“از هر دو طرف کشیده می شود”: بریتانیایی هایی که به خارج از کشور پول می فرستند با کاهش هزینه های زندگی مواجه می شوند | بحران هزینه زندگی در انگلستان

Toyin Oshinowo می‌گوید: «ارسال پول به خانه کاری است که باید انجام دهم، این یک «دوست دارم این کار را انجام دهم» نیست.

یک مدیر پروژه که در یک سالگی از نیجریه به بریتانیا نقل مکان کرد، اوشینوو، 42 ساله، برای حمایت از دوستان و خانواده و پرداخت قبوض در نیجریه بین “دو خانه” خود پول حواله می کند.

اما اخیراً ارسال پول به خانه بسیار سخت‌تر شده است، زیرا قیمت مواد غذایی و انرژی در بریتانیا همچنان افزایش می‌یابد و اوشینوو را مجبور می‌کند برای ادامه حمایت از اقوام هزینه‌های خود را کاهش دهد. «شما می بینید که لذت های خاصی را قربانی می کنید تا به اندازه کافی برای ارسال داشته باشید [home]اما هنوز هم می‌خواهید از زندگی‌تان لذت ببرید، بنابراین واقعاً باید بودجه‌بندی کنید.»

با توجه به اینکه خانوارها در بحبوحه افزایش قیمت ها به میزان 10.7 درصد، کاهش شدید استانداردهای زندگی را تحمل می کنند، انتظار می رود افرادی که به طور منظم حواله ارسال می کنند از جمله افرادی باشند که بیشترین آسیب را خواهند دید.

برآوردهای گردآوری شده توسط بانک جهانی نشان می دهد که مردم بریتانیا سالانه میلیاردها پوند به خارج از کشور برای دوستان، خانواده و سایر مخاطبین ارسال می کنند. کشورهایی که پیوندهای تاریخی با دوران امپراتوری دارند و مهاجران زیادی در بریتانیا زندگی می‌کنند، بزرگ‌ترین دریافت‌کننده‌ها هستند – به رهبری نیجریه، بیش از 4 میلیارد پوند در سال ارسال می‌شود، و هند و پاکستان از نزدیک پس از آن.

کشورهای عضو اتحادیه اروپا نیز پیوندهای قابل توجهی دارند که نشان دهنده جریان های مهاجرت در دهه های اخیر قبل از برگزیت است، با ارسال سالانه بیش از یک میلیارد پوند به لهستان، و همچنین مقادیر مشابه به فرانسه و آلمان. این جریان‌های پول برای اقتصادهای در حال توسعه بسیار مهم هستند و بسیار بیشتر از کمک‌های خارجی ارسال شده توسط دولت‌ها هستند.

بر اساس تحقیقات اخیر WorldRemit، یک شرکت پرداخت جهانی، از هر پنج انگلیسی دو نفر (40٪) که معمولاً به خارج از کشور پول می فرستند، اکنون به دلیل افزایش هزینه های زندگی به بستگان کمتری کمک می کنند. بیش از نیمی (53%) گفتند که درآمد قابل تصرف آنها در ماه های اخیر کاهش یافته است.

دکتر ریچموند اهوی، محقق دانشگاه کمبریج که تأثیر حواله‌های ارسالی از بریتانیا به غنا بر استانداردهای زندگی را مطالعه می‌کند، می‌گوید که بسیاری از مهاجران “از هر دو طرف” کشیده می‌شوند. از آنجایی که قیمت ها در کشورهای در حال توسعه از زمان تهاجم روسیه به اوکراین افزایش یافته است، مردم نیز با «تاثیر مضاعف تورم و بحران هزینه زندگی در [their] وطن» او می گوید.

“در فرهنگ های خاص، [remitting money] بخشی از شماست حتی اگر خیلی ثروتمند شوید… همیشه به فکر خانواده خود هستید.»

اهوی که با همسر و دختر کوچکش در کمبریج زندگی می کند، پولی به غنا می فرستد و با فشار مواجه است. قبض ماهانه برق او بیش از دو برابر شده است، و او مجبور شده است مبلغی را که برای “تجملات” خرج می کند، مانند بیرون بردن همسرش برای غذا خوردن، محدود کند. تعداد دفعات ارسال پول به خانه در حال افزایش است، زیرا وضعیت اقتصادی غنا بدتر از انگلیس است… [but] من عملاً چیزی برای کمک به پرداخت هزینه های زندگی در اینجا دریافت نکرده ام.”

فروشگاه‌های سنتی انتقال پول اغلب کارمزد تراکنش‌های بالایی را دریافت می‌کنند، که Ehwi می‌گوید این کار بر توانایی مردم برای ارسال پول به خانه نیز تأثیر می‌گذارد. او می‌گوید: «اگر مجبور باشید از نظر هزینه‌ها بیشتر بپردازید، این در نهایت میزان هزینه‌هایی را که می‌توانید به خانه بازگردانید کاهش می‌دهد.

اوشینوو برای ادامه ارسال پول به خانواده در نیجریه مجبور به آزمایش مسیرهای “خطرناک” شده است، از جمله استفاده از شرکت های فین تک، ارزهای دیجیتال و مبادلات غیررسمی همتا به همتا.

«ارسال پول از نیجریه به بریتانیا اکنون به یک امر بسیار پرهزینه تبدیل شده است. این بسیار دردناک است،” او می گوید.

اوشینوو سعی کرد از ارز دیجیتال برای حواله استفاده کند، اما مجبور شد پول را قبل از ارسال به دلار تبدیل کند. او می‌گوید: «تقریباً مانند یک جعبه سیاه است… 15 دقیقه پس از خرید رمزارز، نمی‌دانید ارزش آن چقدر است».

«اغلب بعد از آن محاسبه را انجام می‌دادم و متوجه می‌شدم که در مقایسه بسیار وحشتناک است [with] آنچه در بازار بود من آن را دوست نداشتم … اما گاهی اوقات این تنها انتخابی بود که داشتم.» کریپتو اکنون در نیجریه ممنوع شده است، اما اوشینوو می‌گوید که به هر حال به دلیل ناامنی نرخ ارز و ارزش ضعیف پوند پس از مینی‌بودجه در سپتامبر، از آن استفاده نخواهد کرد.

او شروع به استفاده از شرکت‌های فین‌تک مانند Kuda برای ارسال پول به نیجریه کرده است، زیرا تلاش می‌کند هزینه‌های خود را برای هزینه‌های انتقال کاهش دهد. مثلاً بگویید قبل از اینکه بتوانم هفته ای 20 پوند بفرستم، اکنون با توجه به مقداری که دارم، احتمالاً آن را به 15 پوند کاهش می دهم. اما چون نایرا [Nigerian currency] اوشینوو می‌گوید که با نرخی بالاتر از افزایش هزینه، ارزش آن کاهش یافته است، افرادی که آن را دریافت می‌کنند تفاوت چندانی را متوجه نمی‌شوند.

«هزینه زندگی برای من این است که اکنون درآمد قابل تصرف کمتری برای بازگرداندن وجود دارد. این بدان معنی است که اگر من پول را پس می فرستم، آن را با کمترین هزینه ممکن ارسال می کنم. من هیچ هزینه گزاف، هیچ غافلگیری یا هر چیز دیگری نمی خواهم، اما همیشه یک عامل خطر وجود دارد.

ابراهیم علی، عضو شورای شهر، که نماینده بروس گروو در هرینگی در شمال لندن است، که جامعه مهاجر زیادی دارد، می گوید که شورا از مشکلات حمایت از خانواده های خارج از کشور با توجه به افزایش هزینه های زندگی در بریتانیا آگاه است. او می‌گوید: «ما می‌بینیم که مردم واقعاً از نظر کاهش خرید خود بی‌مصرف هستند و این بسیار نگران‌کننده است.

برخی از این خانوارها محروم ترین خانواده ها هستند و در حال حاضر جزو کم دستمزدها هستند. غالبا، [sending remittances] چیزی نیست که مردم از آن ناراحت باشند. آنها بسیار خوشحال و مفتخر هستند که می توانند به حمایت از خانواده در خارج از کشور کمک کنند، اما در اینجا وابستگانی نیز دارند که باید از آنها حمایت کنند.”