بی قرار، بی رحم، وسواسی… اما گالتی فرانسه را مجبور می کند که به ارتفاعات جدیدی برسد | تیم اتحادیه راگبی فرانسه

Lهفته گذشته، فابین گالتیه، سرمربی تیم ملی فرانسه، از یک مهمان ویژه دعوت کرد تا قبل از سفر تیمش به کاردیف، تیمش را سخنرانی کند. و به این ترتیب، چارلز پپین، نویسنده و فیلسوف، وارد این اتاق از مردان تنومند و بزرگ می‌شود، که بازیکنان را با پرسش‌های بلاغی گنومیک تشویق می‌کند. “یک تیم زیبا چیست؟” او می پرسد. «تیم واقعی چیست؟ آیا در نهایت چیزی مرموزتر از مجموع استعدادها نیست؟ و یا چیزی بیشتر است؟”

برعکس، جالب است که حدس بزنیم که چه کسی ممکن است یک سخنرانی مشابه را در اردوی انگلیس ارائه دهد. شاید به خاطر داشته باشید که چند سال پیش، سخنران مهمان دعوت شده توسط ادی جونز برای سخنرانی تیمش در آستانه جام جهانی، روی کین، هافبک سابق منچستریونایتد بود. و شاید شکاف فرهنگی خاصی در اینجا وجود داشته باشد. در فرانسه، کشوری که همیشه برای روشنفکران عمومی احترام قائل بوده است، این ورزش است که می تواند از جامعه بزرگتر درس بگیرد. در این کشور کاملاً برعکس است: در اینجا پول ورزشی دارای رمز و راز غیرقابل حل و جهانی خود است، که گواه آن این است که یکی از مشهورترین فیلسوفان محبوب ما مردی است که قبلاً تنیس روی میز بازی می کرد.

اما از بسیاری جهات این ویژگی مخصوص خود گالتیه نیز هست: مربی که چه خوب و چه بد همیشه به دنبال به چالش کشیدن بازیکنانش، تحریک آنها، بیرون کشیدن آنها از منطقه امن و وادار کردن آنها به رویارویی با مشکلات جدید بوده است. قبل از مسابقه گرند اسلم آنها در پاریس در شنبه شب، صحبت های زیادی در مورد چگونگی کنار آمدن یک تیم جوان فرانسوی با این سناریوی کاملاً جدید وجود داشت: اولین بازی بالقوه کلین اسلم از سال 2010، نوعی فشار و استرس که می تواند باعث شود. بازیکنان برای کرک کردن

با این حال، از جهاتی دیگر، فرانسه دو سال گذشته را در شرایط استرس زیادی سپری کرده است، زیرا این ماهیت بازی زیر نظر گالتیه است: مربی بی‌قرار، بی‌رحم و تفرقه‌انگیز که به گفته کسانی که زیر نظر او بازی کرده‌اند، کمال‌گرایی در آستانه وسواس است. . در نیمه نیمه هفته گذشته مقابل ولز، با وجود برتری 10-9 تیمش، نارضایتی او محسوس بود. او در رختکن کاردیف به شدت انتقاد کرد و گفت: «دو بار آنها سه امتیاز از موقعیت‌هایی که به آنها دادید به دست آوردند. در مقابل، معمولاً این مربیان و بازیکنان ارشد دیگر هستند که مسئولیت ارائه پیام‌های نشاط‌بخش و مثبت را بر عهده می‌گیرند.

در مواقعی مانند این، انتقادات زیادی که در طول زندگی حرفه‌ای‌اش نسبت به گالتیه انباشته شده است، به یاد می‌آوریم، اغلب در رابطه با مهارت‌های مدیریتی او: رفتاری بی‌رحمانه و بی‌رحمانه در مورد انتقاد و احساسات کم. رافائل پولن، وینگر سابق استاد فرانسه یک بار به او گفت: “از نظر انسانی، تو بی ارزشی.” شما نباید اجازه داشته باشید که مربیگری کنید. مثل سگی که از تکه‌های گوشت تغذیه می‌کند، بازیکنانت را پاره می‌کنی.» این به رابطه گالتیه با رسانه ها نیز کشیده می شود. او روز پنجشنبه در گفت‌وگو با خبرنگاری گفت: «هیچ تولوزی در تیم فرانسوی وجود ندارد. «یا بوردل، کلرمونتوآ یا پاریسی‌ها. این تیم فرانسه ماست.»

با این حال، تا کنون، همه نشانه ها حاکی از آن است که روش گالتی از موفقیت چشمگیری برخوردار است. تیمی پر از استعداد و ایمن در برتری خود، به شیوه‌ای هیجان‌انگیز پاسخ داده است، پیشرفت خود را در پاییز گذشته و تا آستانه یک گرند اسلم هجوم آورده است. شاید تأثیرگذارترین عنصر این تیم فرانسوی، فقدان نقاط ضعف قابل تشخیص آن باشد: حامل های برجسته در بسته، برنده های مسابقه در سراسر خط عقب، یک بازی ضربات قوی و یک تهدید دویدن همیشه حاضر.

راگبی بین‌المللی در بالاترین سطح، به همان اندازه بازی رفع نقص‌ها و برجسته کردن نقاط قوت است، و از این نظر است که گالتی عمیق‌ترین اثر خود را بر جای گذاشته است. این اطمینان طرف فرانسوی است که گهگاه این تصور را به شما دست می دهد که بزرگ ترین ترس آنها مخالفت نیست، بلکه از خود راضی بودن آنهاست. اگر هرکس کار خود را انجام دهد، برنده است.

تضاد با انگلیس در اینجا آشکار است، و به ویژه با جونز، مربی ای که به نظر می رسد از بازی کردن با محدودیت های تیمش لذت می برد، شانس های خود را حفظ می کند، با انتظارات بازی می کند، حتی به طرز عجیبی نشان می دهد که این بازی صرفاً یک تمرین سازگاری برای جام جهانی بعدی است. .

فرانسوا کروس هفته گذشته از هم تیمی هایش در کاردیف خواست: «شش هفته با هم، ما الان این کار را نمی کنیم. اگر فرانسه بتواند سر خود را حفظ کند و بازی A خود را در یک شب روشن و واضح در پاریس انجام دهد، این انگلیس است که با سؤالات عمیق و معناداری روبرو خواهد شد.