دیدگاه گاردین در مورد اتوبوس: یارانه 2 پوندی کرایه پولی است که به خوبی خرج می شود | سرمقاله

تیدولت بریتانیا نسبت به چندین همتای اروپایی خود کندتر از درک آن بود. اما ارزان‌تر کردن حمل‌ونقل عمومی سیاست خوبی است که می‌توان انتظار داشت مزایای متعددی را به همراه داشته باشد. اعلامیه اوایل این هفته مبنی بر اینکه به شرکت های اتوبوسرانی در انگلستان یارانه پرداخت می شود تا کرایه های محلی را به مدت سه ماه، از ژانویه تا مارس، 2 پوند تعیین کنند، بسیار استقبال می شود. این باید زندگی را برای میلیون‌ها نفری که برای سفر به محل کار و سایر سفرها به اتوبوس متکی هستند، آسان‌تر کند. بسیاری از آنها به دلیل افزایش قیمت سوخت و مواد غذایی با فشار مالی دردناکی روبرو هستند.

اگر یارانه مردم را متقاعد کند که به جای ماشین سواری، همانطور که وزرا امیدوارند و انتظار دارند، با اتوبوس تردد کنند، تأثیر مفیدی بر محیط زیست نیز خواهد داشت. سفرهای خودرویی منبع بسیار مهمی برای انتشار کربن و آلودگی هوای موضعی هستند، به طوری که 91 درصد از کل انتشار گازهای گلخانه ای حمل و نقل بریتانیا از جاده ها ناشی می شود. وقتی افراد بیشتری به جای ماشین از اتوبوس و دوچرخه استفاده می کنند، ازدحام و زمان سفر کاهش می یابد. با نرخ کرایه اتوبوس های مجزا تا 5 پوند در برخی از مناطق روستایی، مردم به شدت تشویق شده اند تا از اتومبیل استفاده کنند، به ویژه در هنگام سفر گروهی. تغییر در این وضعیت ویرانگر بسیار دیر شده است. اگر هزینه های انرژی وزیران را مجبور به اقدام کرده است، بهتر از هرگز نرسیدن است. کاهش تقاضا برای بنزین نیز می تواند به کاهش تورم کمک کند.

برای بیش از 30 سال، از زمانی که سرویس اتوبوس خصوصی شد، لندن تنها جایی در انگلستان بود که کرایه‌های تنظیم‌شده داشت – وضعیتی به‌شدت ناعادلانه، زیرا مردمی که در جاهای دیگر زندگی می‌کنند نیاز مشابهی به جابجایی با قیمت مقرون به صرفه دارند. تحمیل تمهیدات مشابه در جاهای دیگر باید برای دولتی که متعهد به ارتقاء سطح است، کار بیهوده ای باشد. اما این شهرداران کارگری منچستر بزرگ، لیورپول و یورکشایر غربی بودند که اولین اقدام را انجام دادند. هر سه منطقه در حال حاضر سقف 2 پوندی دارند که اکنون در سطح ملی معرفی شده است. در ماه ژوئیه، اندی برنهام، شهردار منچستر بزرگ، برنده یک بررسی قضایی شد، به این معنی که انتظار می رود طرح او برای یک سیستم حمل و نقل محلی یکپارچه مشابه آنچه توسط حمل و نقل برای لندن اجرا می شود، اجرا شود.

در اروپا، طرح‌های مسافرتی با تخفیف امسال در راه آهن دولتی و همچنین اتوبوس در دسترس بودند. متأسفانه، در بریتانیا کرایه‌های ریلی برای خدمات ناکافی افزایش یافت.

آزمایش سه ماهه آلمان با بلیط های 9 یورویی باعث صرفه جویی در حدود 1.8 میلیون تن CO2 شد.₂ انتشارات تالین، پایتخت استونی، رادیکال ترین طرح را در بین همه دارد. در آنجا تمام وسایل حمل و نقل عمومی از سال 2013 برای ساکنان رایگان بوده است.

شکست‌های سیاست‌های گذشته بریتانیایی‌ها را بیش از آنچه لازم بود در معرض بحران انرژی کنونی قرار داده است. اگر وزرا به طور فعال تری از انتقال و گرمایش با سوخت فسیلی به سمت منابع انرژی و عایق های پایدارتر ترویج می کردند، اکنون خانوارها آسیب پذیرتر و ایمن تر خواهند بود. اما 60 میلیون پوندی که برای ارزان‌تر کردن اتوبوس‌ها هزینه می‌شود، پولی است که به خوبی خرج می‌شود.