نمایندگان اروپایی به دنبال افشای وضعیت اسفناک معترضان زندانی ایرانی هستند | ایران

سیاستمداران اروپایی حمایت مالی از معترضان زندانی ایرانی را آغاز کرده‌اند به این امید که با برجسته کردن موارد بی‌عدالتی، مقامات مجبور شوند از صدور احکام طولانی زندان یا اجرای اعدام عقب‌نشینی کنند.

اعدام دو تظاهرکننده و تهدید به کشتن دیگران نشان می دهد که تهران برای سرکوب اعتراضات از سرکوب و ترس استفاده می کند.

با این حال، تظاهرات گسترده‌ای در ایران علیه اعدام‌ها از جمله در پایتخت، تهران، و شهرهای مشهد، سنندج، کرج، کرمانشاه، بابلسر و تبریز برگزار شده است. دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تبریز پلاکاردهایی در دست داشتند که روی آن نوشته شده بود: «تا پدر و مادرت به این اعدام‌ها اعتراض نکن. [are] اجرا شده؟”

در ویدئویی که شامگاه 12 آذرماه در شبکه های اجتماعی منتشر شد، زنی در مشهد به نشانه اعتراض طناب به گردن خود انداخت و در وسط خیابان ایستاد.

هجده زن زندانی سیاسی از جمله نرگس محمدی، فعال شناخته شده جنبش زنان نیز با انتشار نامه ای خواستار پایان دادن به مجازات اعدام شدند. بیش از 230 فعال مدنی ایرانی در بیانیه ای مشترک خواستار لغو آن شدند.

آزادی اخیر یک پسر 15 ساله از بازداشت دو روز پس از مصاحبه دلخراش مادرش در رسانه های محلی نشان می دهد که رژیم ممکن است از تبلیغات بد عصبی باشد. روزنامه اعتماد اصلاح طلب با الهام نجف، مادر امیرحسین رحیمی گفت‌وگو کرده است که می‌گوید توان پرداخت وثیقه پسرش را که متهم به داشتن کوکتل مولوتف است، ندارد.

سونیا شریفی، زن 17 ساله‌ای که با اتهامات جدی روبرو بود نیز پنجشنبه شب در آبدانان آزاد شد و در حالی که بالای یک خودرو ایستاده بود به استقبال آنها رفت. او توسط کاتیا لیکرت، نماینده دموکرات مسیحی در پارلمان آلمان حمایت مالی شده بود که از آزادی موقت او استقبال کرد. هیچ مدرکی وجود ندارد که آیا فشارهای خارجی منجر به آزادی او به قید وثیقه شده است.

نمایندگان حامی مسئولیت لابی کردن برای ایمنی زندانیان، درخواست اطلاعات در مورد محل نگهداری آنها و انتشار عمومی وضعیت اسفناک آنها را بر عهده می گیرند. حدود 30 ایرانی در زندان اکنون یک حامی اروپایی دارند. نمایندگان مجلس همچنین امیدوارند نشان دهند که چگونه ایران در اجرای عدالت از قوانین جزایی مکتوب خود پیروی نمی کند و وکلا را دستگیر می کند یا از وکالت متهم به انتخاب خود محروم می شود.

مارتین دیدنهوفن، نماینده حزب سوسیال دموکرات آلمان (SDP) پرونده محمد بروگنی 19 ساله را پذیرفته و در نامه ای به سفیر ایران در روز پنجشنبه متعهد شد که به مبارزه برای جان این مرد ادامه دهد. بروگنی در زندان رجایی شهر کرج که هفته گذشته محسن شکاری در آن اعدام شد، با تهدید قریب‌الوقوع اعدام مواجه است.

Ye-One Rhie، یکی دیگر از قانونگذاران SDP، همچنین با ارسال نامه های اعتراض آمیز به سفیر ایران، از توماج صالحی، خواننده رپ مخالف زندانی حمایت می کند. کارمن وگ، همچنین از SDP، خود را اسپانسر اعلام کرده است آرمیتا عباسی 20 ساله که در 18 مهرماه توسط نیروهای امنیتی با جراحات متعدد از جمله خونریزی داخلی و شواهد تجاوز مکرر به بیمارستانی در کرج منتقل شد.

مصطفی نیلی، وکیلی که در گذشته وکالت بسیاری از زندانیان سیاسی را برعهده داشته است، توسط نوربرت روتگن، متخصص امور خارجی CDU حمایت می شود. نیلی در 7 نوامبر توسط سپاه پاسداران ایران دستگیر شد.

در هلند، Sjoerd Wiemer Sjoerdsma، یک نماینده لیبرال، گفت که از حمید قره حسنلو، رادیولوژیست ایرانی محکوم به اعدام حمایت می کند. این نماینده مجلس گفت که در حال نوشتن نامه به سفیر ایران، نماینده ویژه اتحادیه اروپا در امور حقوق بشر و کمیسر عالی حقوق بشر است.

در فرانسه، السا فاسیلون، نماینده چپ‌گرای پارلمان فرانسه گفت که حمایت رضا آریا را می‌پذیرد و گفت که اعدام او هر لحظه امکان‌پذیر است. سوفی تایله پولیان، نماینده سبز فرانسه در پارلمان فرانسه گفت که خواستار آزادی دو برادر فرهاد و فرزاد طهزاده است.

در اتریش، هارالد تروخ، سخنگوی حقوق بشر سوسیال دموکرات، از محمد حسینی که به قتل یکی از نیروهای امنیتی بسیجی متهم شده، حمایت مالی کرده است.

اگرچه بحثی در مورد ارزش حمایت از زندانیان از لحاظ عملی وجود دارد، اما تمایل به لابی کردن از جانب یک زندانی خاص ایرانی، فشاری را بر کشوری وارد می‌کند که حداقل برخی از نخبگان سیاسی نگران انزوای بین‌المللی فزاینده آن هستند.

در خارج از ایران، ایرانیان دیاسپورا، با توصیه گروه های حقوق بشری مانند عفو بین الملل و گروه هنگاو مستقر در نروژ، هشدارهایی را در رسانه های اجتماعی صادر کرده اند که زندانیان خاصی در خطر قریب الوقوع اعدام قرار دارند. سازمان عفو ​​بین‌الملل هشداری درباره احتمال اعدام بروگنی ارسال کرد.

خبرنگارانی که از داخل ایران مصاحبه می کنند، ریسک می کنند. گزارشگران بدون مرز می گوید 47 روزنامه نگار ایرانی در سال 2022 زندانی شده اند که 34 نفر از آنها پس از مرگ مهسا امینی 22 ساله که اعتراضات سراسری را برانگیخت.