اکثر دانشگاه های انگلستان در رسیدن به اهداف کاهش کربن شکست می خورند | آموزش عالی

ارقام نشان می دهد که اکثر دانشگاه های بریتانیا نتوانسته اند به اهداف کاهش کربن خود دست یابند.

هدف این بخش کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای که مستقیماً توسط مؤسسات کنترل می‌شود را بین سال‌های 2005-06 و 2020-21 تا 43 درصد کاهش داد.

با این حال، با توجه به سابقه مدیریت املاک در سازمان آمار آموزش عالی، 59 درصد این هدف را برآورده نکردند. این داده ها توسط لیگ دانشگاه مردم و سیاره برای رتبه بندی تلاش های دانشگاه ها برای کاهش کربن استفاده شده است.

امسال، دانشگاه متروپولیتن کاردیف برای اولین بار با کاهش 65 درصدی آلاینده ها در بازه زمانی 15 ساله، در صدر جدول لیگ قرار گرفت.

آکسبریج ممکن است در صدر جدول لیگ های دیگر باشد، اما در حال سقوط در رتبه بندی کربن است. دانشگاه آکسفورد 16 پله سقوط کرده و به رتبه 40 رسیده است، در حالی که کمبریج با دو پله سقوط به رتبه 86 رسیده است.

دانشگاه های گروه راسل با دو دانشگاه – دانشگاه اکستر و دانشگاه کالج لندن – در بین 10 دانشگاه برتر پیشرفت نشان داده اند و به طور کلی، این گروه نسبت به سال گذشته امتیاز بیشتری کسب کرده است.

جک روآن، مدیر لیگ دانشگاهی در People and Planet، گفت: «این ناامیدکننده است که می‌بینیم 59 درصد از دانشگاه‌های بریتانیا نتوانسته‌اند به هدف کاهش کربن دست یابند. این امر اهمیت پاسخگویی بخش را از طریق ارزیابی های کوتاه مدت کاهش واقعی انتشار کربن، به جای جشن گرفتن صفر خالص هدف گذاری، که اغلب در مورد چگونگی خنثی سازی مبهم است، برجسته می کند.

عدم سرمایه‌گذاری از سوخت‌های فسیلی همچنان یک پیشنهاد دشوار برای مؤسسات آموزش عالی است و تنها 33 درصد از دانشگاه‌ها (50 از 153) تعهد دارند که تمام سرمایه‌گذاری‌های سوخت‌های فسیلی را که در یک خط‌مشی معتبر نوشته شده است، بررسی کنند. 10 دانشگاه دیگر نیز تعهدات جزئی دارند.

تنها 7 درصد (11) در سیاست سرمایه گذاری مجدد مستقیم در پروژه های انرژی های تجدیدپذیر و/یا انرژی های تجدیدپذیر جامعه در محوطه دانشگاه متعهد شده اند. تنها 3 درصد از این بخش (چهار) متعهد به قطع روابط استخدامی در صنایع سوخت فسیلی و معدن شده اند.

لورا کلیسون، مدیر کمپین‌های عدالت آب و هوایی در People and Planet، گفت: «با وجود اینکه ۱۰۰ دانشگاه بریتانیا در حال حاضر به طور علنی اعلام کرده‌اند که شرکت‌های سوخت فسیلی را از سبد سرمایه‌گذاری خود حذف کرده‌اند، تنها ۶۰ دانشگاه این تعهد را در یک سند سیاسی معتبر گنجانده‌اند. نگران کننده، این کاهش قابل توجهی از 76 سال گذشته است.

قطع روابط سرمایه‌گذاری با صنعت سوخت‌های فسیلی اولین گام مهم برای دانشگاه‌ها است تا به مسئولیت خود در قبال جوامع در خط مقدم بحران آب و هوا و اثرات استخراج سوخت‌های فسیلی عمل کنند. امیدواریم در همین راستا شاهد افزایش شدید محرومیت‌ها در لیگ سال آینده باشیم.»