“وقتی او صحبت می کند، مردم گوش می دهند”: تایلر آدامز یک کاپیتان قدرتمند ایالات متحده است | ایالات متحده آمریکا

آگرگ برهالتر، مدیر تیم ملی مردان ایالات متحده، که جوان‌ترین تیم ملی مردان ایالات متحده در طول نسل‌ها، پس از هشت سال غیبت، نقشه بازگشت خود را به بزرگ‌ترین صحنه فوتبال را طراحی کرد. بیش از ده ها بازیکن مختلف آمریکایی در سه سال و نیم گذشته نقش کاپیتان را به عهده گرفتند، زیرا برهالتر بازوبند را در یک گروه رهبری که از بازیکنان ارشد تیم گرفته شده بود، چرخاند.

اما وقتی بالاخره زمان انتخاب کاپیتان جام جهانی فرا رسید، این سوال به رای بازیکنان گذاشته شد. تایلر آدامز در کمال تعجب از همسالان خود تماس گرفت.

در حالی که ایالات متحده برای بازی روز شنبه با هلند و فرصتی برای صعود به مرحله یک هشتم نهایی جام جهانی برای اولین بار در دو دهه اخیر آماده می شود، هیچ بازیکنی به اندازه آدامز، هافبک لیدز یونایتد که سابقه حضور در جام جهانی را داشته است، تاثیری بزرگ از خود بر جای نگذاشته است. درخشان ترین ستاره تیم در سه بازی در قطر، چه در داخل و چه خارج از زمین.

این بازیکن 23 ساله اهل Wappinger، نیویورک، در حدود 60 مایلی شمال منهتن، به عنوان سنگر دفاعی یک خط میانی که بزرگترین نقطه قوت تیم ایالات متحده در برابر هلندی مورد علاقه خواهد بود، پیشرفت کرده است. آدامز یک حضور کنترل شده و کارآمد برای آمریکایی ها از موضع عمیق ارائه می دهد. او همچنین به نقش خود به عنوان رهبر غیرقابل انکار اتاقی که جوانترین یازده تیم اصلی را در این جام جهانی وارد میدان کرده است، عمل کرده است.

برهالتر در اوایل صبح چهارشنبه پس از شکست ایران در فینال جذاب مرحله گروهی، برهالتر گفت: “رهبری او از روز اول برای ما حیاتی بوده است.” در این جام جهانی، او بسیار متمرکز است و بازی او در طول این سه بازی فوق العاده بوده است. او در حال اجرای چراغ‌های خاموش است.»

سن آدامز او را به عنوان یک کاپیتان جام جهانی انتخابی غیرمتعارف می کند – تنها کاپیتان دیگر در کل مسابقات زیر 30 سال، هری کین از انگلیس است که 29 سال دارد – اما بلوغ او باعث شده است که برای این گروه زودرس مناسب باشد.

برهالتر گفت: “وقتی شروع به صحبت در مورد انواع کاپیتان می کنید… تایلر نقش بسیار خاصی را دارد.” او ژنرال است، او استراتژیست است. او همان مردی است که به آنجا می رود و الگو می گیرد. وقتی او صحبت می کند، مردم گوش می دهند.»

آهمانطور که آدامز در زمین برای ایالات متحده برجسته بود، متانت و خونسردی او در خارج از آن بود که توجه را در خانه به خود جلب کرد. این هرگز واضح‌تر از اوایل این هفته نبود، زمانی که تصمیم فوتبال ایالات متحده برای پاک کردن نشان جمهوری اسلامی از پرچم ملی ایران در رسانه‌های اجتماعی یک طوفان سیاسی به راه انداخت.

در یک کنفرانس خبری پرتنش بعدازظهر دوشنبه، فالانژی از اعضای مطبوعات ایران با پرسش‌های تحریک‌آمیز برهالتر و آدامز را مورد انتقاد قرار دادند که به سیاست‌های مهاجرتی ایالات متحده، تیراندازی در مدارس، نرخ تورم سرسام‌آور و حتی حضور نظامی آمریکا در خلیج فارس اشاره می‌کرد. در میان این رگبار، آدامز به شدت توسط روزنامه نگاران ایرانی به دلیل تلفظ نامناسب نام کشورشان مورد سرزنش قرار گرفت، سپس بلافاصله تحت فشار قرار گرفت تا به خاطر میراث چند صد ساله آمریکا در مورد نابرابری و تبعیض نژادی پاسخ دهد.

اول از همه، شما می گویید از مردم ایران حمایت می کنید، اما نام کشور ما را اشتباه تلفظ می کنید: نام کشور ما ee- است.دوید، نه چشم –رهنیکی از خبرنگاران گفت. “لطفا یک بار برای همیشه، اجازه دهید این را روشن کنیم. ثانیاً، آیا برای نمایندگی کشوری که چنین است، خوب هستید؟ [much] تبعیض علیه سیاهپوستان در مرزهای خودش؟

آدامز پس از عذرخواهی برای تلفظ اشتباه، پاسخی مطمئن و مطمئن داد.

آدامز گفت: «هرجا که بروید تبعیض وجود دارد. “یک چیزی که من یاد گرفته ام، به خصوص از زندگی در خارج از کشور در چند سال گذشته و مجبور به تطبیق و هماهنگی با فرهنگ های مختلف، این است که در ایالات متحده ما هر روز به پیشرفت خود ادامه می دهیم.

وقتی برای من بزرگ شدم، در یک خانواده سفیدپوست با میراث و پیشینه آفریقایی-آمریکایی بودم. بنابراین من کمی فرهنگ های مختلف داشتم و خیلی راحت توانستم در فرهنگ های مختلف جذب شوم. همه اینها، آن سهولت و توانایی انجام آن را ندارند، و بدیهی است که درک برخی از آنها زمان بیشتری می برد. از طریق آموزش، به نظر من بسیار مهم است. مثل اینکه الان به من در مورد تلفظ کشورت آموزش دادی. این یک فرآیند است. من فکر می کنم، تا زمانی که شما پیشرفت را می بینید، این مهمترین چیز است.

تبادل از آن زمان ویروسی شده است، گسترش بسیار فراتر از گفتمان معمولی فوتبال محلی در ایالات متحده به جریان اصلی، ایجاد خوراکی فکری و برنده شدن ستایش مفسرانی که معمولاً منحصراً بر روی ورزش های معتبرتر کشور تمرکز می کنند.

آدامز که مادری سفیدپوست و پدری سیاه‌پوست دارد اما در خانواده‌ای سفیدپوست بزرگ شده است، رهبر گروهی متنوع و چندفرهنگی ایالات متحده است که ملتی را که آنها نمایندگی می‌کنند، بازتاب می‌دهد. اگرچه بازیکنان لاتین تبار به طرز عجیبی کمتر حضور دارند، تقریباً نیمی از تیم 26 نفره را بازیکنان رنگین پوست تشکیل می دهند – یک تغییر دیرینه در کشوری که این ورزش برای مدت طولانی استان بچه های سفید پوست طبقه متوسط ​​و بالا بوده است.

او در سال 2011 به آکادمی نیویورک ردبولز ملحق شد، در دوران حضور چهار ساله تیری هانری در لیگ برتر فوتبال. آدامز یک قرارداد حرفه ای امضا کرد و چهار سال بعد اولین بازی خود را در تیم بزرگسالان انجام داد. آدامز که به عنوان یک هافبک دفاعی کوشا و برنده توپ شهرت پیدا کرد، در سال 2019 به باشگاه خواهر NYRB، آر بی لایپزیگ نقل مکان کرد و با گلزنی برنده آخرین نفس که باعث شد باشگاه بوندسلیگا به نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا راه یابد، بزرگترین سروصدای خود را ایجاد کرد. پس از سه فصل امیدوارکننده در آلمان، او در تابستان امسال با انتقالی 24.2 میلیون دلاری (20 میلیون پوند) در لیدز فرود آمد، جایی که او تحت هدایت جسی مارش، سرمربی آمریکایی و در کنار هم تیمی آمریکایی، برندن آرونسون، به مالکیت خود درآمد.

بریدن دندان‌های او در دو تا از بهترین لیگ‌های جهان، برای بازی آدامز شگفت‌انگیز بوده است و در قطر به ثمر نشسته است، جایی که او به خوبی پاس داد و توپ‌های مهم بی‌شماری را در نقش شماره 6 انجام داد و به آمریکایی‌ها کمک کرد تا برای مدت طولانی از خط هافبک پیشی بگیرند. اما همانطور که برهالتر اشاره کرده است، آمادگی او به عنوان یک رهبر رختکن از لحظه ای که اولین بازی ملی خود را در سال 2017 انجام داد، آشکار بود.

برهالتر گفت: «ما فکر می‌کنیم که او توانایی‌های رهبری بالایی دارد و با اعمال و گفتارش رهبری می‌کند. «تایلر مردی است که به بلوغ فراتر از سال‌هایش رسیده است و از همان لحظه‌ای که شروع به صحبت با او می‌کنید متوجه آن می‌شوید. او مردی است که هم تیمی ها دقیقاً می دانند که قرار است چه چیزی از او بگیرند. آنها می دانند که او به میدان می رود و رقابت می کند.

برای آدامز، که می‌خواهد پس از پایان دوران بازی‌اش، روان‌شناسی ورزشی را دنبال کند، این لحظه‌ای است که از زمانی که برای اولین بار وارد تیم ملی شد، برای آن آماده شده است.

آدامز هفته گذشته گفت: “یک چیز، در پایان روز، که همیشه می خواهم انجام دهم این است که می خواهم برنده شوم.” بنابراین در ابتدا، من بسیار رقابتی هستم. من می‌خواهم بچه‌های اطرافم را با همان استاندارد نگه دارم. نمی‌خواهم ببازم و بعد باید با انگشت اشاره کنم و بگویم «امروز ناامیدم کردی». من فقط می خواهم مطمئن شوم که همه در یک صفحه هستند. از نظر شدت، از نظر ذهنی، که همه ما یک چیز را می خریم.

فکر می‌کنم از دوران جوانی این کار را انجام می‌دهم و همان‌قدر که نقاط قوت خود را می‌دانم، نقاط ضعفم را نیز می‌شناسم. و من می خواهم مردم از من انتقاد کنند. من همیشه آماده بازخورد هستم و می‌خواهم بهتر و بهتر شوم.»