“زندگی در حال فروکش است”: مصریان در مهاجرت خطرناک جدید به اروپا در دریا با خطر مواجه هستند | مهاجرت

یوسف در ابتدا نمی‌خواهد سفر قایق خائنانه‌ای را که او را از مصر، سپس به طبرق در لیبی و در نهایت به ایتالیا برد، به یاد بیاورد، اما به وضوح می‌داند که چرا او را ترک کرد.

یوسف جوانی 20 ساله به تازگی ازدواج کرده و چند ماه دیگر در انتظار بچه دار شدن است و ترس از افزایش هزینه های زندگی در مصر او را فرا گرفته است. او تسلیم شد و با استفاده از یک گروه فیس بوک که در آن کسانی که به دنبال مهاجرت هستند می توانند اطلاعاتی در مورد گذرگاه ها ارسال کنند، با یک قاچاقچی مردم در اینترنت تماس گرفت.

یوسف که به خاطر امنیت نامش تغییر کرده است، در پاسخ به سوالی درباره ترک خانواده اش گفت: «احساس سختی بود. او با تشریح سفر چهار روزه قایق بین لیبی و ایتالیا گفت: «اما آنچه سخت تر بود احساس مرگ در اطراف شماست. حس می‌کردم که زندگی در حال فروکش کردن است.»

قبل از اینکه یوسف مصر را ترک کند، پس از قرض گرفتن خودروی خانواده‌اش، توانست به عنوان یک راننده درآمد ماهانه 2000 پوند مصری (حدود 66.50 پوند) به دست آورد. او گفت که تصمیم گرفت همسرش را سه ماه پس از ازدواجشان ترک کند زیرا در مصر احساس خفقان می کرد و می خواست برای کار در ایتالیا فرار کند و به او اجازه داد تا برای نوزاد جدید به خانه پول بفرستد.

«نمی‌توانستم هزینه‌های زندگی‌ام را بپردازم. قبل از اینکه به ایتالیا سفر کنم، فقط 200 پوند مصر در ماه پس انداز می کردم.

یوسف مانند تعداد فزاینده ای از جوانان مصری فرار از بحران اقتصادی عمیق مصر و سرکوب استبدادی را برگزید. سفر او از مسیر مهاجرتی پیموده شده ای پیروی می کرد که قبلاً توسط دولت مصر با حمایت اتحادیه اروپا مورد سرکوب شدید قرار گرفته بود. این مسیر، از مصر به سواحل لیبی و سپس به ایتالیا، اخیراً پس از 5 سال کاهش تعداد، احیا شده است: بیش از 20000 مصری تا کنون از طریق لیبی در سال جاری وارد ایتالیا شده اند، تقریباً سه برابر تعداد افرادی که از طریق لیبی عبور کرده اند. بر اساس داده های وزارت کشور ایتالیا در همین زمان در سال گذشته.

پس از اینکه پوند مصر تنها در سال جاری بیش از یک سوم ارزش خود را در برابر دلار از دست داد، در کنار افزایش شدید تورم که باعث افزایش شدید هزینه های زندگی می شود، آنها از اقتصاد به سرعت در حال فروپاشی فرار می کنند. آخرین آمار رسمی در مورد نرخ فقر در کشور، حداقل از سه سال پیش، تخمین می‌زند که تقریباً یک سوم کشور زیر خط فقر زندگی می‌کنند. رئیس جمهور مصر، عبدالفتح السیسی، که در سال 2013 با کودتای نظامی به قدرت رسید، اقدامات ریاضتی را رهبری کرده است که شکاف عمیقی را بین نخبگان تحت حمایت دولت و تعداد فزاینده ای از شهروندان مصری ایجاد کرده است که اکنون در تلاش برای بقا هستند.

محمد الکاشف، وکیل حقوق بشر و کارشناس مهاجرت در سازمان دیده بان مد و شبکه مهاجرتی Migreurop مستقر در پاریس، گفت: «اکنون می بینیم که مصریان بیشتری به اروپا می رسند به دلیل وضعیت اقتصادی و سیاسی آنجا. اینها افراد متوسطی هستند که امیدی به خود نگرفته بودند و عضوی از هیچ جنبش سیاسی نبودند و وعده‌های سیسی را در طول سال‌ها تا زمانی که واحد پول از 20 پوند مصر فراتر رفت، باور داشتند – زمانی که او برای اولین بار به قدرت رسید، 6.5 دلار در برابر دلار بود.

برخی، مانند یوسف، تنها راه فرار خود را انتخاب می کنند تا در سفر به اروپا به خطر بیفتند. آژانس پناهندگی اتحادیه اروپا می گوید 45207 ویزای شنگن برای ورود قانونی به اروپا در سال گذشته در کنسولگری های سراسر مصر صادر شده است، به این معنی که تقریباً از هر چهار متقاضی به سه نفر اجازه ورود قانونی داده شده است. این اعداد همچنین نشان‌دهنده کمتر از یک سوم ویزاهای شینگن است که سالانه برای مصری‌ها در سال‌های قبل از همه‌گیری کووید، و بخش کوچکی از جمعیت 104 میلیونی مصر صادر می‌شود، که بسیاری از آن‌ها می‌گویند که فرآیند درخواست ویزا پیچیده، گران و تعصب‌آمیز مانع استفاده از آن می‌شود. مسیرهای قانونی

احیای مسیرهای قاچاق سابقاً پر رونق نیز به آزادی اعضای سرشناس شبکه های قاچاق که حداقل پنج سال پیش توسط دولت مصر به دام افتاده و زندانی شده بودند، پس از یک رشته بلایای قایق در سال های 2015 و 2016 که صدها کشته بر جای گذاشت، نسبت داده شده است. سواحل شمالی مصر

کارشناسان می گویند که قاچاقچیان عمده اکنون حکم پنج سال زندان خود را گذرانده اند و به تنها حرفه ای که برای آنها باز است بازگشته اند، تا حد زیادی به دلیل تسلط ارتش مصر بر صنعت ماهیگیری و محروم کردن بسیاری از صاحبان قایق از اشکال قانونی کار.

قایق‌های ماهیگیری بزرگی که می‌توانستند برای کارهای قانونی مورد استفاده قرار گیرند، اکنون برای انتقال مردم به سراسر دریای مدیترانه استفاده می‌شوند. موریس استیرل از Alarm Phone، سازمانی که کمک می‌کند، گفت: «ما شاهد افزایش گذرگاه‌ها از طبرق در لیبی از اواخر اکتبر بوده‌ایم، زمانی که چندین قایق با تعداد زیادی سرنشین از طبرق خارج شدند و به سواحل جنوبی سیسیل رسیدند. مهاجرانی که در هنگام عبور از دریای مدیترانه در مضیقه قرار می گیرند. او گفت: «ما درباره قایق‌هایی صحبت می‌کنیم که 400 تا 700 سرنشین دارند – کشتی‌های ماهیگیری بسیار بزرگ قدیمی که برای عبور تغییر کاربری داده شده‌اند. “این یک پیشرفت اخیر است که تشدید شده است.”

او گفت که حتی با اندازه بزرگترشان، قایق ها بیش از حد شلوغ هستند و خطر یک سفر خطرناک را دارند. ما اکنون در زمستان هستیم، بنابراین آب و هوا متغیر است، همه چیز در دریا ممکن است اتفاق بیفتد. این یک شکل فوق العاده خطرناک از سفر است. استیرل گفت: این سفر طولانی است و هیچ سازمان غیردولتی برای نجات در شرق لیبی وجود ندارد، بنابراین قایق ها باید به مرزهای اروپایی نزدیک شوند تا نجات یابند.

حاج محمد، یک قاچاقچی لیبیایی که می‌گوید هم او و هم برادرش «مدت‌هاست» در قاچاق کار می‌کردند، توضیح داد که چگونه سفر را برای مهاجران احتمالی ترتیب می‌دهد. او با هزینه 120000 EGP (4000 پوند)، پرواز آنها را از مصر به لیبی و مکانی در قایق که می تواند 250 نفر را از شهر غربی زووارا به لامپدوزا در ایتالیا در خود جای دهد، ترتیب می دهد. «مشتریان من از مصر در شرایط زندگی بسیار سخت رنج می برند. به همین دلیل آنها مهاجرت می کنند.

ایمن که نام او نیز تغییر کرده است، یکی از هزاران مصری است که از زوواره به ایتالیا سفر کرده است. او نیز مانند یوسف گفت که 100000 پوند (3300 پوند) به یک قاچاقچی با نام جعلی ردا پرداخت کرده است که “در اینترنت مشهور است، همانطور که هر زمان که قایق پر از مردم را قاچاق می کند، سفر را در فیس بوک منتشر می کند یا پست می کند”. با این حال، قاچاقچی در زووارا که آن مرحله از سفر را سازماندهی کرد، شاید حتی درخشان تر بود. ایمن با اشاره به رابطه تنگاتنگ قاچاقچی با مقامات محلی گفت: «او یونیفورم اداره پلیس زووارا را پوشید و یک مرسدس بنز سوار شد.

در اواخر اکتبر، اتحادیه اروپا آخرین مورد از یک سری قراردادها را با مصر امضا کرد که هدف آن محدود کردن مهاجرت بود، این بار با کمک مالی 80 میلیون یورویی برای تقویت بیشتر گارد ساحلی و نیروهای دریایی مصر و توقف جریان مردم.

الکاشف گفت: «اتحادیه اروپا مایل است برای بستن مرزهای خود و بستن گذرگاه‌ها، راه دور برود. در حالی که مایل است درهای مشابهی را برای سوری ها و اوکراینی ها باز کند، زیرا آنها به افرادی برای کار و پرداخت مالیات نیاز دارند، آنها از پذیرفتن آفریقایی های فقیرتر و سرمایه گذاری در آنها خوشحال نیستند.”

کمک های مالی اروپا برای نیروهای امنیتی مصر سودآور بوده است، اما خطر کم کاری برای جلوگیری از شبکه های قاچاق که اکنون عمدتاً در لیبی مستقر هستند و سوء استفاده ها در آن گسترش می یابد، دارد. در مارس گذشته، ارتش آلمان از توقف برنامه بحث برانگیز برای آموزش اعضای گارد ساحلی لیبی که از شبه‌نظامیان اطراف سواحل این کشور تشکیل شده بود، به دلیل رفتار بدشان با مهاجران خبر داد.

یوسف گفت که افزایش مهاجرت از لیبی و مصر به دلیل برخورد خفیف مقامات است. وی گفت: «مقامات لیبی اکنون یک قایق را توقیف کرده و 50 قایق دیگر را ترک می کنند.

گزارش تکمیلی توسط منا فاروق