آبان نیوز انتشار آخرین خبرهای سیاسی اقتصادی اجتماعی ورزشی فناوری در آبان نیوز
به گزارش دپارتمان اخبار بین المللی پایگاه خبری آبان نیوز ،
وقتی نیکول گریم تصمیم گرفت پس از مرخصی زایمان به شغل خود به عنوان پرستار بازگردد، بزرگترین مانع او این نبود که آیا می تواند کار پیدا کند، بلکه این بود که آیا می تواند به مراقبت از کودک دسترسی داشته باشد.
مانند بسیاری از جاهای منطقه ای نیو ساوت ولز، بورک، جایی که گریم و خانواده اش زندگی می کنند، برای کارکنان مراقبت های بهداشتی فریاد می زد. اما حتی آنهایی که در آنجا زندگی می‌کردند برای گرفتن شیفت‌هایی که می‌خواستند تلاش می‌کردند.
گریم به آبان نیوز استرالیا گفت: «من کار را به دو روز در هفته کاهش داده‌ام، زیرا نمی‌توانم برای ساعات اضافی از کودک مراقبت کنم. و من مجبور شدم به توافقی در محل کار برسم که واقعاً به سختی به دست می‌آید، که ساعت‌های مشخصی دارد. آنها فقط برای یک دوره سه ماهه با آن موافقت کردند و ممکن است در پایان آن بتوانند بگویند که برای آنها مناسب نیست. اگر این اتفاق بیفتد، ممکن است مجبور به ترک کار شوم.»
طبق یک گزارش جدید، گریم یکی از تقریباً 9 میلیون استرالیایی است که در یک “کویر مراقبت از کودکان” زندگی می کنند، جایی که مکان های موجود در آن 3:1 یا بیشتر از کودکان زیر پنج سال بیشتر است.
این تحقیق که توسط موسسه میچل در دانشگاه ویکتوریا انجام شد، نشان داد که 35.2 درصد از جمعیت استرالیا در یکی از این «بیابان‌ها» زندگی می‌کنند، که همبستگی مشخصی بین ثروت و در دسترس بودن مراقبت از کودک و هزینه وجود دارد.
این گزارش در حالی منتشر می‌شود که تحقیقات نشان می‌دهد که عدم دسترسی به مراقبت از کودکان باعث می‌شود زنانی که دستمزد متوسطی در حدود 118000 دلار برای بازنشستگی دریافت می‌کنند در طول عمر خود هزینه کنند.
پیتر هرلی، نویسنده اصلی گزارش بیابان‌ها و واحه‌ها: مراقبت از کودکان در استرالیا چقدر در دسترس است، گفت: «محل زندگی شما در مورد مراقبت از کودکان اهمیت دارد؟
ما می دانیم که عوامل اجتماعی-اقتصادی چقدر در تأثیرگذاری بر نتایج آموزش نقش دارند. با این حال، وقتی صحبت از مراقبت از کودک می شود، هیچ یک از آن دانش به کار نمی رود.
این گزارش نشان داد در حالی که در شهرهای بزرگ مکان‌های کمی وجود داشت که هیچ گونه مراقبت از کودکی وجود نداشت، دسترسی به آنها بیشتر شد. محققان دریافتند حدود 28.8 درصد از افرادی که در شهرهای بزرگ زندگی می‌کنند در صحرای مراقبت از کودکان هستند، در حالی که این هزینه در مناطق ثروتمندتر افزایش یافته است.
در خارج از شهرهای بزرگ، مراکز کمیاب تر شدند، به طوری که 44.6٪ از آنها در مناطق منطقه ای و 85.3٪ از مردم در استرالیای دوردست در بیابان های مراقبت از کودکان زندگی می کردند.
در برخی نقاط، تعداد کودکان زیر چهار سال بسیار بیشتر از حد در دسترس بود. برای مثال، در منطقه لودون المور ویکتوریا، 34 کودک زیر چهار سال برای هر مهدکودک وجود داشت.
در NSW، اوضاع در منطقه Broken Hill بدتر بود، جایی که تقریباً هشت کودک برای هر مکان مراقبت از کودکان رقابت می کردند.
محروم ترین مناطق کوئینزلند مناطق شمالی دور و ارتفاعات مرکزی بودند (به ترتیب 8.66 و 7.09 کودک در هر مکان).
در Bourke، جایی که Greem زندگی می کند، 4.41 کودک زیر چهار سال برای هر مکان نگهداری از کودکان وجود دارد.
کانبرای جنوبی تنها منطقه ای بود که در آن مکان ها کمی بیشتر از کودکان بود، به میزان 0.86 کودک در هر مکان.
در این گزارش آمده است که مشارکت زنان در نیروی کار در مناطقی که مردم کمتر به مراقبت از کودکان دسترسی داشتند کمتر بود.
این گزارش می‌گوید که از داده‌های موجود مشخص نیست که آیا عامل کلیدی کمبود گزینه‌های مراقبت از کودک است یا اینکه آیا زنان ترجیح می‌دهند با فرزندان خردسال خود در خانه بمانند و در نتیجه کمبود تقاضا ایجاد کنند. این سازمان به تحقیقات بیشتر برای درک بهتر اینکه چگونه دسترسی به مراقبت از کودکان بر مشارکت زنان در نیروی کار تأثیر می گذارد، ترغیب شد.
تحقیقات دیگری از Industry Super Australia که روز دوشنبه منتشر شد، نشان داد که اگر یارانه‌ها برای مقرون‌به‌صرفه‌تر کردن مراقبت از کودکان افزایش یابد، وضعیت بازنشستگی زنان بهتر خواهد بود.
ISA گفت که این اقدام به کاهش شکاف بازنشستگی بین مردان و زنان کمک می کند، زنانی که به دلیل زمانی که خارج از نیروی کار با کودکان سپری می کنند، به طور متوسط یک سوم کمتر از مردان بازنشسته می شوند.
گریم معتقد بود که عدم دسترسی به زنانی که می‌شناخت آسیب می‌زند.
ثبت نام کنید تا داستان های برتر را هر روز صبح از آبان نیوز استرالیا دریافت کنید.
من قطعاً فکر می‌کنم که زنان را بیشتر تحت تأثیر قرار می‌دهد. دیروز یکی از همکارانم به من گفت که ممکن است مجبور شود کار را رها کند.
در حال حاضر او پنج روز در هفته فرزندانش را در مهدکودک می‌گذارد، اما اگر نتواند قرارداد کاری خود را تمدید کند، باید کار را رها کند. و این پرستار دیگری است که ما از دست خواهیم داد.»
گریم گفت، مشکل فقط خود مکان های مراقبت از کودکان نبود، بلکه ساعات کاری یک مرکز بود که معمولاً در حدود ساعت 9 صبح تا 5 بعدازظهر کار می کرد.
گریم گفت: “بسیاری از پلیس اینجا در شهر شیفت های 12 ساعته را از ساعت 6 صبح انجام می دهند.” بسیاری از پرستاران از ساعت 7 صبح شروع می کنند و مرکز مراقبت از کودکان فقط از ساعت 7:30 صبح باز است و در ساعت 6 بعد از ظهر بسته می شود. آنها به ساعات کار طولانی‌تری نیاز دارند و به بودجه بیشتری نیاز دارند تا بچه‌های بیشتری را بپذیرند و کارکنان بیشتری را استخدام کنند.»
هرلی گفت که بخشی از مشکل این است که بخش یادگیری اولیه در حال حاضر بر اساس “ریسک و پاداش” عمل می کند.
«از همان اصول اساسی در مراقبت از کودکان مانند خطوط هوایی استفاده می شود. هرلی گفت: اگر آنها نمی توانند اطمینان داشته باشند که تقاضای کافی برای برآورده کردن سرمایه گذاری وجود دارد، پس آنها به آنجا پرواز نخواهند کرد.
«اگر در مکان‌هایی هستید که خدمات زیادی وجود دارد، خوب است، اما اگر در منطقه‌ای زندگی می‌کنید که برای یک ارائه‌دهنده منطقی به نظر نمی‌رسد که در آن فعالیت کند، بدشانسی است. این با مدارسی که دارای یک مرجع هماهنگ کننده مرکزی هستند بسیار متفاوت است.»
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار روز ایران و جهان آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.
