جری جونز، لیتل راک و عکسی که صاحب کابوی ها برای چندین دهه از آن استفاده می کرد | دالاس کابوی

Oاز 32 مدیر تیم NFL، فقط جری جونز در طول بازی ها برای دوربین های تلویزیونی لیوان می اندازد، پس از آن خبرنگاران را سرگرم می کند، و استادیومی دارد که یادگاری از قد و قامت او در بازی است. حتی معمولی ترین تماشاگر فوتبال هم مرد نفتی 80 ساله را به عنوان چهره دالاس کابوی ها – تیم آمریکا – می شناسد که موسسه فرهنگی جونز در دهه 1990 با آن سه قهرمانی را به دست آورد.

در جایی که ال دیویس مالک فقید رایدرز از طریق سیستم دادگاه قدرت خود را بر لیگ اعمال می کرد، جونز از طریق هوسبازی قدیمی به قدرت رسید و همه چیز را از دورنمای سوپربول در لیست خود گرفته تا ضروری بودن خود به عنوان مدیر کل کابوی ها را اغراق کرد. و در حالی که روتین خوشایند جونز در پسران جنوبی بدون شک نقش مهمی در افزایش ثروت لیگ و تبدیل کابوی ها به با ارزش ترین شرکت ورزشی جهان (با ارزش گزارش شده 8 میلیارد دلار) داشته است، هنوز توضیحی در مورد دلیل چهره تیم آمریکا ارائه نشده است. نمی تواند نقش منحصر به فرد خود را در یکی از شرم آورترین لحظات گذشته این کشور داشته باشد.

در 9 سپتامبر 1957، زمانی که دانش‌آموز دومی در شمال لیتل راک آرکانزاس بود، گروهی از پسران سفیدپوست از ورود شش دانش‌آموز سیاه‌پوست به مدرسه جلوگیری کردند – و جونز در میان جمعیت بود. این سه سال پس از آن بود که دادگاه عالی مدارس تفکیک شده را لغو کرد. همچنین در سپتامبر 1957، درست در سراسر شهر، لیتل راک سنترال بالا تیتر خبرها را در سراسر کشور به خود اختصاص داد، زیرا اوباش خشمگین و گارد ملی ایالتی خود را بین آن مدرسه و گروه دیگری از دانش آموزان سیاه پوست – لیتل راک ناین – قرار دادند. هفته گذشته، زمانی که کابوی‌های جونز قرار بود در روز شکرگزاری به مصاف غول‌های نیویورک بروند – در بازی‌ای که پربیننده‌ترین بازی فصل عادی NFL تا به حال خواهد بود – واشنگتن پست عکسی از بن بست نورث لیتل راک پیدا کرد و جونز را در حاشیه پیدا کرد. درست فراتر از دوربین ها و در عین حال بسیار در کانون توجه.

جونز در یک پروژه تاریخ شفاهی در سال 2010 برای دانشگاه آرکانزاس، استاد دانشگاه، نقش خود را در صحنه جنجال برانگیز در نورث لیتل راک به عنوان یک لوگوی ساده لوح که بر خلاف دستور مربیان فوتبال خود برای دوری کردن است، بیان کرد. جونز در حالی که خود را از آن ها متمایز می کرد، با کنایه گفت: «نمی توانستی در جایی که قرار بود بیشتر از آن باشی، دستگیر شوی.» درست است، واقعی غوغاها «مردمی که در این راه بودند، به معنای واقعی کلمه، از نظر جسمی، با آن همه ژست‌ها، با همه آن‌ها، اصلاً دانشجو هم نبودند.»

او پس از بازی جاینتز، مکان اشتباه/زمان اشتباه خود را برای خبرنگاران تکرار می‌کند و حادثه در نورث لیتل راک را «یادآوری برای من درباره چگونگی بهبود و انجام کارها به روش درست» می‌خواند. جای تعجب نیست که استفان اسمیت، از ESPN، حال و هوای حاکم بر کشور و مطبوعات را به تصویر می کشد، وقتی گفت که بی احتیاطی جونز «65 سال پیش بود»، در حالی که دیگران به سرعت خطی را از سخت گیری ظاهری جونز برای اینکه او هرگز سرمربی سیاه پوست را استخدام نکند، ترسیم کردند. آنچه جالب است این است که تا به حال برای جونز گرفته شده است که به طور کامل با عکس در جریان اصلی سروکار داشته باشد، و اینطور نیست که او فرصت هایی برای مطرح کردن این موضوع داشته باشد.

او می‌توانست آن را شش سال پیش مطرح کند، زیرا کالین کپرنیک یک جنبش عدالت اجتماعی را در میان بازیکنان سیاه‌پوست لیگ ایجاد می‌کرد – و طرفداران سفید NFL دسته‌جمعی در حال کوک کردن بودند. در عوض، جونز عهد کرد که هر کابویی را که به پرچم «بی احترامی» می کند، نیمکت نشین کند، قبل از اینکه قبل از حضور در دوشنبه شب فوتبال در سال 2017 در کنار بازیکنان و مربیان زانو بزند – کیک خود را بخورد و آن را بخورد.

او می‌توانست آن را در سال گذشته مطرح کند، زیرا NFL در حال مذاکره برای حل و فصل ضربه مغزی میلیارد دلاری بود (که طی آن اعتراف کرد که پایه‌های شناختی متفاوتی را برای بازیکنان غیرسفیدپوست اعمال کرده است) یا حتی امسال با اخراج مربی دلفین میامی برایان فلورس، آن را مطرح کند. لیگ را با یک شکایت تبعیض نژادی سیلی زد. در عوض، جونز بدون اذعان به شکست مداوم او در استخدام سرمربی سیاه پوست برای کابوی ها، گفت که لیگ “می تواند بهتر عمل کند”. مایک مک کارتی، سرمربی فعلی کابوی ها، پس از مصاحبه جونز با ماروین لوئیس، مربی سابق بنگالی ها، استخدام شد – که طبق قانون رونی NFL که تیم ها را ملزم به مصاحبه با یک نامزد خارجی غیر سفیدپوست می کرد، راضی بود..

NFL مطمئناً از این عکس زشت جونز تا زمانی که از جونز آگاه بوده است، آگاه بوده است. این چیزی است که به درستی می تواند او را از داشتن یک تیم محروم کند (بسیار کمتر “آمریکا”)، یا خود را به عنوان برجسته ترین سخنگوی لیگی با مشکل درک مزرعه منصوب کند.

مردم امروز با آشکار شدن بی‌احتیاطی‌های جوانی‌شان، هر چند کهنه، فرصت‌های دانشگاهی و شغلی را از دست می‌دهند. کایری اروینگ از NBA باید لیستی از شش شرط را برآورده می کرد تا بتواند از محرومیت تیمی بازگردد. و در حالی که به اشتراک گذاشتن پیوندی به فیلمی که کلیشه های یهودی ستیزانه را منتشر می کند، قطعاً عواقبی خواهد داشت، در پایان روز، ایروینگ حداقل می تواند بگوید که اینطور نبوده است. که در این فیلم، و اینکه 18 میلیون دنبال کننده رسانه های اجتماعی تنها در دنیای واقعی تأثیر زیادی دارند.

از سوی دیگر، جونز رئیس برجسته ترین فرنچایز در پربیننده ترین لیگ در بزرگترین ایالت در مجموع 48 است. نفوذ او از رختکن کابوی ها تا دفتر کمیسیون تا سالن های کاپیتول هیل را شامل می شود. او می توانست از لحظه حضور در نورث لیتل راک، همراه با قدرت واقعی خود برای توضیح استفاده کند چرا صحنه بسیار پربار بود و هواداران فوتبال ناراحت سفیدپوست را متقاعد کرد که از دیدگاه بازیکنان معترض قدردانی کنند.

جونز می‌توانست از زبان نقره‌ای خود برای فروش ارزش آموزش مبتنی بر نژاد به قانون‌گذاران تگزاس استفاده کند – که نه‌تنها نقاب بسیاری از همتایان جونز را که در سمت اشتباه تاریخ قرار گرفته‌اند را آشکار می‌کند و آنها را مجبور می‌کند که با آن حساب کنند. اما همچنین به نوه های خود تأکید می کنند که آن روزهای سیاه آنقدرها هم پیش نبوده است. جونز در مصاحبه تاریخ شفاهی سال 2010 گفت: «افراد هم سن و سال من داستان های باورنکردنی از نحوه جداسازی اشیا دارند.) او می توانست بخش هایی از زندگی و ثروت خود را وقف زنده نگه داشتن داستان ادغام مدارس آرکانزاس کند – یا به جز آن، یک دانش آموز سیاه پوست را که او را که یکی از طرفداران سرسخت کابوی ها بود، با بلیط های فصلی مادام العمر بخشید.

ایروینگ، هر چند ناشیانه، دست‌کم با ناپختگی‌اش کنار می‌آید – و در سن 30 سالگی، هنوز جوان است و از بسیاری جهات درس نخوانده است. اما با اجازه دادن به این دروغ، جونز نشان می‌دهد که از نظر فرهنگی حساس‌تر از الی کمپر کیمی اشمیت نیست، که گفت نمی‌دانست که انجمن مخفی پیامبر محجبه سنت لوئیس متشکل از خانواده‌های نخبه سفیدپوست «بی‌تردید» نژادپرست و جنسیت‌گرا بوده است. ملکه 19 ساله آنها جونز از دونالد ترامپ خوش اخلاق تر نیست، و به طرز آشکاری نسبت به یهودی ستیز و نژادپرستی که به تازگی برای شام در اطرافش خورده بود، بدبین است. و جونز از نظر اجتماعی مترقی تر از جف بزوس نیست، مردی که در واقع از توییت بی محتوا ایروینگ سود برد. جونز حتی به خاطر حضور در مکان اشتباه در زمان نامناسب عذرخواهی نکرده است.

جونز برای سال‌ها همیشه الگوی صاحبان ورزش بود، مباشری نادری که به طور قانونی برای برنده شدن در بازی‌ها و جام‌ها سرمایه‌گذاری می‌کرد. معمولاً این به قیمت این است که باید کارها را به روش جونز انجام دهد تا بتواند در زمانی که کابوی ها در حال سوار شدن هستند، سهم شیر را از اعتبار خود بگیرد. اگر او در فصول آیش نیز تقصیر را نپذیرد، قیمت گزافی خواهد بود.

این همان چیزی است که عکس فوری او را در خارج از شمال لیتل راک مرتفع بسیار نگران کننده می کند. اگر او مالک بود که، او واقعاً نوع متفاوتی از قهرمان NFL خواهد بود. اما جونز با مسئولیت‌پذیری، از همان نیروهایی حمایت نمی‌کند که در نهایت همتایان سیاه‌پوست او را از ادغام مدرسه‌اش باز داشتند. او خودش را همان طور که واقعاً هست نشان می دهد: فقط یک کت و شلوار خالی دیگر که مجبور نیست برای هیچ چیز به کسی پاسخگو باشد.