فرار از ایران: تظاهرکنندگان در عراق پس از سفری خطرناک دوباره جمع می شوند | ایران

در اواخر اکتبر، پیمان، یک معترض ایرانی اهل شهر ناآرام مهاباد در بخش بیمارستان دراز کشیده بود و توسط مقامات رژیم که او را در جریان تظاهرات ضد دولتی به ضرب گلوله کشته بودند، محافظت می شد.

شلیک تفنگ ساچمه ای پاها و نیم تنه او را از بین برد و ضربات چوبی به سرش او را گیج و در عذاب رها کرده بود.

پیمان نیاز به معالجه داشت، رژیمی که در آن رژیمی که رحمت، چه رسد به دارو، از زمان آغاز قیامی که – سه ماه از شروع آن – همچنان تهدیدی عمیق و پایدار برای ایران است، کمبود داشت، نیاز داشت. رهبری تندرو

به نظر می رسید سرنوشت این دامپزشک 28 ساله با سرنوشت معترضانی که اغلب دو تا سه روز پس از بستری شدن در همان بیمارستان فوت کرده بودند، گره خورده است. اما برادر و پسر عمویش عقاید دیگری داشتند.

برادر پیمان، آسو، از یک خانه امن در اربیل در همسایگی عراق، گفت: «ما عملیات نجات را آغاز کردیم و او را از روی تخت بردیم، سپس او را به اینجا قاچاق کردیم. «این یک سفر چهار روزه در میان کوه‌ها بود که بیشتر آن با اسب بود. این سخت ترین کاری بود که انجام دادیم.»

پیمان و بستگانش از معدود تظاهرکنندگانی هستند که سفری نامطمئن را از ایران به سمت امنیت نسبی عراق، جایی که برخی از بازماندگان خشونت تلاش می کنند دوباره جمع شوند، انجام داده اند.

مقامات کرد عراقی تخمین می زنند که ده ها معترض از مرز عبور کرده اند. خود معترضان می گویند که این تعداد احتمالاً به صدها نفر می رسد.

او که روی زمین نشسته بود، در پتو پوشانده شده بود، پوستش رنگ پریده و نفس‌هایش کم عمق بود، خشونت فزاینده‌ای را که با تظاهرات‌ها در مهاباد، شهری عمدتا کردنشین در شمال شرق ایران که کانون درگیری‌ها بوده است، توصیف کرد. تهدید جدی برای رهبران روحانی ایران از زمان انقلابی که 43 سال پیش آنها را به قدرت رساند.

پیمان می گوید: «مهسا امینی کرد بود، درست است، اما انقلاب یک انقلاب مردمی است که از ایرانیان همه نقاط کشور تشکیل شده است. بلوچ ها، آذری ها، فارس ها و دیگران هستند. این به این دلیل است که همه ما از آنها و سرکوب آنها خسته شده ایم.

اشتباه نکنید، این یک انقلاب از روزهای اولش بود. فقط اعتراض نبود. جریان انقلابی که این کار را آغاز کرد، آن را تا پایان خواهد دید. آنها ضعیف هستند و از ما می ترسند.

اما ترس هر دو طرف را قطع می کند. حتی در تبعید، برادران که توسط پسرعمویی در خانه اجاره ای خود در حومه اربیل به آنها ملحق شده است، هنوز نگران هستند که مقامات ایرانی بتوانند با آنها تماس بگیرند.

پیمن گفت: “ما در مورد این خیلی فکر می کنیم.” «آنها پدرم را در خانه بازجویی کرده‌اند، اما با مادرم مشکلی ندارند. او پیر است و به هر حال فارسی صحبت نمی کند. آنها چیزهای زیادی برای مقابله دارند، بنابراین ما باید امیدوار باشیم که آنها آنقدر شلوغ هستند که نمی توانند ما را با مشکلات زیادی روبرو کنند.

پیمان می گوید که مأمور رژیم را دید که از فاصله کمتر از پنج متری به او شلیک کرد. اشعه ایکس نشان می‌دهد که بدن او با گلوله‌هایی آغشته شده بود که هنوز برداشته نشده است. پزشکان در اربیل تخصص کمی در درمان چنین زخم هایی دارند.

او گفت: «آنها مرا با پاهایم به سمت ماشینشان بردند و من به هوش آمدم. «شنیدم یکی از آنها گفت من مرده ام و مرا به بیمارستان می برد. مورد بعدی که آنجا از خواب بیدار شدم.»

هر سه مرد به طور منظم با اقوام خود در مهاباد در تماس هستند، آنها می گویند که اعتراضات در بسیاری از شهرها و شهرها با سرعتی مشابه با سه ماه گذشته ادامه دارد – نزدیک به 600 نفر در اثر خشونت رژیم کشته و نزدیک به 10,000 زخمی شده اند.

دو تظاهرکننده به اعدام محکوم شده‌اند که منجر به درخواست رهبران جهانی برای حمایت از قیام شد. آسو گفت: «ما از غرب می خواهیم که به رسمیت بشناسد که این نشان دهنده چیست. به مردم بریتانیا، فرانسه و اروپا؛ ما ارزش های شما را به اشتراک می گذاریم لطفا به ما کمک کنید.”

برخی دیگر خواستار حمایت قوی تر از جمله تامین تسلیحات شده اند. پیمن گفت: “این امکان وجود دارد که این بتواند مسلح شود.” هر یک از اعضای خانواده که کسی را از دست داده است، تمام تلاش خود را برای انتقام مرگ انجام می دهد، و این ممکن است به معنای برداشتن اسلحه باشد. 40 سال است که در ایران اسلحه ممنوع بوده و یافتن آن بسیار دشوار است.

خارج از اربیل، رهبر یک گروه شبه‌نظامی کرد-ایرانی، PAK، اظهار داشت که اشتهای منطقه‌ای یا جهانی برای حمایت از یک جنبش ضد رژیم وجود ندارد.

سردار حسین یزدان پناه گفت: ما قبلاً از کشورهای آزاد و دموکراتیک علیه تروریسم و ​​دیکتاتوری خواسته بودیم که سلاح های پیشرفته برای مبارزه با نیروهای تروریستی ایرانی و گروه های تروریستی تحت فرماندهی سپاه قدس در اختیار آنها قرار دهند. با این حال، ما تاکنون هیچ پاسخ مثبتی دریافت نکرده‌ایم.

در برخی موارد، افراد از سپاه پاسداران و افسران اطلاعاتی اسلحه گرفته اند که تیراندازی کرده و تظاهرکنندگان را کشته اند. اما به دلیل اصرار ما بر تداوم تظاهرات مسالمت آمیز و خودداری از جنگ و گرفتن سلاح، این موارد به ویژگی کلی قیام تبدیل نشده است.»