بازماندگان فرانسه جرات بزرگترین دزدی را علیه مسی و آرژانتین دارند | جام جهانی 2022

مناگر فرانسه آلمان غربی جدیدی است – که تحت فشار تسلیم نمی‌شود، نگران ادعای قلب‌های بی‌طرف نیست – شاید زمان به سال 1986 بازگردد. اگر چنین است، خبر خوبی برای آرژانتین است. 36 سال از زمانی که آمریکایی‌های جنوبی در یک فینال هیجان‌انگیز آلمان‌های غربی را پشت سر گذاشتند می‌گذرد و تا زمانی که این ناراحت‌کننده‌ترین جام جهانی در ورزشگاه Lusail به پایان برسد، بیشتر عاشقان فوتبال امیدوار خواهند بود که لیونل مسی بالاخره ادعای خود را به دست آورد. جایگاهی در کنار دیگو مارادونا در فولکلور آرژانتینی.

سرنوشت در انتظار است. مسی در سال 2022 معادل مارادونا در مکزیک 86 بوده است و باعث می شود یک تیم معمولی باور کند که می تواند بزرگترین جایزه را از آن خود کند. مطمئناً این زمان اوست. البته، مگر اینکه فرانسه بر ویروسی که در اردوگاه آنها نفوذ کرده غلبه کند و آخرین سرقت خود را انجام دهد. دیدیه دشان اذعان کرد: “من می دانم که مردم آرژانتین، بسیاری از مردم در سراسر جهان، شاید حتی برخی از فرانسوی ها امیدوارند مسی قهرمان جام جهانی شود.” اما ما برای رسیدن به هدفمان هر کاری انجام خواهیم داد.»

پیام دشان این بود که فرانسه به اندازه هر تیم مبتلا به آنفولانزا آماده است. هوگو لوریس، کاپیتان فرانسه، افزود: «ما می دانیم که لیونل مسی در تاریخ فوتبال چه معنایی دارد. اما ما سعی خواهیم کرد کلید موفقیت را پیدا کنیم.

راهنمای سریع

قطر: فراتر از فوتبال

نمایش دهید

این جام جهانی است که شبیه هیچ جام جهانی دیگری نیست. در 12 سال گذشته آبان نیوز درباره مسائل مربوط به قطر 2022، از فساد و نقض حقوق بشر گرفته تا رفتار با کارگران مهاجر و قوانین تبعیض آمیز، گزارش داده است. بهترین‌های روزنامه‌نگاری ما در صفحه اصلی قطر: فراتر از فوتبال برای کسانی که می‌خواهند عمیق‌تر به مسائل فراتر از زمین بازی بروند جمع‌آوری شده است.

گزارش آبان نیوز بسیار فراتر از آن چیزی است که در زمین اتفاق می افتد. امروز از روزنامه نگاری تحقیقی ما حمایت کنید.

عکس: کاسپار بنسون

همانطور که لوریس اشاره کرد این یک درگیری بین دو ملت بزرگ است. در لحظات کوتاهی که تمرکز از مسی و کیلیان امباپه، قطار گلوله یک مهاجم فرانسوی، منحرف می‌شود، توجه به دو طرف می‌افتد که واقع‌گرایی هر دو را به اضافه کردن ستاره سوم به نشان خود امیدوار کرده است.

هر دو نشان می دهند که چگونه عمل گرایی به نیروی غالب در فوتبال بین المللی تبدیل شده است. چهار سال پیش دشان، که رویکرد محدودش انتقادها را به خود جلب کرد، فرانسه را با ضربه زدن به فوتبال به افتخار رساند. در حال حاضر او در بحث برنده است. با توجه به اینکه لیونل اسکالونی، سرمربی آرژانتین، به سختی تیمش را برای بازی فوتبال فانتزی به بیرون فرستاده است، حتی شکست در آخرین مانع نیز یک پیروزی خواهد بود. حکم لوریس در مورد آرژانتین “یک طرف بسیار خوب سازماندهی شده” بود. آنها از نظر دفاعی قوی هستند و پرس بسیار تهاجمی روی هر کسی که توپ را در اختیار دارد، دارند. آنها در وقت استراحت خیلی خوب هستند.»

در همین راستا شنیدن اینکه آرسن ونگر و یورگن کلینزمن یافته‌های خود را از مسابقات در یک جلسه توجیهی فنی فیفا ارائه کردند، جالب بود. فشردگی در مناطق مرکزی “روش غالب برای بازی و دفاع” بوده است. تیم‌ها را مجبور به ورود به مناطق وسیع کرده است، که منجر به 45 گل از روی سانتر (از 24 گل در سال 2018) شده است و بر اهمیت مجدد شماره 9 سنتی تأکید کرده است. پیروزی یک چهارم نهایی مقابل انگلیس به این فکر کنید که مسی در مقابل کرواسی در خارج از خانه تکان می خورد، جوسکو گواردیول را شکست داد و توپ را به عقب کشید تا جولیان آلوارز گلزنی کند.

این نمونه ای از زیبایی داشتن مهاجمانی بود که می توانند مدافعان را دریبل کنند. ونگر که بدون شک به اسپانیا فکر می کند، گفت: “شما تیم های زیادی داشتید که مالکیت توپ زیادی داشتند اما نتیجه ای نداشتند.” همچنین اشاره شد که با فشار خطوط دفاعی کمی بالاتر، توپ های زیادی در بالای صفحه وجود داشته است. فرانسه، با سرعت امباپه و عثمان دمبله در جناحین، به این شکل تهدید می کند.

اما فرانسه ضربان قلب را تنظیم نمی کند. آنها 43 درصد مالکیت توپ را مقابل انگلیس و 37 درصد در نیمه نهایی مقابل مراکش داشتند. لوریس گفت: “در نیمه دوم ما خیلی عقب افتادیم، اما این نیز به دلیل عملکرد خوب مراکشی ها بود.” خوبه ولی کافی نیست فرانسه بازمانده است. آنها دوره های سلطه خود را جیره بندی می کنند و شکل خود را در مقابل حفظ می کنند. با این حال، گاهی اوقات شبیه یک عمل با سیم بالا است. مراکش پس از عقب افتادن به تیرک دروازه برخورد کرد. انگلیس در یک پنالتی هری کین بود که نتیجه را 2-2 کرد.

اما برای قهرمانان جهان کار می کند. ژیرو دور از امباپه در غیاب کریم بنزما مصدوم، فداکارانه عمل کرده است. گریزمان، در نقش جدید خود به عنوان یک شماره 10 گریزان، یک مدعی شایسته برای بهترین بازیکن مسابقات عالی بود. دمبله در سمت راست تنبیه شده است. در خط میانی، اورلین توامنی و آدرین رابیو می توانند کارهای مهمی داشته باشند که فضای مسی را بسته است. رافائل واران با همراهی ابراهیما کوناته یا دایوت اوپامکانو، در دفاع مرکزی آرامش دارد.

این یک جنبه تلخ است که با احتمال تبدیل شدن لوریس به اولین کاپیتان برنده دو جام جهانی خلاصه می شود. تنها فرانسه می تواند با از دست دادن بنزما، لوکاس هرناندز، پل پوگبا، انگولو کانته، پرسنل کیمپمبه و کریستوفر نکونکو به دلیل مصدومیت جان سالم به در ببرد. حتی در حال حاضر، با اختلال در آماده سازی آنها، آنها از خود حمایت می کنند تا آرژانتین را شکست دهند.

نه اینکه سرراست باشد. آرژانتین که در یک شانزدهم نهایی روسیه مقابل فرانسه مغلوب شد، تحت هدایت اسکالونی یک پیشنهاد تغییر شکل دهنده است. آنها هلند را با پنج مدافع در یک چهارم نهایی غافلگیر کردند، مهاجمان باکیفیتی مانند پائولو دیبالا، آنخل دی ماریا و لائوتارو مارتینز را در اختیار دارند و از زمان باخت در بازی اول خود به عربستان سعودی، هر بازی را به عنوان یک فینال در نظر گرفته اند.

شور و شوق آرژانتینی در حال افزایش است. آنها بیشترین پشتیبانی را در داخل Lusail خواهند داشت. اگر بخواهیم یک هافبک جمع و جور و پرانرژی داشته باشیم که شامل چهار خط میانی رودریگو دی پل، انزو فرناندز، الکسیس مک آلیستر و لئاندرو پادس است، تعداد آنها از فرانسه بیشتر خواهد بود. کریستین رومرو و نیکلاس اوتامندی جنگجویانی در عقب هستند.

مانند ژیرو، آلوارز نیز از سایه بیرون آمده است تا جلوتر را تحت تاثیر قرار دهد. مهاجم منچسترسیتی بیشتر از گلزنی دارد، هرچند که او چهار گل از آنها را به ثبت رسانده است. حرکت آلوارز و تمایل او برای دویدن در پشت دفاع‌ها، بار فیزیکی مسی را نیز کاهش داده است، مسی که با زدن 5 گل و زدن سه گل از دویدن کمتر نهایت استفاده را برده است. همه چیز برای راضی نگه داشتن مسی تنظیم شده است. اگر این نابغه کوچک راه هایی برای افشای تئو هرناندز، مدافع چپ تهاجمی فرانسه پیدا کند، برای دشان نگران کننده خواهد بود.

لوریس گفت: “آرژانتین یک تیم قدرتمند با نسل جوان است.” همه آنها به لئو مسی اختصاص داده شده اند. اما از اهتزاز پرچم سفید فرانسه خبری نبود. آنها امباپه را دارند که پنج گل زده و در سن 23 سالگی شانس دارنده دو مدال برنده شود. آنها روحیه تیمی تزلزل ناپذیری دارند و توسط کینگزلی کومان، تئو هرناندز، واران، کوناته و چوآمنی تقویت شدند. تمرین دیشب

لوریس ادامه داد: “این یک موقعیت فوق العاده خواهد بود.” او به آن فروش بزرگ می داد. آرژانتین امیدوار است تاریخ ساز شود. فرانسه حاضر نیست تحت تأثیر احساسات قرار گیرد. آنها معتقدند می توانند پایان عاشقانه مسی را انکار کنند.