“بسیار ضربه سختی زده است”: سلامتی مانع کار در گریمزبی می شود | سلامتی

‘من نیازی نیست اغلب به اینجا بیایم، اما اکنون به آن نیاز دارم. “من آن را دوست ندارم – من آن را تزویر می نامم، حتی اگر به آن نیاز دارم. اما من خواه ناخواه نمی آیم.»

بیرون صف هیچ نشانه ای از کندی نشان نمی دهد. دو ساعت پس از افتتاح، در یک روز سرد و خاکستری در شهری که زمانی معروف به ناوگان ماهیگیری بود، مردان، زنان و تمام خانواده‌ها هنوز برای جمع‌آوری غذا از روی میز پشتی در ورودی مدرسه متروکه نزدیک اسکله حاضر می‌شوند.

این مرکز امروز به حدود 200 نفر کمک خواهد کرد. تقاضا به ویژه برای کیسه های اضطراری “NFA” (بدون محل اقامت ثابت) افزایش یافته است. نه به این دلیل که تعداد بیشتری از مردم در خیابان ها حضور دارند، بلکه به این دلیل که حاوی مواد غذایی هستند که پخت و پز نیازی به انرژی پرهزینه ندارد.

فیل پس از دوچرخه‌سواری از آپارتمان خود در همان نزدیکی، به دلیل افتادگی دیسک کمرش دچار اسپاسم می‌شود، که نتیجه زمان او در اسکله است و جعبه‌های سنگین سگ‌ماهی، ماهی باس و ماهی کاد را بلند می‌کند. او یک دهه است که کار نکرده است و از تلاش برای دریافت کمک پزشکی دست کشیده است.

“من تازه یاد گرفتم که با آن ادامه دهم. من از کوبیدن سرم به دیوار این اطراف خسته شده ام.» او می گوید.

بریتانیا از بدتر شدن وضعیت سلامت رنج می‌برد، زیرا NHS و سیستم مراقبت اجتماعی در بحبوحه کمبود مزمن کارکنان و تقاضای فزاینده پس از همه‌گیری کووید و سال‌ها سرمایه‌گذاری ناکافی دچار مشکل شده‌اند. نرخ بیماری های طولانی مدت در شمال انگلستان به طور قابل توجهی بالاتر از لندن و جنوب شرق است. در Grimsby تفاوتی ندارد، با هشدار اخیر از طرف اعتماد بیمارستان مبنی بر اینکه بخش های اصلی آن یا پر هستند یا با فشارهای قابل توجهی روبرو هستند.

در سرتاسر کشور، لیست‌های انتظار NHS و زمان پاسخ‌دهی آمبولانس‌ها به رکورد طولانی رسیده است، در حالی که دیدن پزشک عمومی یا دندانپزشک به یک نبرد تقریباً گلادیاتوری تبدیل شده است، که هر روز صبح بر سر خطوط تلفن قطع می‌شود.

فراتر از تأثیر فوری بر افراد، اقتصاددانان نگرانند که سیستم بهداشتی در حال فروپاشی نتوانسته است افراد را به اندازه کافی آماده نگه دارد تا در محل کار خود بمانند، در زمانی که کارفرمایان در تلاش برای پر کردن تعداد نزدیک به رکوردی از مشاغل خالی هستند. ارقام رسمی نشان می دهد که بیماری طولانی مدت در میان بزرگسالان در سن کار برای اولین بار از مرز 2.5 میلیون نفر گذشته است.

در جدیدترین مجموعه ما درباره کارگران گمشده بریتانیا، آبان نیوز به بررسی ارتباط بین سلامت و ثروت در گریمزبی می پردازد. این شهر در شمال شرقی لینکلن‌شایر، ناحیه‌ای است که در دهه گذشته بیشترین کاهش را در تعداد سال‌های زندگی در سلامت خوب در انگلستان و ولز داشته است. این اندازه گیری در سراسر کشور با کمی بیش از 62 سال نسبتاً ثابت بوده است، اما در اینجا از سال 2011 کاهش یافته است – 9 سال برای مردان و تقریباً پنج سال برای زنان. در مناطق ثروتمندتر بریتانیا، مانند ووکینگهام، برکشایر، امید به زندگی سالم حدود 15 سال بیشتر است – تقریباً همان فاصله بین میانگین بریتانیا و سودان.

اندی هالدان، اقتصاددان ارشد سابق بانک مرکزی انگلستان، می‌گوید: چنین کاهش‌هایی «به سادگی خیره‌کننده هستند». هالدن که اکنون مدیر اجرایی اندیشکده انجمن سلطنتی هنر است، نگران است که بدتر شدن وضعیت سلامت بریتانیا به رشد اقتصادی و بدتر شدن بحران هزینه زندگی ضربه بزند.

او می گوید: «این نشان دهنده یک پسرفت شدید در طول عمر پس از بیش از 200 سال پیشرفت بی وقفه است.

در یک صبح مه آلود بیرون تالار شهر گریمسبی، گروهی از مددکاران اجتماعی که از آفریقای جنوبی به آنجا آمده اند برای یک روز معارفه جمع می شوند، که به تازگی توسط مقامات محلی استخدام شده اند تا به تعمیر خدمات کودکان ناکام خود کمک کنند. دولت سال گذشته در گزارش اهانت آمیز Ofsted که “ناکافی” ارزیابی شد، یک کمیسر برای نظارت بر کار خود منصوب کرده است.

فیلیپ جکسون، رهبر محافظه‌کاران شورا، تلاش می‌کند تا به اتکا به کارکنان آژانس – نیمی از نیروی کار محلی مراقبت‌های اجتماعی – پایان دهد، اما برای استخدام محلی با مشکل مواجه شده است. او می‌گوید مجموعه‌ای از عوامل به بیماری در بخش‌هایی از شهر کمک می‌کنند – از جمله کاهش صنعت ماهیگیری که زمانی معروف بود – اما پیشنهاداتی مبنی بر اینکه کاهش بودجه یا کمبود بودجه در این شهر نقش دارد را رد می‌کند.

بودجه شورا از سال 2010 تقریباً 60 میلیون پوند در سال کاهش یافته است، در حالی که انتظار می رود این مقام در سال جاری به دلیل مشکلات در بخش خدمات کودکان خود بیش از حد هزینه کند. سال گذشته نیمی از 12 مرکز خانوادگی خود را برای صرفه جویی در هزینه تعطیل کرد.

جکسون می‌گوید: «ما از پولی که از بستن ساختمان‌ها صرفه‌جویی کرده‌ایم استفاده می‌کنیم تا خدمات را به گونه‌ای متفاوت به خانواده‌ها در خانه‌های خودشان ارائه دهیم، که ثابت می‌کند فقط مؤثر است».

متیو پاتریک، یکی از اعضای شورای کارگری و رهبر حزب محلی، مخالف است. “شما در سطح محلی و ملی کاهش داشته اید. تقریباً همه خدمات قطع شده است.

ما شاهد افزایش بانک‌های مواد غذایی، به‌علاوه هر شاخصی که در سطح ملی در سایر مناطق در مورد افزایش فقر و چالش‌های ناشی از ریاضت‌ها دیده‌اید، دیده‌ایم. او می‌افزاید که این ضربه سختی به گریمزبی وارد کرده است.

با وجود چالش‌های مرتبط با کاهش ناوگان کشتی‌های ترال، اقتصاد گریمسبی در بخش انرژی‌های تجدیدپذیر به‌عنوان قطبی برای باد فراساحلی، و همچنین بنادر و لجستیک، مواد شیمیایی و فرآوری مواد غذایی در حال پیشرفت است.

با این حال – در شهری که برگزیت از آن حمایت قاطع را به دست آورد – تقریباً 200 شغل در ماه گذشته پس از هشدار صاحبان ایسلندی یک کارخانه بزرگ فرآوری ماهی محلی به دلیل خسارات شدید ناشی از خروج از اتحادیه اروپا از منطقه خارج خواهند شد، در معرض خطر قرار گرفت. همه گیری کووید

جکسون می‌گوید در حالی که فرصت‌های شغلی محلی وجود دارد، «مشکلاتی برای مهارت‌دهی مجدد» افراد وجود دارد تا بتوانند مشاغل خالی را اشغال کنند. او می‌گوید برخی از گریمباری‌ها هستند که باید بر «مشکلات نگرشی» غلبه کنند.

“اگر آنها مایل نباشند خود را در موقعیتی قرار دهند که بتوانند در بازار کار شرکت کنند، این کار را برای آنها بسیار دشوارتر می کند – و اگر به درستی از سلامت خود نیز مراقبت نکنند.”

برای همه اینطور نیست. جکسون می گوید بسیاری از مردم واقعاً به دنبال کار هستند. با این حال، برخی از خانواده‌ها در دو یا سه نسل کار ندیده‌اند، حتی در حال حاضر با جای خالی قابل توجهی در میان مشاغل کم و با مهارت بالا. برخی از آنها احتمالاً حتی نمی خواهند [find work]، میدونی؟ آنها سبک زندگی متفاوتی را یاد گرفته اند.

این یک موضوع حساس در شهری است که ساشا بارون کوهن با به تصویر کشیدن آن به عنوان یک سرزمین بد در فیلمش در فیلم گریمسبی خشم ساکنان را برانگیخت و کانال 4 با واکنش شدیدی به دلیل سریال «پورنو فقر» Skint مواجه شد.. با این حال، جکسون – وقتی تحت فشار قرار می‌گیرد – انکار می‌کند که نظرات او ممکن است نشان دهد که مردم محلی تنبل هستند.

این شورا با مشارکت مقامات بهداشتی محلی و سازمان های داوطلبانه برای کمک به افرادی که هم با سلامت جسمی و روانی خود و هم برای اشتغال دست و پنجه نرم می کنند، تلاش بیشتری می کند.

استفن رایدر، مدیر عامل Creating Positive Opportunity، یک گروه تجاری اجتماعی، در املاک Nunsthorpe ساخته شده در دهه 1950، یک کلاس ورزشی با قیمت پایین برگزار می‌کند که بخشی از آن توسط شورا برای افرادی که بیکار هستند و با تناسب اندام خود مبارزه می‌کنند، تامین می‌شود.

این جلسه که بخشی از بودجه آن توسط شورا تامین می شود، توسط مربی شخصی اما Camm اداره می شود و برای کمک به افراد برای بازسازی سلامت جسمی، سلامت روانی، اعتماد به نفس و مهارت های نرم خود طراحی شده است تا به آنها سنگ بنای یافتن کار را بدهد.

دیل اسکامب، 52 ساله، در جلسه ای که توسط Camm اجرا می شود، وزنه می زند. او شغل خود را به دلیل اضافه وزن از دست داد. او می‌گوید: «این کار چیزها را ضعیف می‌کند و اعتماد به نفس من را تضعیف می‌کند».

برنده سابق درخت حدود دو یا سه بار در هفته برای کلاس های زبان انگلیسی، ریاضیات و ورزشگاه به مرکز می آید و امیدوار است که در یک دفتر کار پیدا کند. من حدود سه ماه روی میز نشسته بودم و تلویزیون را تماشا می کردم. اما آمدن به اینجا، با اما، اعتماد به نفسم را به من بازگرداند.»

یک سخنگوی دولت می گوید که ارتباط بین شرایط بهداشتی و کار را به رسمیت می شناسد و 1.3 میلیارد پوند سرمایه گذاری در سراسر کشور طی سه سال آینده در دسترس خواهد بود. شوراها همچنین 3.7 میلیارد پوند اضافی برای اولویت های محلی، از جمله 12 میلیون پوند اضافی برای شمال شرق لینکلنشر، داده شده است.

ما طیف وسیعی از ابتکارات را برای کمک به افراد مبتلا به بیماری طولانی‌مدت برای شروع، ماندن و موفقیت در کار داریم، از جمله پشتیبانی مربی کار متناسب، و راهنمای کارفرمای به‌روز ما نحوه حمایت از افراد را برای ماندن در محل کار در حین مدیریت یک وضعیت سلامتی مشخص می‌کند. این سخنگوی می افزاید.