کین و سون هیونگ مین برای کسب پیروزی حیاتی اسپرز مقابل وستهم | لیگ برتر

آنتونیو کونته این پیروزی را به‌عنوان پیشرفت می‌بیند: حریفان خسته اما سرسخت در فاصله‌های دور، بردهای متوالی لیگ برای اولین بار از اوایل دسامبر و قدرت کافی در حمله که نشان می‌دهد تاتنهام قصد ندارد به این زودی‌ها آرسنال را از چشمان خود دور کند. .

تعقیب و گریز برای کسب رتبه چهارم در حال انجام است و اسپرز احساس خواهد کرد که در زمان مناسب در حال ایجاد حرکت هستند. آنها تنها سه امتیاز کمتر از آرسنال هستند، اگرچه یک بازی بیشتر انجام داده اند، و مهمتر از همه این احساس وجود دارد که مهره ها زیر نظر کونته شروع به جابجایی کرده اند، که می تواند نه تنها به ترکیب ویرانگر بین هری کین و سون هیونگ مین منعکس شود. اما همچنین اینکه تیم او چگونه بازی را در نیمه دوم مدیریت کرد، دفاع خشن آنها تضمین کرد که گل تساوی وستهم به ندرت محتمل است.

در حقیقت یک وستهام خسته ممکن است شکایت کمی از اسپرز داشته باشد که بالاتر از آنها باشد. رویکرد شروع دیوید مویس بیش از حد منفعل بود و تیم او هرگز قادر به مهار کین به نظر نمی رسید، کسی که گل به خودی کرت زوما را مجبور کرد و هر دو ضربه سون را انجام داد.

خواندن اسپرز تحت هدایت کونته آسان نبوده است. آن‌ها در ماه‌های اخیر بارها و بارها بین افراط و تفریط فرورفته‌اند و کل پروژه گاهی شکننده است، تقریباً به‌گونه‌ای که انگار فقط یک شکست بی‌معنی با کونته فاصله داریم و تصمیم می‌گیریم کافی است و در همانجا کنار می‌رویم.

با این حال نشانه هایی از وعده وجود دارد. دزدی اخیر اورتون را در نظر بگیرید که با سهولت ویرانگر از هم جدا شدند. حسی بود که چیزی در ورزشگاه تاتنهام هاتسپر در آن شب به هم ریخته بود و در دقیقه 24 این دربی لندن، حس مشابهی وجود داشت، با کنترل کامل اسپرز و وستهم پس از دو گل عقب افتادن بدون گل، ترس از بدترین اتفاق را آغاز کرد. ارائه بسیاری در راه مقاومت.

بدون شک وستهام در جریان پیروزی خود در لیگ اروپا مقابل سویا تاثیرات رفتن به وقت اضافه را احساس کرد. آنها بازی را با احتیاط شروع کردند، مویس سیستم خود را تغییر داد تا با 3-4-3 کونته مطابقت داشته باشد، اما به زودی باعث ایجاد مشکلاتی شد. اسپرز به دنبال بی‌حالی بود و این طرح تنها پس از 9 دقیقه جواب داد، گل افتتاحیه زمانی به ثمر رسید که مت دوهرتی لحظه‌ای را برای هدایت یک پرس هماهنگ انتخاب کرد و آرتور ماسواکو را شکار کرد، زمانی که مدافع کناری در سمت چپ تکان خورد.

از ماسواکو ضعیف بود، برای اولین بار از زمان باکسینگ دی شروع شد، اما کار خوبی از دوهرتی بود. مدافع جناح راست به سرعت توپ را به کین منتقل کرد و مهاجم قبل از ارسال یک پاس کوتاه به سمت سون، از سمت راست به سمت پایین حرکت کرد، که حضور او کافی بود تا کورت زوما را مجبور کند تا به داخل سر بخورد و توپ را از مقابل لوکاس فابیانسکی منحرف کند.

دو دقیقه بعد باید 2-0 می شد. این بار دژان کولوسفسکی مشکلاتی ایجاد کرد و در سمت راست دریبل زد و توپ را به سون برگرداند و او با فاصله از دروازه خالی شوت کرد.

پسر مجبور نبود مدت زیادی صبر کند تا خود را نجات دهد. هدف او یک گل کلاسیک بود: توسط کین که در عمق زمین افتاد، از دکلن رایس جدا شد و یک پاس مورب زیبا پشت زوما اسپری کرد، که نتوانست جلوی سون را بگیرد که با یک شوت با پای چپ شرورانه از کنار فابیانسکی عبور کرد، قبل از اینکه وقتش را پیدا کند. واکنش نشان دهند.

با این حال، اسپرز کاملاً امن نبود. آنها خوش شانس بودند که پس از 10 دقیقه عقب نشینی نشدند، یک پاس اشتباه از کین به مایکل آنتونیو اجازه داد تا اریک دایر را بچرخاند و از زاویه ای بسته تمرین کند و وستهم قبل از استراحت جایگاه خود را به دست آورد. کرنر آرون کرسول دعوت کننده بود، کریگ داوسون آن را با ضربه سر وارد کرد و سعید بنراهما بدون علامت، تکنیک فوق العاده ای را با زدن یک ضربه والی ناخوشایند درون تیرک نزدیک هوگو لوریس به نمایش گذاشت.

حالا بازی شروع شده بود و بعد از استراحت هیچ کاهشی در سرگرمی وجود نداشت. اسپرز در وقت استراحت همچنان یک تهدید باقی ماند و آنها تقریباً بعد از 51 دقیقه برتری دو گل خود را به دست آوردند، سون این بار ارائه دهنده بازی بود، کین فقط نتوانست ضربه خود را از فابیانسکی بفشارد.

با افزایش تنش، اقدامات سریعی از سوی مهمانداران انجام شد تا مهاجمان زمین را از زنجیر کردن خود به دروازه در هر دو سمت بازدارند. لحظاتی بعد وستهم باید بازی را به تساوی می رساند، آنتونیو با سانتر کرسول به او رسید.

این آخرین دستاورد آنتونیو بود. مویس آندری یارمولنکو را فرستاد تا ببیند آیا بازیکن اوکراینی می‌تواند قهرمانی‌های خود را در برابر سویا تکرار کند، پابلو فورنالز نیز جایگزین ماسواکو شد، زیرا وستهم سعی کرد گزینه‌های بیشتری در حمله به خود بدهد.

با این حال اسپرز دیگر در حال و هوای بخشش نبود. سوسو زدنی از سوی یارمولنکو به گوش رسید اما وستهام چیز زیادی خلق نکرد. شانس‌های بهتر به اسپرز ادامه دادند و آنها در اواخر دفاع خوبی کردند، کریستین رومرو یک سنگ در خط دفاعی بود، رودریگو بنتانکور و پیر-امیل هویبجرگ با توماس سوچک و رایس در خط میانی بازی‌ها را به شدت از دست دادند.

با اصرار کونته، اسپرز در نهایت امتیازات را ایمن کرد. لوریس توپ را به جلو پرتاب کرد، کین داوسون و زوما را در هوا شکست داد و سون دوید تا با خونسردی تمام شود. اسپرز بالاخره امن بود.