در برابر شکست دولت موریسون، واکنش دومینیک پروتت به سیل عملی بوده است | سیاست نیو ساوت ولز

تصور اینکه خیلی ها در دولت نیو ساوت ولز به ویژه از جف پروست، پشتیبان کهنه کار ملی پوشان، ناراحت بودند، زمانی که او هر دو بشکه را به سمت نخست وزیر به دلیل واکنش او به فاجعه سیل این ایالت در این هفته نشانه رفت.

پرووست که به سختی برجسته‌ترین سگ حمله‌کننده دولت ایالتی است، در ارزیابی خود از اسکات موریسون غافل نشد، زیرا رای‌دهندگان توید در ساحل شمالی به طور غیرقابل توضیحی از بودجه اضافی اعلام شده توسط نخست‌وزیر در هفته گذشته حذف شدند.

پروست گفت که این تصمیم “تأسف بار” بود و افزود که شخصا “از نخست وزیر منزجر است” و برای رای دادن به او در انتخابات فدرال آتی تلاش خواهد کرد.

او به رادیو ABC گفت: «یک زهر واقعی به سمت نخست‌وزیر است که او نمی‌داند چه اتفاقی در زمین می‌افتد.

اگر آن را از دست داده باشید، اگر موریسون هفته گذشته پرداخت های مالی اضافی را برای افراد سیل زده اعلام کرد، به مناطق اطراف لیزمور، دره ریچموند و دره کلارنس محدود شد. همه آنها در مقر فدرال پیج هستند که در اختیار ناسیونال ها قرار دارد. به طور تصادفی، مناطق مستثنی شده – توید، بالینا و بایرون – اتفاقاً در مقر فدرال ریچموند قرار داشتند که در دست حزب کارگر بود.

تا بعدازظهر پنج‌شنبه، فدرال‌رزروها به عقب برگشتند و بریجت مک‌کنزی، وزیر مدیریت اضطراری، اعلام کرد که پس از ارزیابی توسط آژانس ملی بهبود و تاب‌آوری، کمک‌های بلاعوض در سراسر شمال ایالت تمدید خواهد شد.

اما این حماسه کاملاً با تصوری که اکنون آشنا از دولت موریسون است مطابقت دارد که یا در جریان یک بحران ناپدید شده است، یا در غیر این صورت وسواس زیادی برای ایجاد مزیت سیاسی در هر کجا که ممکن است دارد.

پروست به طور مفید اضافه کرد: «این شبیه بازسازی آتش سوزی های جنگلی است.

که برای دولت نیوساوت ولز، ممکن است نقطه مقایسه کاملی باشد – به این دلیل که میله پایینی است که به راحتی می توان از آن پیشی گرفت.

در این هفته مشخص شد که ائتلاف ایالتی مایل است از همتایان فدرال خود فاصله بگیرد، گزارش‌هایی حاکی از آن است که نمایندگان ارشد دولت NSW از به تعویق انداختن بسته‌های حمایتی جدید کانبرا – چیزی که موریسون آن را رد کرد – ناامید شده‌اند و درخواست‌ها برای حمایت نیروی دفاعی استرالیا نادیده گرفته شده است. .

این یک پویایی جدید نیست. پروتت ماه گذشته در یک سخنرانی در اندیشکده اقتصادی CEDA درباره برخوردهای مکرر خود با دولت فدرال شوخی کرد و گفت که “در مقاطعی از زمان برای تعقیب دولت مشترک المنافع دچار مشکل شده ام”.

من به نخست وزیر قول داده ام که از طریق پیامک با او برخورد خواهم کرد [rather than] از طریق یک انجمن عمومی،” او با کنایه گفت.

اخیراً، مت کین، خزانه‌دار، این نقش را برعهده گرفته است و از دولت فدرال به دلیل عدم ارائه حمایت تجاری در دوران Omicron انتقاد می‌کند، با وزیر انرژی، آنگوس تیلور درگیر می‌شود، و پیشنهاد می‌کند که او از Icac فدرال حمایت می‌کند.

اما این یک تاکتیک به ویژه مفید است زمانی که پاسخ سیل خود NSW بدون خطا نبوده است، از جمله افشاگری هایی که سرویس اضطراری ایالتی در مورد تأثیر کاهش بودجه بر توانایی خود در رودخانه های شمالی هشدار داده بود و سؤالاتی در مورد اینکه Resilience NSW دقیقاً چه کاری انجام می دهد. بودجه 1.4 میلیارد دلاری

در واقع، یک سال مانده به انتخابات ایالتی بعدی، اوضاع در خیابان مک کواری به سختی پیش می رود. دولت با یک مناقشه صنعتی طولانی با اتحادیه راه آهن ایالتی دست و پنجه نرم می کند و می داند که با تلاش اتحادیه های معلمان و پرستاران در تلاش برای از بین بردن سقف دستمزد 2.5 درصدی که به طور فزاینده بحث برانگیز در بخش دولتی افزایش می یابد، موارد بیشتری در حال کاهش است. کارگران

به آن هزینه های بالون بر تعهدات زیرساختی اصلی، کمبود معلمان و رسوایی های به طور فزاینده کمک های مالی را اضافه کنید، و جای تعجب نیست که نمایندگان مجلسی مانند کاترین کیوزاک و دان هاروین به سمت خروج می روند.

اما بر خلاف موریسون – که به نظر می رسد از قبل به گاف های درک شده در مواقع اضطراری تمایل داشته باشد – پاسخ پروتت به سیل هم عمل گرایانه بوده و هم (احساس عجیبی به نظر می رسد که باید این را به عنوان نقطه تضاد با سایر سیاستمداران بنویسیم) انسانی.

او بلافاصله پس از فاجعه زمان قابل توجهی را در مناطق آسیب دیده سیل گذراند، در حالی که کاستی های واکنش را پذیرفت و به سرعت اعلام کرد که چرا بسیاری از مردم به حال خود رها شده اند.

و بسته های امدادی اعلام شده توسط دولت او – مانند حمایت از اجاره که هفته گذشته اعلام شد – برخی از دوستان بعید را در طول بحران برای او به ارمغان آورده است.

تامارا اسمیت، نماینده سبزهای بالینا، این هفته گفت: “من یک متحد طبیعی جناح راست افراطی حزب لیبرال نیستم، اما او شگفت انگیز است.”

او سیاست بازی نکرده است، که باعث طراوت می شود. من فکر می کنم یک قصد و اراده واقعی برای انجام کار درست وجود دارد.”

که البته یک چک سفید نیست. اسمیت همچنین ظرفیت Resilience NSW برای ارائه پشتیبانی واقعی به جوامع آسیب دیده را زیر سوال برد و خاطرنشان کرد که “منطقه خطر” واقعی در چند ماه آینده و زمانی که چرخه اخبار به حرکت در آمده باشد، خواهد آمد.

اما از آنجایی که سیاست در NSW وارد تعطیلی غیررسمی می شود در حالی که Perrottet مرخصی والدین می گیرد و اپوزیسیون برای دادن هوای رایگان به همکاران فدرال خود قبل از انتخابات احتمالی در ماه مه عقب نشینی می کند، دولت NSW می تواند راضی باشد که هرچه بیشتر در برابر آن مقاومت کند. ائتلاف در کانبرا، بهتر به نظر می رسد.