طبل، خالکوبی و تی شرت: اودیسه هواداران جام جهانی آرژانتین | آرژانتین

شور و شوق هواداران آرژانتین یکی از خاطره انگیزترین داستان های جام جهانی بوده است. جو بازی های آنها برقی بوده و حس مذهبی در هواداران آنها وجود دارد.

حتی اگر چند تصویر از پاپ اینجا و آنجا ظاهر می شود، این بیشتر ارادت به دو مسیحای فوتبال آرژانتین است: مارادونا و مسی. در پشت ماکت پیراهن های آرژانتین هیچ نام دیگری نمی بینید. دوقلوهای همسان در نیمه نهایی مقابل کرواسی تی شرت به تن داشتند: یکی لیونل مسی در جلو و دیگری دیگو مارادونا. روی پرچم‌ها، بنرها و لباس‌های سر، تصاویری شبیه به مارادونا را می‌بینید که توپی را به مسی می‌دهد – گویی از او التماس می‌کند که به مبارزه ادامه دهد. من خالکوبی های مارادونا و مسی را روی دست ها و پاها دیده ام.

بسیاری از مردم از آخرین فرصت برای دیدن مسی در جام جهانی بهترین استفاده را می کنند. حمایت آرژانتین بسیار بیشتر از یک دسته جوان است. پدرانی با پسر، مادر با دختر، والدین با فرزندان بسیار کوچک هستند. برخی از بچه‌ها خیلی کوچک هستند که نمی‌دانند چه خبر است، اما به نظر می‌رسد که آنها را می‌گیرند تا بتوان به آنها گفت: “وقتی این اتفاق افتاد، شما آنجا بودید.”

پیشنهاداتی وجود داشت که کمبود الکل فضا را کهنه می کند، اما هواداران آرژانتین برای تقویت شور و شوق خود نیازی به نوشیدنی ندارند. ورزشگاه‌ها سه ساعت قبل از شروع بازی باز می‌شوند و هواداران آرژانتینی هجوم می‌آورند تا مکان‌های خود را جمع کنند. خیلی ها می خواهند در ردیف اول باشند و پرچم ها را پایین بیاورند. هیچ کس نمی نشیند و مشخص است که بسیاری از مکان هایی که رزرو کرده اند نیستند.

به نظر می رسد یک سلسله مراتب در نحوه چیدمان هواداران آرژانتین وجود دارد. جلو برای هاردکور است – و در نیمه نهایی یک دعوای کوچک بین هوادارانی که می خواستند در ردیف اول قرار بگیرند درگرفت.

با این حال، به طور کلی، آنها بسیار خوش اخلاق بوده اند. طرفداران اجازه دارند روی دیوارهای محیطی بایستند و بسیاری از طبل‌هایی که ریتم آهنگ‌ها را می‌کوبند، وجود دارند. طبل های تزئین شده با مسی، مارادونا، یا سایر بازیکنان مشهور مانند ماریو کمپس یا گابریل باتیستوتا. نقشه ای از جزایر فالکلند وجود دارد و عبارت «آرژانتین مالوینا».

مالویناها در آواز بسیار ویژگی دارند. دو آهنگ اصلی وجود دارد که استادیوم در هنگام بازی آرژانتین به آنها طنین انداز می شود: “Vamos Argentina” (بریم آرژانتین) و “Muchachos, ahora nos volvimos a ilusionar” (تقریباً: بچه ها، حالا دوباره هیجان زده شدیم)، با استفاده از آهنگی توسط 9 نفر. -قطعه گروه آرژانتینی La Mosca که به سرود این تیم در قطر تبدیل شده است. این همان چیزی است که بازیکنان در نزدیکی پایان نیمه‌نهایی در کنار کوچولوها به آن ملحق می‌شدند و همچنین بعد از بازی‌ها و در رختکن در مقابل هواداران آواز می‌خواندند. شامل آیه است:

در آرژانتین به دنیا آمدم
در سرزمین دیگو و لیونل
و هرگز فراموش نخواهم کرد
بچه های لاس مالویناس

حداقل یک ساعت پس از بازی، هواداران آرژانتین هنوز در استادیوم هستند و طبل می خوانند و آواز می خوانند. زمین خالی است و بقیه رفته اند – این یک منظره قابل توجه است.

در شروع مسابقات آرژانتین بیش از هر کشور دیگری در قطر هواداران داشت. از سفارت آنها نقل شده است که 40000 نفر سفر کرده اند، و اگرچه مراکش ممکن است تا نیمه نهایی بیشتر داشته باشد، تعداد هواداران آرژانتین از اولین بازی آنها قابل توجه بود.

موارد زیر برای کشورهای اروپایی در جام جهانی های قبلی بسیار پایین بوده است. این سوال را ایجاد می کند که چرا آرژانتینی ها به تعویق نیفتند، به خصوص زمانی که کشورشان در یک بحران اقتصادی است و حدود 24 ساعت طول می کشد تا از بوئنوس آیرس به اینجا برسند. این باعث می شود فکر کنید مردم باید سال ها پس انداز کرده باشند.

فتح کوپا آمریکا در سال گذشته و حضور در یک روند بدون شکست بیش از 30 بازی باید تفاوتی ایجاد کرده باشد. آنها به امید سفر کرده اند تا مسی را قبل از اتمام او ببینند. مسی همچنین دلیلی است که بسیاری از مردم محلی آرژانتین را پذیرفته اند. فینال یکشنبه برای آرژانتین مانند یک بازی خانگی خواهد بود که هوادارانش کاملاً بر تعداد اندک هواداران فرانسه مسلط خواهند شد. آیا این تفاوتی ایجاد خواهد کرد؟

طرفداران آرژانتین واقعاً لباس‌های شیک نمی‌پوشند – برخلاف برزیل – اما در مورد مردی که لباس جام جهانی به مسابقات آمده است… باید تمام مدت با دستانش بالا بایستد تا توپ را روی سرش نگه دارد. اگر آرژانتین در نهایت چیز واقعی را بالا ببرد، قربانی کوچکی خواهد بود.