آیمریک لاپورته: من یک معتاد به فوتبال نیستم. من دوست ندارم مسابقات را تماشا کنم’ | اسپانیا

آymeric لاپورته در حال گذراندن یک جام جهانی وحشتناک است، اما او اهمیتی نمی دهد. او یک بهانه راحت هم دارد یا اینطور ادعا می کند: مقصر دیگری است. در کمپ اسپانیا، جایی که بازیکنان هر روز صبح با اسکوتر به زمین تمرین شماره 3 می روند، لیگ پیش بینی مسابقات را ترتیب داده اند. در آستانه انتخابسومین بازی – و نه، هیچ کس مقابل کاستاریکا 7-0 نرفت – فرناندو گینر، نماینده تیم، پیشتاز این بازی است. در صدر بازیکنان گاوی است. مدافع منچسترسیتی در انتهای جدول قرار دارد.

او می‌گوید: «عالی نیست،» سپس سریع به‌عنوان یک فلاش اضافه می‌کند: «اما مسئله این است که من خودم این کار را نمی‌کنم. یک نفر این کار را برای من انجام می دهد.» سازمان بهداشت جهانی؟ “نمی توانم بگویم.” لاپورت می ترکد. او می‌گوید شرط‌بندی واقعاً کار او نیست و معلوم نیست که فوتبال هم نیست. او عاشق بازی است، اما این متفاوت است. در اتاق تلویزیون، پنج یا شش بازیکن برای هر بازی جمع می شوند. او اغلب یکی از آنها نیست. من یک معتاد به فوتبال نیستم. راستش را بخواهید، من دوست ندارم مسابقات را تماشا کنم. او به اندازه کافی دیده است که یک چیز را بداند: تیمی بهتر از اسپانیا وجود ندارد.

در شروع مسابقات، قبل از اینکه کسی بازی کند، از لاپورته پرسیده شد که چرا اسپانیا قهرمان جام جهانی خواهد شد. پاسخ او سه کلمه بود: “و چرا که نه؟” دو هفته و یک روز از زمان شکست تیم ملی در دوحه، 34 بازی به این رقابت ها، از جمله شبی که آنها 7 گل زدند و تساوی 1-1 با آلمان، آیا او هنوز دلیلی برای این موضوع ارائه نکرده است؟ این بار، روی یک چهارپایه در یک اتاق کناری در پایگاه تمرین، پاسخ حتی کوتاه‌تر است: «نه».

راهنمای سریع

قطر: فراتر از فوتبال

نمایش دهید

این جام جهانی است که شبیه هیچ جام جهانی دیگری نیست. در 12 سال گذشته آبان نیوز درباره مسائل مربوط به قطر 2022، از فساد و نقض حقوق بشر گرفته تا رفتار با کارگران مهاجر و قوانین تبعیض آمیز، گزارش داده است. بهترین‌های روزنامه‌نگاری ما در صفحه اصلی قطر: فراتر از فوتبال برای کسانی که می‌خواهند عمیق‌تر به مسائل فراتر از زمین بازی بروند جمع‌آوری شده است.

گزارش آبان نیوز بسیار فراتر از آن چیزی است که در زمین اتفاق می افتد. امروز از روزنامه نگاری تحقیقی ما حمایت کنید.

مکث کوتاهی می شود، لبخند می زند و می افزاید: «دلایل [we will]” و انها هستند؟ آنها آنجا هستند تا همه ببینند. بازی ما نمونه ای برای بسیاری از تیم های ملی است. ما خیلی خوب بازی می کنیم، فوتبالیست های تماشایی داریم، توپ را جابه جا می کنیم. مقابل آلمان، یکی از بهترین تیم های جهان، نشان دادیم که می توانیم بازی کنیم. توانایی مدیریت توپ، تسلط بر مالکیت، یافتن خطوط پاس. صادقانه بگویم، فکر می‌کنم ما خیلی خوب بوده‌ایم.»

آیا کسی بهتر از این را دیده اید؟ از نظر بازی: صادقانه، نه. به صورت انفرادی، تیم های زیادی با بازیکنان واقعا عالی وجود دارند، اما از نظر فوتبال، بازی، تعداد بسیار کمی وجود دارد. [like us]”

بازی آلمان این را تقویت کرد، حتی اگر احساس از دست دادن فرصت را نیز به همراه داشت. صلاحیت می‌توانست کاملاً تضمین شود و یک مدعی احتمالی نزدیک به حذف باقی بماند. در عوض، اسپانیا ممکن است هنوز به چیزی از بازی آخر خود مقابل ژاپن برای پیشرفت نیاز داشته باشد و آلمان می تواند با آنها پیش برود. لاپورت می‌گوید: «احساس می‌کنیم که در این مسیر دو امتیاز از دست دادیم. اما برای اینکه در دقیقه 83 مقابل آلمان 1-0 جلو بیفتید، باید کارهای خوب زیادی انجام دهید، به خصوص زمانی که آنها بیشتر از ما نیاز داشتند. ما کمی ناامید هستیم اما خوشحالیم.

ما یک توپ احمقانه را از دست دادیم، یک ریباند وجود دارد، آنها آن را دریافت می کنند، و … فوتبال جزییات کوچکی است و ورود به آن گل یک جزئیات کوچک بود. چیزهای کوچک در اینجا، آنجا یا هر کجا بازی را تعیین می کنند. به خصوص وقتی که حتی مانند آلمان است. نمی‌دانم این یک لحظه بی‌توجهی است یا خوش شانسی برای آنها، اما این تفاوت بود.»

اگر آن فرصت از دست رفت، دیگران خود را نشان می دهند. پس از بازی، آنتونیو رودیگر یواشکی به هم باشگاهی خود دنی کارواخال رفت و در گوش او زمزمه کرد و از او خواست تا اطمینان حاصل کند که اسپانیا می تواند ژاپن را شکست دهد. در مورد این احتمال وجود دارد که آنها نمی توانند به عنوان راهی برای هل دادن آلمان به سمت خروج انتخاب کنند، و حتی پیشنهادهایی وجود دارد که اسپانیا بهتر است مکان دومی را برای اجتناب از برزیل مهندسی کند.

لاپورت اصرار دارد که خیلی زیاد است. حتی منطقی نیست، اسپانیا در موقعیتی نیست که ریسک کند. او می‌گوید: «هیچ چیز مشخص نیست: هیچ‌کس چیزی مطمئن نیست». در مورد مسیر، او اصرار دارد: “من حتی نگاه نکرده ام.” پوزخند می زند اما باورکردنی است. “من نگاه نکرده ام، پیش بینی ها را انجام نداده ام، هیچ کاری انجام نداده ام.” اصلا میدونی تو با کدوم گروه تلاقی میکنی؟ اسپویلر: F است. شما می توانید هر چیزی را به او بگویید. انگلیس بعدی لاپورته می خندد. صادقانه بگویم، وقتی برای سیتی بازی می‌کنم، حتی نمی‌دانم شروع بازی چه زمانی است. خانواده ام زنگ می زنند و می گویند: هی فردا ساعت چند؟ ‘من نمی دانم.'”

پس تا حالا دیر اومدی؟ پانچ لاین، بر خلاف او، با زمان بندی عالی تحویل داده می شود. “بله، دیروز.”

لاپورته ادامه می‌دهد: «امروز صبح با تیم ژاپن صحبت کردیم و کاری که می‌خواهیم انجام دهیم پیروزی است، مثل همیشه. ما به اینجا نیامدیم تا حدس و گمان کنیم، بلکه برای برنده شدن آمده ایم. ما می خواهیم نشان دهیم که مثل همیشه تیم ملی هستیم.”

این تیم ملی است که شاید بیش از هر تیم دیگری هویت مشخصی دارد که در سراسر سیستم ساخته شده است. از این تیم، تنها سه بازیکن ملی پوش جوانان اسپانیا نبوده اند. دو دروازه بان تعویضی هستند و دیگری لاپورته است که در ابتدا برای فرانسه، کشور محل تولدش بازی می کرد. با این حال، این سبکی است که او به آن اعتقاد دارد و شباهت های آشکاری با باشگاه او وجود دارد. که نمی توان گفت لوئیس انریکه و پپ گواردیولا یکسان هستند.

لاپورته می‌گوید: «آن‌ها با وجود داشتن ایده‌ی یکسان در حفظ توپ، بسیار متفاوت هستند. هر دو می خواهند توپ را مدیریت کند، اما درست است که با گواردیولا سعی می کنید کمی بیشتر حریف خود را از تعادل خارج کنید و حتی بیشتر از اینجا ریسک می کنید. در اینجا شاید آنها خطراتی هستند که ضروری تر هستند. در مورد اسپانیا، دقیقاً همان جاه طلبی، همان اصول، همان ایده ای است که ما از اولین لحظه ای که من به آن پیوستم دنبال کرده ایم.»

در کنار او یک بازیکن دیگر سیتی نیز وجود دارد، اگرچه این نیز متفاوت است. رودری هرناندز در پست دفاع میانی برای سیتی بازی کرده است اما به عنوان یک راه حل به جای لاپورته. آنها هرگز در سطح باشگاهی با هم بازی نکرده اند. در اینجا، آنها برای دو بازی افتتاحیه شریک بوده اند. خوب هم پیش میره

لاپورت می‌گوید: «رودری باهوش است، او می‌داند چگونه خود را وفق دهد. “این برای او متفاوت است. او به دنبال مشاوره است، سؤالات زیادی می پرسد. این همه بسیار طبیعی است ما فقط یک مورد را وارد کرده ایم و امیدواریم که دیگر وجود نداشته باشد. اصولاً من به سؤالاتی که می پرسد پاسخ می دهم. آیا پا را بیرون بگذارم؟ کی رها می کنیم؟ آیا وقتی مهاجم به فضا می دود باید با او بروم؟ نگه دارم؟ دنبال کنم؟ آیا با توپ بیرون می روم؟ او سوالات زیادی می پرسد: محکم بودن، تصمیم گیری، با توپ، بدون آن. و من سعی می کنم تا جایی که می توانم کمک کنم.»

ما یک 9 نادرست داشته ایم، آیا این می تواند شروع یک 4 نادرست باشد؟ در واقع، یک فکر وجود دارد: آیا کلمه “کاذب” شما را آزار می دهد؟ لاپورت پوزخند می زند: «من نه. “من به عنوان یک چیز دروغین بازی نمی کنم.”

هر چند چیزهای دیگر او را آزار می دهد. او درباره دنیایی که قبلاً در آن زندگی می‌کرد تأمل کرده است. و در واقع، برخی از واکنش‌ها، نحوه تفسیر سخنان او، تقریباً درستی او را ثابت کرد. او می‌گوید: «من عاشق بازی کردن فوتبال هستم، واقعاً آن را دوست دارم، اما این همه چیز در اطراف آن است. از او پرسیده شد چه چیزی را دوست ندارد، مکثی وجود دارد.

اوه آیا این ما هستیم؟ او با لبخند می گوید: “این هم”. «این کمی از همه چیز است. من نمی دانم. من همیشه فوتبال بازی کرده ام زیرا همیشه آن را دوست داشته ام. این اشتیاق من است اما آنچه در زمین مهم است همیشه دور از فوتبال منعکس نمی شود. و آن میتوانست من را آزار می دهد. به جایی نمی رسد که اذیتم کند چون نگاه نمی کنم، نمی خوانم. هر چه کمتر تماشا کنم بهتر است.»

او می‌گوید، وقتی بچه بود، لاپورته فوتبال تماشا می‌کرد، برچسب‌ها را جمع‌آوری می‌کرد، همه چیز را. پس از چه زمانی افسون زدگی شروع شد؟ یک خط پانچ دیگر، کاملاً تحویل داده شده است. او می گوید: «اصولاً وقتی شروع کردم به بازی کردن،» و دوباره می گوید.

صحبت های زیادی وجود دارد، نظرات بسیار زیادی وجود دارد. یک مثال: بعد از یک بازی، یکی می گوید: “او وحشتناک بود.” دیگری می گوید: او بهترین بود. آزارم نمی دهد چون حتی آن را نمی بینم. چیزی که فوتبالیست ها را آزار می دهد انتقاد مستقیم نیست. ما به آن عادت کرده ایم این خانواده، دوستان هستند. خیلی از افرادی که بازی نکرده اند صحبت می کنند و از خود بازیکنان تاثیرگذارتر هستند. و شما می بینید [former] فوتبالیست هایی که حرف هایی می زنند که اگر بازیکنان دیگر این کار را می کردند [about them] آنها اذیت می شدند افراد زیادی درگیر می شوند، صحبت می کنند، می دانید؟

لاپورت ترجیح می دهد فقط بازی فوتبال. یا ورزش های دیگر. او نه به اتاق تلویزیون، بلکه به سمت استخر حرکت می کند. میز تنیس روی میز نیز منتظر است. چپ پا می گوید: «راست دست». در پاسخ به این سوال که آیا او یکی از بهترین بازیکنان است، بله و درخشش در چشم او نشان می دهد که او ممکن است باشد بسیار خوب “و ودوباره با پوزخند می گوید. اما آیا لوئیس انریکه نگفت که پدری بهترین است؟ لاپورت پاسخ می دهد: «چون او بازی من را ندیده است. شاید پیش‌بینی‌ها کار او نباشد، اما به او چوب پینگ‌پنگ بدهید یا بهتر است او را در زمین بازی قرار دهید و این جام جهانی خیلی بهتر می‌شود.