ساکنان در هر سنی به خیابانهای سانتوس ریختند تا نام قهرمان خود را فریاد بزنند و هنگام عبور از تابوت او کف بزنند.
کلودیا دیگس، 47 ساله، جراح دندانپزشکی از سانتوس، گفت: «همه ما به حمل یک تکه کوچک از پله در درون خود ادامه خواهیم داد. او قهرمان ما، نماد امید ما بود.»
سرانجام، جسد این فوتبالیست به Memorial Necrópole Ecumênica، یک قبرستان “عمودی” در نزدیکی استادیوم سانتوس، برای تدفین خصوصی، که کمی بعد از ساعت 2 بعد از ظهر به وقت محلی آغاز شد، منتقل شد.
هنگامی که تابوت به داخل حمل می شد، یک سارق سرود باشگاه فوتبال سانتوس را به صدا درآورد که در همان دهه ای ساخته شد که بازیکن در سن 15 سالگی کار خود را آغاز کرد.
برای جوسارا جولو فریرا، معلم تربیت بدنی 23 ساله سیاه پوست، که در میان عزاداران حضور داشت، میراث پله فراتر از زمین بازی بود. من بسیاری از بچه هایی را که به آنها آموزش می دهم می بینم، آنها از آنچه او توانسته به دست آورد الهام گرفته اند. آنها به او نگاه می کنند و می گویند چرا من نمی توانم به آن برسم؟ بنابراین فکر میکنم این میراثی است که او برای ما به جا میگذارد: هرگز تسلیم نشویم، ایمان داشته باشیم و سخت بجنگیم، درست همانطور که او برای ما جنگید.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار روز ایران و جهان آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.