“آنها ممکن است محافظه‌کاران باشند اما انسان هستند”: چگونه یک شهردار کارگری قرارداد واگذاری اختیارات شمال شرق را امضا کرد | کار یدی

یکی از آنها جسارتگر سابق کلوپ شبانه تحت حمایت جرمی کوربین است که به عنوان سنسی جیو جیتسو بازنشسته شد تا در سن 48 سالگی وارد عرصه سیاست شود. دیگری مایکل گوو است.

آنها با هم پیوندی بعید ایجاد کرده اند که هدف آن تغییر شمال شرق انگلستان از طریق یک قرارداد واگذاری «تاریخی» است که امیدوارند به نوبه خود میراث سیاسی خود را تضمین کند.

جیمی دریسکول، شهردار شمال تاین، ممکن است تاثیرگذارترین چهره مدرن کارگری باشد که هرگز نامش را نشنیده اید. او در می 2019، یک سال پس از ورود «با اکراه» به سیاست به عنوان مشاور مرکز شهر نیوکاسل، انتخاب شد. این خودخوانده “چپ گرای سیاستگذار” اکنون رهبری یک مرجع ترکیبی را بر عهده دارد که شامل نیوکاسل، نورث تاین ساید و نورثامبرلند می شود. اما شاهنشاهی او ممکن است بسیار بزرگتر شود.

هفته گذشته، دریسکول و گوو از یک قرارداد واگذاری بالقوه «تحول گر» استقبال کردند که 48 میلیون پوند در سال پول جدید – به اضافه اختیارات حمل و نقل، آموزش، مهارت‌ها، مسکن و بازسازی – به منطقه‌ای با 2 میلیون نفر چهار برابر بزرگ‌تر انتقال می‌دهد. لندن بزرگ. در صورتی که رایزنی محلی را تصویب کند، همانطور که انتظار می رود، منطقه اولین شهردار خود را در ماه مه 2024 خواهد داشت. دریسکول که اخیرا به عنوان “آخرین کوربینیستا در قدرت” توصیف شده است، مدعی اصلی برای این نقش 100000 پوندی در سال است.

این ششمین قرارداد تفویض اختیار است که در سال گذشته امضا شده است، اما مسلماً از نظر سیاسی مهم ترین است. اختیارات جدید، که از برویک تا گیتسهد امتداد دارد، شامل چهار حوزه خواهد بود که برای اولین بار پس از نزدیک به 100 سال، در سال 2019، برای اولین بار پس از 100 سال به محافظه‌کاران رأی دادند: دره بلیت، سجفیلد، دورهام شمال غربی و اسقف اوکلند. این شامل 13 کرسی دیگر است که اکثریت پنج رقمی حزب کارگر در آخرین انتخابات عمومی، زمانی که رای دهندگان حزب را به خاطر برگزیت و کوربین کنار گذاشتند، بیش از نصف شد.

دریسکول، 52 ساله، از طریق سه تغییر نخست‌وزیر و چهار منشی، چهار تن از هفت رهبر شورا را که کمتر از چهار سال پیش روی کار آمده بودند، هدایت کرد. اما در Gove او یک متحد سیاسی بعید پیدا کرده است.

دریسکول گفت که او با وزیر در حال ارتقاء “به خوبی برخورد می کند”: “اختلافات سیاسی ما به خوبی مستند شده است. [but] او بلند می شود، او به تماس های من پاسخ می دهد، او به پیام های من پاسخ می دهد. هرکسی که بتواند آن حرکات را روی زمین رقص بگذارد، سزاوار شنیدن است.»

شهردار 6 فوت 1 اینچی، که ریاست شعبه نیوکاسل Momentum را بر عهده داشت و محافظ کوربین در یک سفر قبل از رهبری به شمال شرق بود، می‌گوید که نسبت به بسیاری از سیاستمداران محلی محافظه‌کار با اعضای کابینه رابطه نزدیک‌تری دارد. راز چیست؟ او می گوید: «شما با کمی شوخی و شوخی شروع می کنید.

“اگر وارد شوید و بر سر مردم فریاد بزنید که به خاطر این‌که انبوه حرامزاده‌های محافظه‌کاران هستند یا پول کافی به شما نمی‌دهند، آنها انسان هستند.” او با خنده می‌افزاید: «آنها ممکن است محافظه‌کاران باشند، اما باید به خاطر داشته باشیم که آنها انسان هستند و حقوق بشر نیز دارند.»

مذاکرات بر سر یک توافق واگذاری در سال 2015 در دولت دیوید کامرون – پنج نخست وزیر پیش – آغاز شد، اما چندین بار، گاهی اوقات به شدت از هم پاشید تا سرانجام در هفته های اخیر گرد هم آمد.

دریسکول، یک تازه کار سیاسی را در نقش معامله گر، صلح طلب و داور گاه به گاه انتخاب کرده است. بسیاری فکر می کردند که قدرت ترکیبی شمال شرق هرگز اتفاق نخواهد افتاد، تا حدی به این دلیل که این مجموعه پیچیده ای از هفت شورای بسیار متفاوت است – اما همچنین به این دلیل که رقابت های محلی عمیق است.

یکی از رهبران حزب کارگر که برای این مقاله مراجعه کرد، مکرراً تأکید کرد که منطقه آنها “توسط شمال تاین تصرف یا الحاق نشده است” و اعتراف کرد که آنها درباره شهردار که بر قلمروی سیاسی آنها نظارت می کند “ناراحتند”. رهبر گفت: “در سطح شخصی من جیمی را دوست دارم.” من فقط آرزو می کنم که او نظرات خود را به سمتی که برای آن انتخاب شده است، حفظ کند، نه موقعیتی که در آن انتخاب نشده است.»

سایرین بیشتر به آنها کمک می کنند. گلن ساندرسون، رهبر محافظه‌کار شورای نورثامبرلند، دریسکول را «یک دلال صادق عالی» توصیف کرد که برای نقشش شایسته تقدیر است.

دریسکول می‌گوید که در بخش «خشن» از میدلزبرو بزرگ شده است و به دلیل افول صنعت سنگین در دوران مارگارت تاچر «رادیکال» شده است.

او در 16 سالگی مدرسه را ترک کرد، به عنوان یک مهندس آموزش دید و سپس در سن 22 سالگی برای تحصیل در رشته مهندسی در دانشگاه نورثومبریا کمک هزینه دریافت کرد و به عنوان یک کلوپ شبانه کار می کرد تا هزینه اش را بپردازد. او اکنون با همسرش، کارولین، پزشک عمومی، و دو پسر نوجوانشان در یکی از حومه‌های ثروتمند نیوکاسل زندگی می‌کند.

دریسکول در سال 1985 به حزب کارگر پیوست، اما در سال 2015 بود که به طور کامل درگیر شد و قبل از اینکه از پیشنهاد رهبری کوربین حمایت کند، در انتخابات عمومی برای اد میلیبند تبلیغ کرد. او شعبه نیوکاسل Momentum را راه اندازی کرد، فعالانی را آموزش داد و به سازماندهی کنفرانس ملی این گروه کمک کرد.

زمانی که نقش شهردار شمال تاین در اواخر سال 2018 مطرح شد، دریسکول می‌گوید که باید متقاعد می‌شد که خودش را مطرح کند. او فقط شش ماه بود که شورای شهر بود. او حمایت اتحادیه های کارگری و مومنتوم را به دست آورد و به عنوان نامزد حزب کارگر انتخاب شد و بر محبوبیت (رئیس وقت خود)، رهبر شورای شهر نیوکاسل، نیک فوربس، غلبه کرد.

اکنون او با یک نبرد انتخابی دیگر روبرو است، اگرچه این بار او پیشتاز است. کیم مک گینس، پلیس و کمیسر جنایت نورثامبریا نیز پیش از انتخابات برنامه ریزی شده در ماه مه 2024 نامزد شده است که در آن حزب کارگر به طور قطعی مورد علاقه خواهد بود.

در حال حاضر، دریسکول در حال انجام “چرخ های چرخ دستی در خیابان” است که او آن را “توافق واگذاری با بهترین بودجه” انگلستان می نامد. اما او می‌خواهد وزرا فراتر بروند – به تفویض اختیارات مالی کامل، که به شوراها اجازه می‌دهد پول‌های محلی را جمع‌آوری، نگه دارند و خرج کنند. برای آن، او ممکن است مجبور شود بیشتر منتظر بماند تا Gove متن‌هایش را برگرداند.