چگونه کانادایی ها غلات صبحانه محبوب خود را پس گرفتند | کانادا

بیش از یک سال از زمانی که خوانیتا متزگر کاسه ای عالی از غلات داغ رودخانه قرمز را پخت، ترکیبی از گندم، چاودار و کتان ترک خورده می گذرد که پیروان فرقه ای را در سراسر کانادا جذب می کند.

باید به اندازه کافی ضخیم باشد اما چسبنده نباشد. باید به اندازه کافی ترد باشد اما نیم پز نباشد.» او درباره فرنی گفت. و وقتی بالاخره بعد از هفته‌ها انتظار، کیسه‌ای را به دست گرفت، متوجه شد که این مهارت چقدر سریع می‌تواند از بین برود.

«همین بو را می دهد. مزه اش یکسان است. متزگر، که تورهای پیاده روی در منطقه واترلو انتاریو را اجرا می کند، گفت. “اما قبل از اینکه درست کنم باید چند کاسه دیگر بپزم.”

متزگر و کانادایی ها در سراسر کشور از زمانی که تولید غلات محبوب به طور ناگهانی توسط سازندگان آن، شرکت JM Smucker، در سال 2021 به دلیل فروش ضعیف متوقف شد، از روی کار آمدند.

این اعلامیه با موجی از ناباوری، ناامیدی و اندوه مواجه شد که آرایش ساده – حتی بی‌مزه – غلات را رد کرد.

اما چند سال بد برای مواد غذایی محبوب در کانادا گذشته است. در اوایل امسال، دو برند پنیر خامه‌ای محبوب نیز متوقف شدند، تلفات یک بازار بی‌رحم و فرسایش بیشتر اقلامی که فضایی را در تلاقی نوستالژی و روتین کانادایی‌ها اشغال می‌کنند.

یک فروشگاه مواد غذایی محلی از دست دادن پنیر خامه ای وسترن فامیلی را “ضربه ویرانگر” نامید. روزنامه ملی کانادا بلافاصله پس از نابودی نشریه ارزشمند لیبرته در مونترال، مرثیه ای را برای یک برند پنیر دیگر منتشر کرد – این یک طنز بسیار تلخ در شهری که به خاطر شیرینی هایش معروف است.

و بنابراین، بازگشت غیرمحتمل Red River در ماه‌های اخیر، پس از به دست آوردن حقوق توسط یک آسیاب کوچک انتاریو، نقطه درخشانی نادر برای دوستداران غلات داغ – چسبناک – و تفرقه‌انگیز است.

در آشپزخانه وینیپگ گرترود اسکیلینگ در سال 1924 پس از آزمایش طیف وسیعی از مخلوط‌های غلات رشد یافته در دره رودخانه قرمز، به زودی در قفسه‌های فروشگاه‌های مواد غذایی ظاهر شد و به سرعت تبدیل به یک کالای اصلی انبار شد و از طریق شرکت Red River Grain فروخته شد. ریس جمهور، مدیر کل.

من فکر می کنم رد ریور به نوعی مانند گیاه خوار کانادایی است. جولی لالوند، نویسنده ساکن اتاوا، که پدر و مادرش در مورد غلات به شدت اختلاف نظر داشتند، گفت: یکی آن را دوست داشت، دیگری از آن منفور شد.

“فقط با تماشای کسی که آن را درست می کند، فکر می کنید در این روند مشکلی پیش آمده است. هیچ راهی نداره که خوراکی باشه اما این اعتیاد آور است و هرگز صبحانه سخت تری پیدا نخواهید کرد.»

جعبه مقوایی قرمز ساده مدتهاست که جایگاهی فراگیر در خاطرات کانادایی ها اشغال کرده است. این امر باعث گشت و گذار در مناطق بیابانی، سفرهای شکار با دوستان و گرمای بسیار مورد نیاز در صبح های سرد زمستانی شد.

«هیچ وقت سعی نکردم شیک باشد. هرگز تلاشی برای ادعای 500 مزیت سلامتی یا چیزی شبیه به آن نداشت. فقط به نظر می رسید که سعی می کند دانه پرندگان باشد، اما برای مردم.» “به نوعی جلوتر از زمان خود بود.”

و بنابراین وقتی یافتن آن در قفسه‌های فروشگاه‌های مواد غذایی برای او و دیگران دشوار شد، احساس کرد چیزی اشتباه است.

مارک رینکر که اخیراً آسیاب آروا، قدیمی‌ترین آسیاب آرد با نیروی آب در آمریکای شمالی و فروشگاه کوچک آن را خریداری کرده است، گفت: «مشتریان مدام وارد می‌شدند و این غلات را می‌خواستند. “من چیز زیادی در مورد آن نمی دانستم، اما حدس می زنم که ما قبلا رودخانه قرمز را حمل می کردیم. و بنابراین یادداشتی برای بررسی آن نوشتم.»

درخواست‌ها ادامه پیدا کرد و رینکر به زودی متوجه شد که در میان کاهش فروش، شرکت JM Smucker، شرکت آمریکایی که Red River را در دهه 1990 خریداری کرد، در حال تعطیل کردن تولید است.

در رسانه‌های اجتماعی، کانادایی‌ها برای مرگ غلات عزادار شدند، اما همچنین داستان‌هایی از اینکه چگونه یک نقطه مرکزی در برنامه‌های صبحگاهی آنها اشغال کرده بود، به اشتراک گذاشتند. دیگران ناامیدانه به دنبال جایگزینی بودند.

با دیدن تقاضا در جامعه، رینکر به شرکت مراجعه کرد تا حقوق برند را به دست آورد. و در ماه جولای، او اعلام کرد که آروا تولید Red River را آغاز خواهد کرد.

«من کاملاً از وابستگی عاطفی قوی که مردم به برند دارند متحیر شدم. به هیچ وجه نمی‌توانستیم واکنش مردم را پیش‌بینی کنیم.» “تقریباً احشایی بود.”

صندوق ورودیش پر شده بود.

من پاراگراف هایی از مردم می گیرم که نحوه و مکان مصرف غلات را بازگو می کنند. اغلب به نظر می رسد که آنها در شادترین نقطه روزشان غذا می خورند، صبح زود و غلات گرما را به بدنشان می آورند.»

فرقی نمی‌کند که این فرد اهل ماریتایمز، کبک، انتاریو، یا غرب کانادا یا ایالات متحده باشد. همه آنها این پیوند واقعاً قوی را با آن دارند.”

برای لالوند، سادگی و آشنایی را منعکس می‌کند – دو احساسی که در سال‌های اخیر با همه‌گیری ویروس کرونا از بین رفته است.

«شما آن را با خانواده‌تان می‌خورید. و بسیاری از مردم نتوانسته اند خانواده را به اندازه کافی ببینند. به زمانی برمی‌گردد که احساس می‌کردید می‌توانید نفس بکشید و از غلات پرنده‌تان لذت ببرید و مدام تحت استرس نباشید و چیزهایی را از شما دور کنند.»

در اواخر نوامبر، زمانی که شرکت پخش کانادایی (CBC) گزارش داد که آروا در حال آماده شدن برای ارسال محصول اصلاح شده است، رینکر گفت: «تقاضا از سقف گذشته است» – و شرکت همچنان در تلاش است تا با سفارشات همگام شود. مشتریان، مشتاق به دست آوردن کیف، هفته ها منتظر مانده اند.

یکی از آنها متزگر بود که پنج کیسه سفارش داده بود. او قصد داشت مقداری را برای خودش نگه دارد و بقیه را با خانواده و دوستانش به اشتراک بگذارد.

در ابتدا او از دیدن رد ریور در یک کیسه پلاستیکی، نه جعبه مقوایی معمولش، ناامید شد. اما بو و بافت آشنای صبحانه دانه‌دار به او اطمینان داد – و همچنین نحوه بازگشت آن به ریشه‌هایش.

فکر می‌کنم وقتی ناپدید شد، مردم هم محصول و هم کارهای روزمره خود را از دست دادند. من دوست دارم که در کانادا برگشته و در یک کارخانه کوچک محلی تولید می شود. “من دوست دارم که آن را بازگشت. و من دوست دارم که این خانه است.”