تور اروپای استرالیا یک ترن هوایی بود اما به آینده ای روشن اشاره دارد | تیم اتحادیه راگبی استرالیا

تیاو والابیز در تور بهاری خود از راه های زیادی کوتاه آمد. آنها در سه تست طعم شکست را چشیدند و شانس آوردند که تست چهارم را از دست ندادند. آنها فصل بین المللی را تنها با پنج پیروزی و 9 باخت به پایان رساندند و هرگز پیاپی پیروز نشدند. تعداد جراحات وحشتناک بود: 40 والابی کتک خورده یا شکسته شدند. و آن‌ها هنوز به پویایی بازیسازی 9-10 نزدیک نشده‌اند تا جرقه حمله نامنظم خود را بزنند.

و با این حال، امسال آنها انگلیس، آفریقای جنوبی، آرژانتین، اسکاتلند و ولز را شکست دادند و در یک سبیل با شکست دادن فرانسه، ایرلند و نیوزلند، سه تیم برتر جهان، پیش رفتند. و روز یکشنبه، با برگرداندن کسری 21 امتیازی در 23 دقیقه در کاردیف، مردان طلایی قدرتی را نشان دادند که هرگز نگوییم بمیرد که به هواداران والابیس برای جام جهانی 2023 فرانسه امیدوار خواهد شد.

با تنها 25 نفر از تیم 36 نفره تور، این تیم B/C استرالیا بود که به مصاف ولز رفت. بسیاری از ستاره‌هایی که احتمالاً در 24 سپتامبر در لیون مقابل ولزی‌ها در استخر C شروع می‌کنند، یا در خانه بودند، یا در بیمارستان بودند، در خارج از کشور بازی می‌کردند یا بازنشسته شده بودند. بنابراین، والابی‌ها یک لباس تازه کار را به پایان رساندند، هفت نفر از آنها هنوز 10 بازی ملی به دست نیاورده‌اند، اما همچنان 40 روز استخوان‌سازی در جاده را با یک پیروزی مهم به پایان رساندند.

مهم است زیرا، پس از یک تور بدون برد بهار 2021، والابی های 2022 این بار اروپا را با دو اسکالپ، صعود در رنکینگ جهانی راگبی از 9 به 6، و نمره قبولی برای مربی دیو رنی ترک کردند. اما مهمتر از همه، این یک برد برای نسل بعدی استرالیا و افزایش اعتماد به نفس گسترده برای شانس والابی های آینده در مسابقات جام جهانی 2027 برای برگزاری در زمین خانگی بود.

در فضای خالی ستارگان سقوط کرده، مجموعه ای از قهرمانان جوان جدید وارد محاسبات جام جهانی شدند. مهمترین آنها مارک نواکانیتاواسه وینگر دو تست بود. پرواز 22 ساله این تور را به عنوان قویتر آغاز کرد، یک Kid Dynamite پس از شادی با تیم هفت گانه استرالیا به تیم دعوت شد. او آن را به عنوان جرقه ای برای بازگشت کاردیف به پایان رساند و دو تلاش هیجان انگیز را به ثمر رساند و کلینچر را ایجاد کرد.

Nawaqanitawase یک واحد بزرگ (190 سانتی متر، 100 کیلوگرم) و در هوا درخشان است. او همچنین سریع و گریزان است، با دور زدنی که مدافعان اول را بداخلاق می کند (او هشت تکل مقابل ولز را شکست) و گرسنگی برای توپ که باعث شرمساری اکثر وینگرها می شود. Marika Koroibete شریک بال خود را برای رقص بزرگ در ماه سپتامبر دارد.

در بسته جلو، فریزر مک‌ریت و لاک نیک فراست خود را برنده مسابقه ثابت کردند. هر دو 23 سال سن دارند و نترس هستند، با لبه وحشیانه و هوش تاکتیکی که اغلب در کنار رنی وجود ندارد.

مک‌ریت با حضور مایکل هوپر با شخصیت‌های مشابه، پیشتاز پیروزی طوفانی بر اسپرینگ‌باکس در آدلاید شد و تعداد تکل‌ها را در برابر ولز رهبری کرد. وارث هوپر رسما خون می شود.

فراست 206 سانتی متر و وزن آن 120 کیلوگرم است. تسلط و تأثیر او در تماس، در برد موریفیلد تعیین کننده بود. اگر رنی او را با مرد-کوه دیگری در ویل اسکلتون جفت کند، کسی که در زندگی علیه فرانسه غوغا کرد، واقعاً می تواند حماسی باشد. و با راب والتینی، بهترین والابی‌های امسال، در شماره 8 و پیت سامو و لانگی گلیسون که از روی نیمکت منفجر می‌شوند، عقب‌نشینی با عامل ترس واقعی است.

هنگامی که آنگوس بل، 22 ساله، در حالت شل و تانیلیا توپو، 26 ساله، در سمت تنگ، بازگشت، والابی ها دارای یک اسلحه جوان خواهند بود تا در سال 2023 با هر گروهی در این سیاره تن به تن پیش بروند و در سال 2027 تسلط پیدا کنند.

با این حال ترکیبی که بیش از همه مهم است هنوز در جریان است. کیمیا 9-10 محور هر حمله خواهد بود، اما نسل بعدی بازیسازان و فیلد مارشال های استرالیا هنوز خود را معرفی نکرده اند. کلید باز کردن استعدادها در جلو و بیرون در انتخاب های 9-10 رنی به عنوان مجرای تیم است.

در 35 سالگی، کواد کوپر به نظر می رسد که رنی در 10 سالگی گزینه مورد علاقه جام جهانی را انتخاب کند، علیرغم اینکه در تمام فصل تستی را انجام نداده است. برنارد فولی، 34 ساله، بار دیگر ثابت کرده است که یک معاون مطمئن است، اما نه نوح لولزیو، 22 ساله، و نه بن دونالدسون، 23 ساله، به اندازه کافی در آزمایشات خود در برابر ایتالیا و ولز نشان ندادند که به عنوان شاگرد کارشناسی ارشد ثابت شوند.

رنی باید در این مورد سرزنش کند. لولسیو 13 تست را در سه فصل آغاز کرده است، اما به یک دوره طولانی در این کار نزدیک نیست. پس از نشان دادن سر خونسردی برای رهبری اولین شکست آزمایشی انگلیس در ماه جولای، او شایسته حمایت بود. اولین بازی دونالدسون، که بعد از مرگ در مقابل ایتالیا انجام شد و تنها تبدیلی را از دست داد که در آن بازی استرالیا را از دست داد، به زخمی از اعتماد به نفس در برابر ولز تبدیل شد.

نیک وایت، رئیس شماره 9، مانند سبیل‌هایش موهایش را می‌چرخاند و مانند وزنه‌ای با وزنه می‌پرد، اما وقتی که معاون تیت مک‌درموت در فرانسه سوراخ‌های تک‌تیراندازی را پاره کرد، قدرت پاس دسی کم‌رنگ شد. با جیک گوردون، این نبرد سه جانبه برای افتخارات هافبک باید در فصل سوپر راگبی مشخص شود.

علیرغم همه تغییرات و تغییرات این فصل – رنی رکورد 51 والابی را در 14 تست بازی کرد – به نظر می رسد ستاره های استرالیا در یک راستا قرار دارند. آیا شعله ی افتخار استرالیا در جام جهانی 2023 نوشته می شود… یا باید چهار سال دیگر صبر کنیم؟