نمایندگان مجلس به مناسبت روزی در سال 1942 که عوام بالاخره هولوکاست را به رسمیت شناخت | هولوکاست

به گزارش دپارتمان اخبار بین المللی پایگاه خبری آبان نیوز ،

این لحظه ای بود که پارلمان برای اولین بار به طور رسمی سرنوشت وحشتناک مردم یهود را به دست نازی ها به رسمیت شناخت – و نمایندگان مجلس در سکوتی بزرگ از صندلی های خود برخاستند.

تاریخ 17 دسامبر 1942 بود و شواهدی مبنی بر تبعید یهودیان از کشورهای اشغالی به اروپای شرقی روز به روز در حال افزایش بود.

آنتونی ادن، وزیر امور خارجه، هنگامی که از دولت در مورد آگاهی دولت از مقاصد قتل‌آمیز نازی‌ها سؤال شد، از «گزارش‌های موثق … در مورد رفتار وحشیانه و غیرانسانی که یهودیان در اروپای تحت اشغال آلمان با آن‌ها روبه‌رو می‌شوند» صحبت کرد.

وی ادامه داد: افراد توانمند کم کم در اردوگاه های کار اجباری تا سر حد مرگ کار می کنند. افراد ناتوان به حال خود رها می شوند تا در معرض قرار گرفتن در معرض و گرسنگی بمیرند یا عمدا در اعدام های دسته جمعی قتل عام شوند. تعداد قربانیان این ظلم های خونین در صدها هزار مرد، زن و کودک کاملاً بی گناه محاسبه می شود.

در حالی که نمایندگان مجلس عظمت بیانیه را جذب کردند، و پس از چند سوال در مورد آنچه که ممکن است انجام شود، ویلیام کلوز، نماینده حزب کارگر از همه همکاران خواست که برای یک دقیقه اعتراض در سکوت “در جای خود برخیزند”.

روز پنجشنبه، نمایندگان مجلس دوباره در سکوت خواهند ایستاد تا یکی از دردناک‌ترین مناسبت‌های تاریخ پارلمان را که اخبار آن در سراسر جهان، از جمله در صفحه اول روز بعد گزارش شده است، نشان دهند. نیویورک تایمز.

عدن با چرچیل فوریه 1945.
عدن با چرچیل فوریه 1945. عکس: Mirrorpix/Getty Images

در میان شرکت کنندگان حداقل چهار نفر از بازماندگان هولوکاست خواهند بود.

اولیویا مارکس ولدمن، مدیر اجرایی صندوق یادبود هولوکاست، گفت: «بسیار مناسب است که افرادی که از چنین ظلم وحشتناکی رنج می‌برند، اکنون در قلب دموکراسی ما مورد احترام قرار گیرند.»

با این حال، این مناسبت باید دوباره بحث را در مورد اینکه آیا متفقین می توانستند کارهای بیشتری انجام دهند باز شود. در حالی که 17 دسامبر 1942 ممکن است به عنوان روزی که پارلمان به طور رسمی هولوکاست را به رسمیت بشناسد، تاریخ‌دانان خاطرنشان می‌کنند که گزارش‌هایی از جنایات نازی‌ها علیه یهودیان به طور گسترده در محافل دولتی، در جامعه یهودی در بریتانیا و در وست مینستر برای برخی منتشر شده است. زمان.

در نتیجه، اعلامیه ادن از سوی برخی متهم می‌شود مبنی بر اینکه دولت بریتانیا نتوانسته است زودهنگام یا با شدت کافی پاسخ دهد.

گزارش‌های جنایات در لهستان در هفته‌های گذشته در مطبوعات بریتانیا برجسته شده بود، تا حد زیادی به لطف اطلاعاتی که توسط یان کارسکی، کارمند دولتی لهستان به مقامات بریتانیا منتقل شد.

تقریباً شش ماه قبل از آن، در 26 ژوئن، بی بی سی در لندن گزارشی از ورشو پخش کرده بود مبنی بر اینکه 700000 یهودی به قتل رسیده اند.

مورخ آنتونی بیور می‌گوید که در محافل حکومتی بریتانیا، تأیید جنایات نازی‌ها توسط نیروهای متفقین نه تنها خشم و انزجار را برانگیخت – بلکه باعث «شرم و ناراحتی» شد.

بیور توضیح داد که چگونه یکی از نمایندگان برجسته حزب کارگر، هارولد نیکلسون، دوست نزدیک وینستون چرچیل و ادن، در روز 9 دسامبر در دفتر خاطرات خود چنین نوشت: «ما یک جلسه کمیته داریم که در آن چند یهودی نماینده به ما از نابودی هم نوعان خود توسط آنها می گویند. نازی ها

«آنها محله یهودی نشین ورشو را حلقه زده اند و دو سوم ساکنان را با کامیون های حمل گاو منتقل کرده اند تا در روسیه بمیرند. این وحشتناک است که ما آنقدر از وحشت اشباع شده ایم که این سیاهچاله در مقیاس غول پیکر به ندرت ما را نگران می کند. آهک و کلر را در کامیون ها می ریزند و صبح روز بعد اجساد را دفن می کنند.

آنها به ویژه علیه کودکان انتقام جو هستند. من احساس می کنم که اعضای همکارم [of parliament] احساس نه چندان “برای چنین افرادی چه کاری می توانیم انجام دهیم؟” به عنوان “چه کاری می توانیم انجام دهیم با چنین افرادی بعد از جنگ؟»

همچنین در ماه‌های پس از اعلام ادن به عوام، برخی از نمایندگان از عدم اقدام بعدی شکایت کردند. در فوریه 1943، سیمور کاکس، نماینده حزب کارگر، از هربرت موریسون، وزیر کشور پرسید: «آیا دوست محترم من متوجه است که وقتی مجلس عوام به عنوان علامت همدردی در رابطه با این موضوع ایستاده بود، به عنوان سیگنالی برای دولت در نظر گرفته نشده بود که آنها آیا باید ثابت بایستد و کاری انجام ندهد؟»

پس از آن بحث‌های پنهانی در مورد اینکه چرا متفقین نمی‌توانند خطوط راه‌آهن منتهی به اردوگاه‌های کار اجباری یا خود اردوگاه‌ها را بمباران کنند، صورت گرفت. روسای نیروی هوایی درخواست بمباران خطوط ریلی منتهی به کمپ های کشتار را رد کردند زیرا هواپیماهای سنگین آنها که برد رسیدن به لهستان را داشت نمی توانست اهداف دقیق را مورد اصابت قرار دهد.

راشل سنچری، مورخ و معاون رئیس اجرایی تراست روز یادبود هولوکاست افزود: «مجلس عوام چندین بار از دولت بریتانیا در مورد جنایات اروپای تحت اشغال نازی‌ها سؤال کرده بود. دولت منتظر ماند و احتیاط کرد تا از محکوم کردن مردم عادی آلمان که در آن زمان توسط عموم بریتانیا به عنوان قربانیان نازی‌ها دیده می‌شدند، اجتناب کند و از هرگونه مزیت نظامی که ممکن بود داشته باشند محافظت کند.»

این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار روز ایران و جهان آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.

منبع

درباره ی aban_admin

مطلب پیشنهادی

PC سابق Met می گوید که در مورد فلش قاب وین کوزنز اشتباه کرده است | وین کوزنز

به گزارش دپارتمان اخبار بین المللی پایگاه خبری آبان نیوز ، افسر سابق پلیس مت که …