به گزارش دپارتمان اخبار ورزشی پایگاه خبری آبان نیوز ،
آگرت بیل در ابتدا گفت اولین جام جهانی ولز از سال 1958 چیزی فراتر از فوتبال بود و حداقل آنها احتمالاً به این هدف دست یافتند. او گفت: “امیدواریم در آینده وقتی با مردم کشورهای دیگر صحبت می کنید، نپرسند ولز کجاست.”
پس از اینکه روز سهشنبه ولز را به بیرون از تونل برای رویارویی با انگلیس هدایت کرد، مقداری آب نوشید، بطریاش را به سمت انبوه عکاسانی که با عصبانیت از کنار زمین بیرون میرفتند، پایین انداخت و به تشریفات قبل از مسابقه پرداخت. عکس تیمی دو طرفه دیگری با مسئولان مسابقه. دست دادن با داور. دست ها را با هری کین قفل کنید. به کین یک پرچم دوخته شده به زبان ولزی دست بدهید. و – یک دقیقه صبر کنید – یک کلاه سطلی سه رنگ به کین بدهید.
بن دیویس در آستانه بازی افتتاحیه خود در گروه B مقابل ایالات متحده آمریکا، با برگزاری یک کنفرانس مطبوعاتی به طور کامل در Cymraeg، ولز، برشی از تاریخ جام جهانی را ساخت. برای دومین بازی خود، مقابل ایران، معلمان مدرسه قدیمی آرون رمزی، Ysgol Gyfun Cwm Rhymni در Caerphilly، جدول زمانی را لغو کردند به طوری که بچه ها – یکی با پیراهن ولز با عبارت Yma o Hyd، سرود هیجان انگیز دافید ایوان، که عنوان آن. برای بسیاری به یک شعار تبدیل شده است – می توانید بازی را با هم تماشا کنید.
سالن های تاتو ولز هجوم درخواست های Yma o Hyd را گزارش کرده اند. کارلوس کوئریوز، سرمربی تیم ملی ایران، به تمجید از دیوار قرمز اشاره کرد، بخشی از یک حمله جذاب که شاید بر پایه هواداران وفادار ولز تأثیر گذاشته و بازیکنان ایران را در دور پیروزی بعد از بازی تشویق میکنند.
کار انجام شد؟ دلیل اشاره به همه اینها این است که بازیهای ولز به طور ارگانیک به چیزی بیشتر از حمایت هواداران از 11 بازیکن در تلاش برای انجام یک گل تبدیل شدهاند، به ویترینی از غرور ملی و میراث فرهنگی که تضمین شده است بدون توجه به نتیجه، روح را گرم کند.
به عنوان مثال، کلاه سطلی مترادف با هواداران ولز شده است، تا جایی که در روزهای مسابقه تشخیص کسانی که کلاه نمیپوشند آسانتر است. در ماههای اخیر، اتحادیه فوتبال ولز، مجموعههای هنری کلاه سطلی 10 فوتی را در آبریستویث، بنگر، کاردیف، سوانسی و رکهام قرار داد تا جایگاه خود را در بزرگترین صحنه بر روی سکوی تزئین شده با عبارت Cymru ar ben y byd، ولز در بالای صحنه جشن بگیرند. جهان یکی دیگر از کلاه های سطلی غول پیکر دیگر در اسکله دوحه راه اندازی شد، از قضا یک روز قبل از اینکه هواداران کلاه های سطلی رنگین کمانی را در ورزشگاه احمد بن علی مصادره کنند.
دادن یک کلاه سطلی قرمز، زرد و سبز به کاپیتان انگلیس، تایلر آدامز و احسان حاج صفی، آنچه را که تورنمنت عمیقاً ناامیدکننده در زمین بوده است، پنهان نمی کند، جایی که ولز مطمئناً نتوانست در آن اثری ماندگار بگذارد. «به نمایش بزرگ خوش آمدید»، پیام مقدماتی گرم Querioz قبل از ملاقات دو کشور بود، اما ولز از صحنه ترسید و ناپدید شد.
ولز با یک امتیاز و یک گل به مصاف کاردیف می رود. مدافع کانر رابرتز گفت: “همه به گروه نگاه کردند و فکر کردند: “شاید آنها این یا آن را انجام دهند” اما ما در برابر سه تیم بسیار خوب بازی کردیم.” میدانم که انگلیس ایران را به باد داد، اما آنها لیوان نیستند و این را مقابل ما نشان دادند.»
راب پیج گفت که این ناامیدی واقعاً تشدید می شود زیرا تیم او رنگ واقعی خود را نشان نداد. اما شاید این دقیقا همان جایی است که ولز در حال حاضر در آن قرار دارد، چراغ های اصلی تیم کم رنگ شده است. از زمانی که پیج در ابتدا به صورت موقت و سپس به طور دائم، با امضای قراردادی چهار ساله در ماه سپتامبر، هدایت این تیم را به دست گرفت، از بازیکنان کلیدی صحبت کرده است که مرتباً به صورت کم پخته برای انجام وظیفه حاضر می شوند. بیل و رمزی به ترتیب به کالیفرنیا و جنوب فرانسه نقل مکان کردند تا برای این مسابقات آماده شوند، اما خوش بینی محتاطانه اکنون نابجا به نظر می رسد.
پیج گزینههای خود را از هماکنون تا مارس، زمانی که ولز رقابتهای مقدماتی یورو 2024 خود را در کرواسی آغاز میکند، بررسی خواهد کرد. تا زمانی که آن تورنمنت فرا برسد، بیل 35، جو آلن 34 و رمزی 33 خواهد شد. بعید است که تغییر بزرگی رخ دهد، اما ولز باید تکامل یابد. جو رودن، نکو ویلیامز و برنان جانسون مطمئناً مسئولیت خواهند داشت. همین امر در مورد اتان آمپادو نیز صدق می کند که در سن 22 سالگی 40 بازی ملی، به اندازه جان توشاک و بیشتر از جان چارلز، جمع آوری کرده است. آمپادو روز سهشنبه در تمام وقت با اشک از تونل پایین رفت.
پیج پس از شکست 3-0 انگلیس گفت: “ما نگاهی به تیم خواهیم داشت و اگر بازیکنان جوانی وجود دارند که باید آنها را تحت فشار قرار دهیم و ارتقا دهیم، اکنون زمان انجام این کار است.”
یکی از این افراد مطمئناً لوک هریس 17 ساله خواهد بود، استعدادی زودرس که توسط پیج به عنوان “آینده فوتبال ولز” شناخته می شود و یک ماه قبل از اولین بازی خود در لیگ برتر، در ماه سپتامبر با فولام قرارداد حرفه ای امضا کرد. شماره 10 متولد جرسی در 14 سالگی در مسابقاتی در گرنزی توسط مالکوم الیاس، پیشاهنگ ارشد آکادمی فولام که در پیشرفت بیل و لوک شاو تأثیرگذار بود، مشاهده شد.
بیل در روزهای اخیر تلاش زیادی برای ارائه چشم اندازهایی داشته است و به درستی هم همینطور است. جدا از میزبان، ولز با سه میلیون جمعیت کوچکترین کشور قطر بود. بسیاری از حامیان از اینکه هرگز ولز را در بزرگترین صحنه ندیده اند، ناامید شدند. در سال 2011، آنها در رده بندی فیفا در رده 117 قرار گرفتند و بین هائیتی و گرانادا قرار گرفتند.
شاید ناراحتی های ولز در دستکش زدن به سه حریف رده بندی برتر 20 و رسیدن به مرحله حذفی در جام جهانی بتواند منتظر بماند. رابرتز گفت: “این کمی ناامید کننده است، اما برای بسیاری از بازیکنان – از جمله خودم – از اینکه می توانم بگویم نماینده کشورم در جام جهانی بوده ام، خوشحالم.” احساس غرور متقابل است.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.