جاناتان مورگان: “برنلی من را بر اساس شایستگی‌هایم به‌جای ادراک و تعصبات وارد کرد” | فوتبال زنان

تیهینگ برای جاناتان مورگان خوب پیش می رود. تیم او، زنان برنلی، تنها تیم بدون شکست در رده های سوم و چهارم فوتبال زنان در انگلستان است که از ابتدای فصل 16 بازی را بدون باخت پشت سر گذاشته است.

همچنین زمان عجیبی برای مورگان است که هفت سال را در لستر گذراند و تیم زنان را از دسته چهارم به سوپرلیگ برد تا اینکه در نوامبر 2021 اخراج شد. اخراج او را مجبور کرد که مکث کند و گزینه‌های خود را بررسی کند، اما در مورد آن نیز فکر کند. چه اتفاقی افتاده بود منصفانه است که بگوییم او در برنلی احساس خوشحالی و قدردانی می کند در حالی که همیشه در لستر اینطور نبود.

او چند سناریو روزمره را توصیف می کند که احساس می کند تفاوت بین باشگاه ها و نحوه ادغام آنها با تیم زنان است. من و کورتنی ویلیس در حال انجام یک جلسه آنالیز یک به یک در اتاق آنالیز تیم اول مردان بودیم و کمک مربی مردان، کریگ بلامی، وارد شد.

“شما خود به خود فکر می کنید که یک سلسله مراتب وجود دارد، اما او فقط می گوید: “تا کی می خواهید همسر باشید؟ به حساب من نرو، اگر قرار است نیم ساعت دیگر وقت داشته باشی، من فقط می روم و یک اتاق دیگر می گیرم. سپس، او آنجا نشست و با من و کورتنی چند کلیپ را مرور کرد. فقط کلاس بود

بار دیگر در حال چاپ یک کیت بودم و مدیر مردان، وینسنت کمپانی، با من در اتاق کیت بود، در حالی که من آن را انجام می‌دادم، آنجا نشسته بود و صحبت می‌کرد. همین لحظات کوچک است که باشگاهی را به شما نشان می دهد که واقعاً با هم است. من هرگز چنین احساسی در لستر نداشتم و فکر نمی‌کنم بسیاری از باشگاه‌ها واقعاً چنین احساسی داشته باشند.

چیزی که خروج از لستر را سخت تر کرد این بود که بسیاری از اعضای خانواده او بخشی از صعود این تیم بودند یا بودند. خواهرش هالی کاپیتان بود و پدرشان، روهان، قبلاً رئیس بود. خواهر دیگر جاناتان، جید، به عنوان مدیر کل، تنها مورگان باقی مانده در باشگاه است.

ترس برای لستر شاید تصویری شرم آور بود که دخالت مورگان ایجاد کرد، اما مورگان ها به عنوان یک خانواده، سرمایه گذاری زیادی در ساخت باشگاه از پایین به بالا، هم از نظر مالی و هم از نظر زمانی، انجام دادند. مورگان و تجارت پدرش تا پایان فصل قهرمانی لستر را تامین مالی کردند.

ما در مورد صدها هزار پوند در آن سال ها صحبت می کنیم. اگر اکنون به اطراف نگاه کنید، تعداد زیادی از بازیکنان را می بینید که از طریق باشگاه ما آمده اند و در باشگاه های دیگر در میدلندز عملکرد خوبی دارند. ما احتمالا میدلندز را از نقطه نظر مسیر بازیکن حفظ کرده ایم. مورگان می گوید ما فقط یک باشگاه خانوادگی بودیم.

زمانی که من برای اولین بار شروع کردم، چیزی نداشتیم، چیزی نبود. من همیشه می شنیدم که مردم چه فکر می کنند: “او به آنجا رسید زیرا پدرش مسئولیت را بر عهده گرفت”، این نوع چیزها.

درست است، پدرم در ابتدا این فرصت را به من داد. اما نه مربیگری کرد، نه تاکتیک‌ها را انجام داد، نه از نشان‌ها عبور کرد و مجوزها را دریافت نکرد. به طوری که صدمه دیده است.

هالی به عنوان یک بازیکن هم این را فهمید: “او فقط به خاطر برادرش کاپیتان است.” هیچ کس واقعاً در نظر نگرفت که چه تأثیری بر ما گذاشت. ما فقط باید لبخند می زدیم و چهره ای قوی نشان می دادیم زیرا این موقعیتی بود که در آن قرار داشتیم.

مورگان احساس می‌کند بعد از همه موفقیت‌ها، وقتی لستر کنترل کامل تیم زنان را در سال 2020، درست پس از صعود به سوپرلیگ، به دست گرفت، همه چیز تغییر کرد. مورگان پس از هشت بازی بدون برد در شروع فصل 2021-2022 اخراج شد و او این احساس را دارد که حضور خانواده‌اش “یک بمب ساعتی از لحظه‌ای که لستر هدایت لستر را بر عهده گرفت” بود.

بیرون راندن سخت بود. او می گوید: «زمان وحشتناکی بود. «همه ما به اندازه کافی باهوش هستیم که بدانیم چه زمانی در جایی تحت تعقیب هستید و چه زمانی نمی خواهید. حتی در فصل چمپیونشیپ، خیلی خیلی سخت بود. بدون پرداختن به جزئیات زیاد، ما اهداف کمی برای اولین سال خود در WSL تعیین کرده بودیم که واقعاً دست نیافتنی بود. شما شروع به تعجب می کنید که چرا آنها اهداف دست نیافتنی را تعیین می کنند و شروع به تعجب می کنید که چرا بازیکنانی را که می خواهید بدست نمی آورید و چرا هیچ کس در گوشه شما نمی جنگد.

این بدان معنا بود که وقتی اخراج شد “آنقدرها هم که شاید در غیر این صورت سخت نبود” بود. مورگان مطمئن نبود که می‌خواهد به فوتبال برگردد یا نه. او کارشناسی ارشد در نقشه برداری کمی دارد و هنوز هم تجارت مسکن خود را اداره می کند، بنابراین به نوعی به فوتبال نیازی ندارد، اما می گوید که از عدم حمایت فدراسیون فوتبال و عدم علاقه سایر باشگاه ها پس از اخراجش، به ویژه به عنوان یکی از باشگاه ها، ناامید شده است. از معدود مدیران سیاه پوست در بازی زنان.

“بسیاری از [the talk about support for black and ethnic minority managers] او می گوید. من واقعاً زیاد در مورد آن صحبت نمی‌کنم زیرا این یک موضوع قطبی است و مردم یا از شما حمایت می‌کنند یا وقتی در مورد آن صحبت می‌کنید مستقیماً علیه شما مخالفت می‌کنند. تنها چیزی که می‌توانم بگویم این است که فکر نمی‌کنم در طول این سال‌ها به هیچ وجه، شکل و شکلی از هیچ یک از نهادهای حاکمه حمایت واقعی نداشته باشم.

انتقال به سمت یک مدیر از اقلیت قومی یا رنگین پوست بسیار، بسیار آسان به نظر می رسد و شما واقعاً نمی بینید که آنها فوراً به آنجا برگردند. من به سختی به من نزدیک می شود، اگر هرگز. برنلی احتمالاً اولین باشگاهی بود که به درستی به من نزدیک شد و گفت: “ما تو را می خواهیم.” من فکر نمی‌کنم حمایت کافی وجود داشته باشد.»

مورگان از سایه خانواده خارج شده است و احساس می کند که این یک تغییر تازه است. او می‌گوید: «یکی از چیزهایی که من در مورد برنلی دوست دارم این است که آن‌ها من را بر اساس شایستگی‌های من به خدمت گرفتند، نه آنچه مردم می‌گویند یا نظر مردم در مورد من». “امیدوارم تا اینجا موفقیت را در آن دیده باشند، ما تنها تیمی در لیگ هستیم که هنوز شکست نخورده ایم.”

حضور او در برنلی به روشن شدن دوباره آتش کمک کرده است. “یک چیزی که باید بدانم این بود که آیا من عاشق حضور در فوتبال هستم زیرا با جید، هالی و پدرم بودم. این کشش من بود؟ دلیل من این بود؟ واقعا قوی بود هر کاری انجام می‌دادم، همیشه باید به تأثیر آن‌ها هم فکر می‌کردم.

در برنلی می توانم بیشتر بر روی خودم و تیم تمرکز کنم و نه تاثیر گسترده تری که تصمیماتم می تواند داشته باشد. خیلی خوب است که بتوانی جاناتان باشی تا خانواده مورگان یا خاندان مورگان.»