دیدگاه گاردین در مورد کارآموزی: زمان یادگیری از اشتباهات گذشته | سرمقاله

تییکی از موضوعات تکراری سال 2022، اقتصاد دارای مشکل مهارت و بهره وری بوده است. ریشی سوناک در گذشته خاطرنشان کرده است که کارفرمایان تنها نیمی از میانگین اروپا را برای آموزش کارگران خود هزینه می کنند. از سال 2005، طبق گزارش موسسه Learning and Work، سرمایه گذاری تجاری در مهارت ها 28٪ کاهش یافته است. به طور گسترده پذیرفته شده است که چنین آمار تاسف باری به ارقام رشد کم خونی بریتانیا کمک کرده است. آنها همچنین نشان دهنده هدر دادن شدید پتانسیل در رابطه با ورود میلیون ها جوان به نیروی کار هستند. با این حال، علی‌رغم سال‌ها لفاظی‌های دولت در مورد دوره‌های کارآموزی به‌ویژه، و وضع مالیات کارآموزی بر کسب‌وکارهای بزرگ‌تر در سال ۲۰۱۷، به نظر می‌رسد چیزی تغییر نکرده است.

در میان گزارش‌های متعدد اخیر که اخبار تلخی درباره اقتصاد ارائه می‌دهند، یک مطالعه منتشر شده در این ماه برجسته است. با عنوان “بدون قطار، بدون سود” و تولید شده توسط EDSK – یک اندیشکده آموزشی – دریافت که تقریباً نیمی از جوانان برای دوره های کارآموزی ثبت نام کرده اند و متعاقباً آنها را رها می کنند. نویسندگان این مطالعه گزارش می دهند که بسیاری از کسانی که ترک تحصیل می کنند، به طور قطعی از آنچه به آنها ارائه می شود ناامید می شوند.

فهمیدن علت آن خیلی سخت نیست. در آلمان و سایر کشورهای مشابه، شرکت هایی که دوره های کارآموزی ارائه می دهند باید با دستورالعمل های ملی دقیق مطابقت داشته باشند. اما در اینجا به نظر می‌رسد که کسب‌وکارها آزادند که هر چقدر که می‌خواهند آموزش ارائه دهند. ریچارد ریویو مستقل، که یک دهه پیش توسط دولت دیوید کامرون سفارش داده شد، اصرار داشت که دوره های کارآموزی «باید آموزش با کیفیت بالا با تمجید جدی و ارزش ملموس باشد». اما گزارش EDSK نشان می‌دهد که «کارآموزان» با بودجه دولت برای مشاغل بدن سگ مانند تهیه چای و پاسخ‌گویی به تلفن در ادارات یا خوشامدگویی به مهمانان در مهمان‌نوازی استخدام می‌شوند. در مشاغلی که آموزش معنی‌دار می‌تواند انجام شود، بیش از نیمی از کارآموزان می‌گویند که یک روز در هفته تعطیلی اجباری برای دریافت آموزش ندارند. برخی “می توانند هفته ها، گاهی ماه ها، بدون دریافت هیچ گونه آموزشی از مربی یا متخصص صنعت” بگذرند.

نویسندگان گزارش توصیه می کنند که یک بازرس ملی کارآموزی به جای آفستد ایجاد شود. این امر الزامات اجباری جدیدی مانند 200 ساعت آموزش حضوری در سال را اعمال می کند. بدیهی است که نقش‌های کم مهارت، اغلب به عنوان پوششی توسط کارفرمایان بی‌وجدان برای پرداخت کمتر از حداقل دستمزد استفاده می‌شود. باید کلا از سیستم کارآموزی خارج شوند.

دولت که متعهد به بهبود کیفیت طرح های آموزشی شده است، باید هم به این مطالعه لعنتی و هم به پیشنهادات آن توجه کند. جیلیان کیگان، وزیر امور خارجه جدید آموزش و پرورش، خودش در کرکبی، نزدیک لیورپول، دوره شاگردی می کرد. بنابراین، وقتی به درستی تحویل داده شود، می تواند ادعا کند که از ارزش آنها آگاهی دست اول دارد. برای خیلی از جوانان اینطور نیست. مقررات تصادفی و سردرگمی مفهومی برند کارآموزی را خدشه دار می کند و صحبت در مورد سرمایه گذاری در یک اقتصاد با مهارت بالا و دستمزد بالا را به تمسخر می گیرد.

بنا به دلایلی، به نظر می‌رسد که بریتانیا مشکل مزمنی را در زمینه تامین مالی، پرورش و بر اساس اعتبار و اعتبار ناشی از مهارت‌های فنی و حرفه‌ای ایجاد کرده است. وزرا دوست دارند به سیستم دانشگاهی «در کلاس جهانی» کشور ببالند. اما اگر کشور در نهایت راهی برای خروج از رکود اقتصادی پیدا کند، باید پتانسیل جوانانی را که بعد از مدرسه مسیر تحصیلی رسمی را طی نمی‌کنند، توسعه دهد. در حال حاضر آنها بدجوری ناامید می شوند.