پروژه امباپه: ساخت فوق ستاره فوتبال فرانسه | جام جهانی 2022

تیدر اینجا نکاتی در این هفته وجود دارد که به نظر می رسد انگلیس در مرحله یک چهارم نهایی جام جهانی در روز شنبه با یک تیم روبرو نیست، بلکه با یک بازیکن قرار دارد. کیلیان امباپه مانند دیگو مارادونا در گذشته بر خط داستان تسلط داشت و کریستیانو رونالدو آرزو داشت که در زمان حال بتواند این کار را انجام دهد.

مهاجم فرانسوی پنج گل در این جام جهانی به ثبت رسانده است تا به چهار گلی که چهار سال پیش در روسیه به ثمر رساند اضافه شود. در مجموع 9 نفر – این یک عدد بیشتر از مارادونا و برابر با برندگان توپ طلای اوسبیو و پائولو روسی است. او هنوز هم می تواند در راه تبدیل شدن به یک قهرمان دوگانه جهان قبل از رسیدن به تولد 24 سالگی خود باشد.

هیچ یک از حریفان فرانسه در قطر جوابی برای سرعت، تکنیک و قدرت او پیدا نکردند. استرالیا، دانمارک و لهستان به نوبه خود تسلیم شده اند و تنها تونس در این رقابت ها مصون مانده است بلوزراهپیمایی به مرحله یک چهارم نهایی – زمانی که دیدیه دشان تصمیم گرفت ستاره مهاجم خود را حفظ کند و فقط به عنوان یک تعویض استفاده کند. روز شنبه نوبت کایل واکر است که سعی کند آن شمعی را که هر بار که به نظر می رسد خاموش شده روشن می شود خاموش کند. یوسف فوفانا، هافبک فرانسوی، برای مدافع انگلیس آرزوی موفقیت کرده است در حالی که هم تیمی بین‌المللی او دایوت اوپامکانو توصیه می‌کند که شب زود جمعه را برای آماده شدن برای رویارویی با مهاجم آماده کند.

راهنمای سریع

قطر: فراتر از فوتبال

نمایش دهید

این جام جهانی است که شبیه هیچ جام جهانی دیگری نیست. در 12 سال گذشته آبان نیوز درباره مسائل مربوط به قطر 2022، از فساد و نقض حقوق بشر گرفته تا رفتار با کارگران مهاجر و قوانین تبعیض آمیز، گزارش داده است. بهترین‌های روزنامه‌نگاری ما در صفحه اصلی قطر: فراتر از فوتبال برای کسانی که می‌خواهند عمیق‌تر به مسائل فراتر از زمین بازی بروند جمع‌آوری شده است.

گزارش آبان نیوز بسیار فراتر از آن چیزی است که در زمین اتفاق می افتد. امروز از روزنامه نگاری تحقیقی ما حمایت کنید.

عکس: کاسپار بنسون

امباپه همه چیز را همانطور که همیشه انجام داده است و به نظر می رسد همیشه خواهد بود، نه به عنوان یک مانع بلکه به عنوان نقطه عطفی دیگر در صعود مقاومت ناپذیر او به صدر فوتبال جهان، اکنون که به پایان دوران رونالدو و مسی نزدیک می شویم. . و اگر او به آنجا برسد (بعضی می گویند قبلاً رسیده است)، تصادفی نیست. برنامه بزرگ همیشه این بود که او را به یک فوتبالیست فوق ستاره تبدیل کنیم.

اگر برای موفقیت، ابتدا باید در مکان مناسب و در زمان مناسب به دنیا بیایید، ستاره ها نمی توانستند به شکلی مناسب تر برای امباپه جوان هماهنگ شوند. باشگاه محلی او، AS Bondy، جایی که پدر امباپه، ویلفرد، مربی تیم زیر 15 سال بود، بیش از ده ها حرفه ای برتر را آموزش داده است. در میان آنها جاناتان آیکونه مهاجم، قهرمان فرانسه با لیل، اکنون در فیورنتینا، وجود دارد. و اخیراً مدافع آرسنال ویلیام سالیبا، یکی از اعضای تیم دیدیه دشان در قطر.

علاوه بر این، مهارت ورزشی این متواضع است حومه شهر در کیفیت زیرساخت ها و مربیگری که جوانان محلی به آنها دسترسی آزاد دارند منعکس می شود. امباپه جوان اگر می‌خواست به ورزشکاری نخبه تبدیل شود، به سختی می‌توانست آرزوی محیطی مساعدتر را داشته باشد، این دقیقا همان چیزی است که از سنین بسیار پایین می‌خواست. به طور مشابه والدین او، ویلفرد و فایزا لاماری متولد کامرون، از میراث الجزایری کابیل و بازیکن سابق هندبال حرفه‌ای در باشگاه باندی، متوجه شدند که بزرگ‌تر دو پسرشان دارای موهبتی منحصربه‌فرد است که شایسته هر فرصتی برای شکوفا شدن است. پروژه امباپه متولد شد.

اعجوبه یک الگوی نزدیک در دست داشت. ویلفرید و فایزا به کمک دوستان کنگوئی آمده بودند و به ژیرس کمبو اکوکو، کودک نه ساله ای که از کینشازا به فرانسه فرستاده شده بود تا از یک وضعیت خانوادگی مشکل ساز فرار کند، پناه دادند. ژیرس که بیش از یک دهه بازیکن ارشد کیلیان بود، یک وینگر امیدوارکننده بود که مستقیماً از تیم زیر 11 سال باندی به آکادمی Clairefontaine رفت و به جوانان و نوجوانان فرانسه رفت. امیدها اولین پیراهن ارزشمند کیلیان، پیراهنی بود که مردی که او را “برادر بزرگ” خود می داند، پس از زدن دو گل به استونی در اولین بازی خود برای تیم زیر 23 سال فرانسه، به او داد. همانطور که امباپه بعداً آن را در یک فیلم انیمیشنی که در سال 2020 ساخته بود بیان کرد، اسم من کیلیان استکه اولین فریم هایش او را نشان می دهد که از پوسته یک تخم مرغ فوتبالی شکل به دنیا آمده است، “من در فوتبال متولد شدم.”

هدیه او به گونه ای بود که نایک از 10 سالگی کفش های رایگان در اختیار او قرار داد و دو سال بعد به او پیشنهاد قراردادی مناسب داد. دوباره در آنجا، بزرگ شدن در باندی، جایی که بزرگترین باشگاه های اروپا به طور منظم ناظران خود را می فرستادند، یک موهبت بود. هر کس در آنجا می درخشید حتماً مورد توجه قرار می گرفت و زودتر. همانطور که یکی از دستیاران مونچی پیشاهنگ مشهور سویا یک بار به من گفت: “در زمانی که کیلیان 12 ساله شد، تمام اروپا از او خبر داشتند و برای باشگاهی مانند ما برای حرکت خیلی دیر شده بود.” سویا، در آن زمان، به تازگی در پنج سال دو بار قهرمان جام حذفی اسپانیا و جام یوفا شده بود.

با این حال، قابل توجه ترین جنبه صعود او صاف بودن آن نیست. این است که چگونه، از ابتدا، در چارچوب طرحی بود که توسط والدینی طراحی شده بود که فرزندشان سرمایه ای برای رشد و بهره برداری برای آنها نبود، بلکه یک شرکت کننده کاملا آگاه و مسئولیت پذیر بود که در فرآیند تصمیم گیری دخیل بود. کودک نابالغ در جوانی فوق العاده تصمیم خود را گرفته بود. او می توانست آواز بخواند مارسی آنتونیو ریکاردی، یکی از اولین مربیانش، می‌گوید وقتی شش سال داشت. وقتی از او پرسیدند که چرا آن را یاد گرفته است، “قورباغه کوچک”، همانطور که یکی دیگر از معلمانش او را صدا می زد، توضیح داد که “یک روز، من در جام جهانی برای فرانسه بازی خواهم کرد”. پس بهتره آماده باش

در همان سن، امباپه همچنین مصاحبه‌های قهرمانان خود – به ویژه کریستیانو رونالدو و تیری آنری – را تماشا می‌کرد و وانمود می‌کرد که در حال برگزاری یک کنفرانس مطبوعاتی است و سؤالات را برای خودش مطرح می‌کند. این شاید شالوده ای را برای تسلط کلامی بسیار خارق العاده ایجاد کرد طبیعی شخصیت رسانه ای او انگار جوان هنوز از بازی‌های «بیایید وانمود کنیم» دوران کودکی‌اش لذت می‌برد، بازی‌هایی که می‌تواند به سه زبان انجام دهد: فرانسوی، انگلیسی و اسپانیایی مادری‌اش. زبان مادری و زبان‌های خارجی که در مدرسه خوانده بود و از سال 2019 به بعد، با دریافت شهریه هفتگی کامل شد. باز هم، بهتر است زمانی که زمان پاسخ مثبت به تماس های لیورپول یا بیشتر از آن، تماس های اصرار رئال مادرید فرا می رسد، آماده باشید.

به طور قابل توجهی، و برخلاف آنچه که بسیاری از فوتبالیست های جوان با استعداد باید تحمل کنند، نقشه ای که ویلفرید و فیزا برای پسرشان طراحی کرده بودند، شامل هیچ اجباری نبود، فقط در صورت نیاز و در صورت نیاز، تنظیمات ملایم را انجام می دادند. هر چه بیشتر می توانست خودش باشد، بهتر می شد، به شرطی که سرش را هموار نگه داشت. وقتی این کار را نکرد، مخصوصاً فیضه از گفتن او ابایی نداشت. مانند زمانی که شنیده شد نیمار را «ولگرد» خطاب می‌کند، در حالی که او توپ را به او پاس نداده بود، یکی از طوفان‌های بی‌شماری که از زمانی که صندوق مستقل قطر QSI کنترل باشگاه را در دست گرفت، فنجان چای پاری سن ژرمن را به هم ریخت و تکان داد. به ایجنت های احتمالی فرصت کوتاهی داده شد: تا به امروز، با ارزش ترین فوتبالیست جهان چنین چیزی را ندارد.

حتی اگر والدین کیلیان در سال 2021 از هم جدا شدند، تیم امباپه متحد باقی ماند. ویلفرد هنوز هم با جنبه فوتبالی حرفه پسرش سروکار دارد. فایزا از تصویر خود، کارهای اجتماعی و استراتژی ارتباطی خود مراقبت می کند و (از سال 2015، زمانی که کیلیان تنها 16 سال داشت) با وکیل مستقر در پاریس، دلفین ورهیدن کار می کند. فهرست مشتریان VVIP او مانند یک کیست از بزرگترین المپیکی‌های مدرن فرانسه است، از جمله کوین مایر، جودوکار، تدی راینر، رنود لاویلنی، ورزشکار با چوب و تعداد بسیار کمی دیگر. ویلفرید، فایزا، ورهیدن (که یک دستمزد ساعتی ثابت بازی می‌کند و هیچ کارمزدی بابت معاملاتی که برای مشتری ستاره خود انجام می‌دهد دریافت نمی‌کند) سه پایه مثلثی هستند که در قلب آن امباپه 23 ساله قرار دارد.

در حالی که دیگر ابرستاره های فوتبال می توانند به طور مستقیم یا غیرمستقیم صدها نفر را استخدام کنند، تیم امباپه حداکثر از 30 نفر تشکیل شده است که اکثریت آنها چهره های حاشیه ای هستند که فقط در صورت نیاز به کمک آنها مداخله می کنند. با توجه به وسعت تجارت امباپه، این رقم در مقایسه با اطرافیان متورم که دیگر فوتبالیست های خیمه شب بازی خود را در سال 2022 با آن احاطه کرده اند، پایین است.

این ممکن است راز پروژه امباپه باشد، که در تضاد با چیزی است که برای یک فوق ستاره فوق‌العاده با استعداد دیگر، هم تیمی‌اش نیمار در PSG، که از ابتدا توسط پدرش، نیمار سانتوس پدر طراحی شده بود، در تضاد است. یک استراتژی بلند مدت. در هر دو مورد ابداع شد، که شامل اجتناب از تله خرید زود هنگام برای یک باشگاه بزرگ و تمرکز بر زمان بازی بود.

امباپه در سال 2013 در 14 سالگی پیشرفت های چلسی و رئال مادرید را نادیده گرفت و به جای آن به موناکو رفت. نیمار ترجیح داد حداقل برای یک فصل اضافی در سانتوس بماند و مشاورانش را قادر ساخت تا سبد اسپانسر محلی پردرآمدی را گسترش دهند، قبل از پیوستن به بارسلونا با هزینه ای که تضمین می کرد رها کردن بازیکن روی نیمکت تقریبا غیرممکن است. اما در آنجا تشبیهات به پایان می رسد. در مورد امباپه، این تصمیمی بود که بازیکن در آن دخیل بود.

این ممکن است دلیلی را توضیح دهد که چرا یک قهرمان جهان هنوز هم می‌تواند خجالت جوانی کمی جثه را که از توانایی دریبل‌زنی‌اش در باندی خوشحال می‌کرد، تراوش کند. چرا وقتی او گل هایش را با روی هم زدن دستانش جشن می گیرد و انگار برای عکس گرفتن عکس می گیرد، همیشه سایه لبخند روی لب هایش وجود دارد (“بچه ها فقط برای سرگرمی است”) و هیچ یک از حرکات ناشنوایان کریستیانو رونالدو وجود ندارد. در موقعیت‌های مشابه، که اکنون نادرتر است، بچرخید و ژست بگیرید.

چرا یکی از اولین تصاویری که هنگام فکر کردن به امباپه به ذهن خطور می کند، این است که او از جرارد پیکه از بارسلونا در پیروزی معروف پاری سن ژرمن فاصله می گیرد، دست ها و پاها تار می شوند، مدافع بدبختی که ناامیدانه تلاش می کند تا کت های تاجر سرعت را در دست بگیرد. چرا امباپه می تواند توسط رئیس جمهور، امانوئل ماکرون (که به او توصیه کرد که در پی اس جی بماند، در اوایل سال جاری وقتی رئال مادرید تماس گرفت) برای شام دعوت شود، در موارد نادری که وظایف به رئیس دولت اجازه می دهد تا گردهمایی های خصوصی در کاخ الیزه ترتیب دهد. ، و آن را به گام خود بردارید، اعتبار او دست نخورده است.

برای او، همه اینها یک بازی است، یک بازی که او از ابتدا قوانین آن را تعیین کرده است. از این نظر هم او بازیکنی جداست.