کرواسی در حالی به نیمه نهایی جام جهانی رسید که برزیل دو بار در ضربات پنالتی از دست داد | جام جهانی 2022

برزیل آخرین رقص خود را داشته است. به نظر می‌رسید که آن‌ها در یک چهارم نهایی پرتنش و هیجان‌انگیز با گل نیمار در دقیقه 105 به پیروزی رسیدند و در آن زمان احساس می‌شد که لحظه ورود واقعی طلسم آنها به این تورنمنت می‌تواند رویدادی حیاتی در روایت آن باشد.

اما آنها بدون تیم قابل توجه، سرسخت و کارآمد کرواسی حساب کردند که نمی دانند چه زمانی شکست می خورند. گل تساوی برونو پتکوویچ، با پایین آمدن ساعت، محتمل به نظر نمی رسید، اما هرگز نمی توانید آنها را حذف کنید. ضربات پنالتی شروع شد و دومینیک لیواکوویچ، قهرمان مقابل ژاپن، اول را از رودریگو نجات داد.

وقتی مارکینیوس به تیرک دروازه برخورد کرد، در حالی که کرواسی چهار بار در امتیاز بود، نتیجه حل شد. تیمی که از لوکا مودریچ الهام گرفته شده است، که آنها را در هشتمین وقت اضافه خود در 9 بازی حذفی به دور زمین کشاند، نمی‌تواند تا آخر راه را نادیده بگیرد.

از همان لحظات ابتدایی مشخص بود که برزیل مانند کره جنوبی کرواسی را افشا نخواهد کرد. شاگردان زلاتکو دالیچ بهتر و با یک تغییر تاکتیکی شروع کردند و مودریچ را به چیزی شبیه شماره 10 از نقش قبلی خود در خط میانی 3 حرکت دادند و در مالکیت و قلمرو امتیازات زیادی را پرداخت کردند. مودریچ دوست قدیمی خود کازمیرو را اشغال کرد و تلاش های برزیل برای ساخت و ساز را باطل کرد. کرواسی در انجام این کار موفقیت بهتری داشت و اولین درخشش را زمانی که ایوان پریشیچ نتوانست در هنگام تحویل ماریو پاسالیچ تماس برقرار کند، ایجاد کرد.

راهنمای سریع

قطر: فراتر از فوتبال

نمایش دهید

این جام جهانی است که شبیه هیچ جام جهانی دیگری نیست. در 12 سال گذشته آبان نیوز درباره مسائل مربوط به قطر 2022، از فساد و نقض حقوق بشر گرفته تا رفتار با کارگران مهاجر و قوانین تبعیض آمیز، گزارش داده است. بهترین‌های روزنامه‌نگاری ما در صفحه اصلی قطر: فراتر از فوتبال برای کسانی که می‌خواهند عمیق‌تر به مسائل فراتر از زمین بازی بروند جمع‌آوری شده است.

گزارش آبان نیوز بسیار فراتر از آن چیزی است که در زمین اتفاق می افتد. امروز از روزنامه نگاری تحقیقی ما حمایت کنید.

عکس: کاسپار بنسون

پاسالیچ پنالتی پیروزی مقابل ژاپن را به ثمر رسانده بود و در کنار برنا سوسا، مدافع چپ، به ترکیب اصلی فراخوانده شد. هر دو، مانند گروه خود، واضح و روشمند بودند.

کرواسی به وضوح احساس می کرد که برزیل می تواند از روی سانترها مورد سوء استفاده قرار گیرد و مودریچ پس از دزدی کازمیرو که روی آلیسون خوابیده بود، یکی از آنها را شکست داد. پاک شد، اما هیچ کس نتوانست نشان دهد که نایب قهرمان 2018 قصد نداشت.

در نیم ساعت اول، برزیل به چند سورتی از سوی وینیسیوس جونیور جیره بندی شد، که لیواکویچ با بیگودی زودهنگام تمرین گرفتن را انجام داد و دید دژان لوورن از تلاش سنجیده جلوگیری کرد. فضا در بالاترین حد بود، و مطمئناً پشت سر هم هزینه نمی شد. وقتی نیمار با زدن جوز به مارسلو بروزوویچ یک جیب برای سوء استفاده پیدا کرد، حریفش خوشحال شد که او را به عقب برگرداند.

دانیلو قبلاً به خاطر بلندی خطرناک روی مدافع راست یوسیپ ژورانوویچ، یکی را دریافت کرده بود. برزیل ممکن است آن را دوست نداشته باشد، اما با نزدیک شدن به نیمه نیمه، کرواسی همچنان با قدرت فیزیکی و فنی کار می کرد که فقط در یک شانزدهم نهایی مشهود بود.

هنگامی که آنها مالکیت توپ را از دست دادند، هم تیمی ها به یکدیگر کمک کردند: جوسکو گواردیول نقابدار یکی از این موقعیت ها را نجات داد در حالی که یورانوویچ یک چالش قابل توجه ریکاوری را روی وینیسیوس جونیور انجام داد. مودریچ پس از اینکه گواردیول در یک گالوپ دفاعی بیش از حد متعهد شد، ضد حریف برزیل را خاموش کرد.

برزیل نتوانسته بود به میدان برود: داشتن چهار مهاجم عالی یک چیز است، اگر مشتاق لوکاس پاکئتا را به این شماره حساب کنید پنج مهاجم، اما وقتی که خط هافبک کمی برای اتصال آنها دارید چیز دیگری است. مودریچ، بروزوویچ و متئو کواچیچ می توانند آن دامنه را در خواب کنترل کنند. آنها در اینجا تحت هیچ فشار کافی قرار نگرفته بودند.

مشخصاً تیته آن پیام را در همان بازه زمانی انتقال داده بود. در عرض دو دقیقه از شروع مجدد، گواردیوول تقریباً پاس رافینیا را از کنار لیواکوویچ عبور داد، سرخی های او با پای دروازه بان در امان ماند. چند ثانیه بعد وینسیوس جونیور به نیمار غذا داد اما تلاش او به خوبی انجام نشد. یک توپ دستی توسط جوزو سیمونوویچ در جمع آوری شده از بررسی دقیق VAR جان سالم به در برد.

پریشیچ از بالای سر پاسالیچ عبور کرد. سرانجام کارها باز شد، لیواکوویچ پس از اینکه ریچارلیسون به نیمار غذا داد، دوباره با دست و پا دفع کرد و این احساس وجود داشت که برزیل در نتیجه بهتر مورد علاقه خواهد بود.

با این حال کرواسی جای پای خود را دوباره به دست آورد، البته بدون اینکه احتمال گلزنی به نظر برسد. زمانی که رودریگو به جای وینیسیوس جونیور استخدام شد، حتماً یک پیروزی شخصی برای ژورانوویچ احساس می شد. لیواکوویچ پس از دفاع آشفته به طرز هوشمندانه ای از پاکئتا مهار کرد اما کرواسی دوباره مدت طولانی مالکیت توپ را دیکته می کرد.

هر چند وقت یکبار، برزیل زنده می شد. آنها می توانند اشاره کنند که سیوهای لیواکوویچ در حال افزایش است و او دوباره نیمار را از زاویه در دقیقه 77 تکذیب کرد. سپس پاکتا پس از کار خوب آنتونی مستقیماً به سمت او رفت. اما زمان‌های اضافی، شاید از همان ابتدا، مدت‌ها اجتناب‌ناپذیر به نظر می‌رسید و کرواسی آنها را بدون هشدار بیشتر به آنجا رساند.

سوال این بود که آیا در مقابل مخالفت با این کیفیت، هر پاهای سنگین کرواسی در نهایت می تواند بگوید؟ مودریچ بیش از دقیقه 99 مقابل ژاپن دوام نیاورد، اما با سپری شدن آن مرحله این بار، او را می‌توان دید که به سمت محوطه جریمه برزیل حرکت می‌کند، گویی تعویض‌های قبلی هرگز اتفاق نیفتاده است. آنها فرصت کوتاهی پس از آن را از دست دادند، بروزوویچ با شلیک بی‌رویه، و به اندازه‌ای بود که نشان می‌داد کسی هنوز می‌تواند پنالتی‌ها را دفع کند.

به نظر می رسید نیمار این کار را انجام داده بود که پس از یک حرکت راپیری که از طریق یک-دو با رودریگو شروع شد و با یک ضرب و شتم با پاکوتا به پایان رسید، سوسا را ​​به توپ زد و با قاطعیت تمام شد.

به نظر می رسید یک گل زیبا همه چیز را حل کرده است، اما سپس مودریچ دوباره کرواسی را شکست داد و میسلاو اورسیچ جایگزینی که اخیراً معرفی شده بود، پتکوویچ را در مرکز قرار داد تا با انحراف از مارکینیوس به میدان برود. کل نیمکت کرواسی فراتر از خط مسابقه جشن گرفتند. شادی آنها چیزی در مورد آنچه بعد از آن بود.