در این زندان در پرتغال، زندانیان برای فرار می رقصند

فراموش کردن، حتی برای یک لحظه، شرایط سخت زندانی بودن. این هدف این کارگاه رقص است که توسط کاتارینا کامارا برگزار شده است.

دو بار در هفته، کلیسای کوچک زندان Linhó در نزدیکی لیسبون به فضایی تبدیل می شود که در آن زندانیان تشویق می شوند تا احساسات خود را از طریق رقص بیان کنند.

در داخل این زندان با امنیت بالا، شش زندانی با یک سری حرکات رقص بداهه به زیبایی در حال حرکت هستند، وسایل را در دست گرفته و ریتم موسیقی را دنبال می کنند.

بیرون، دیوارهای بلند با سیم خاردار پوشانده شده است و یک بلندگو دستوراتی را برای زندانیان می دهد.

تغییر طرز فکر

کاتارینا کامارا، رقصنده و طراح رقص این کارگاه توضیح می دهد: “رقص در زندان یک عمل خرابکارانه است. این یک ژست شورش است، اما شورش سازنده. سر و صدای زیادی ایجاد نمی کند.”

او امیدوار است این کلاس ها – بخشی از یک پروژه رقص اجتماعی که در آوریل 2019 آغاز شد – بتواند به تغییر ذهنیت برخی از زندانیان جوان کمک کند.

به گفته کامارا، بازخوردها بسیار مثبت بوده است: “زندانیان، در حین رقصیدن، چیز خاصی را در خود احساس می کنند. و این است که به ما امکان می دهد آنچه را در آنها ریشه دوانده است، درک کنیم. این همان چیزی است که من آن را عدم سازماندهی خلاق می نامم.” .

یه جور فرار

این کارگاه نه تنها زندانیان را برای ادغام مجدد اجتماعی آماده می کند، بلکه به آنها اجازه می دهد تا ذهن خود را از مشکلات خود دور کنند، نوعی فرار.

مانوئل آنتونس می گوید: “وقتی به اینجا می آیی، مثل این است که دیگر در زندان نیستی. احساس می کنی با مردم در خیابان هستید، احساس آزادی می کنید و وقتی شروع به رقصیدن می کنید فراموش می کنید که یک زندانی هستید.” زندانی زندان لینیو

فابیو تاوارس، یکی دیگر از زندانیان و شرکت کنندگان نیز این ابتکار را ستایش کرد: “با رقص، ما به زندگی ارزش بیشتری می دهیم، به دیگری ارزش بیشتری می دهیم. شما یاد می گیرید به دیگران احترام بگذارید، از خود در برابر احساسات منفی محافظت کنید و از شر آنها خلاص شوید زیرا این احساسات منفی است که به من و اطرافیانم صدمه می زند. شما چیزهای زیادی یاد می گیرید، باور کنید!”

این پروژه شامل حدود 12 نفر از 500 زندانی در زندان Linhó است، جایی که عمدتا مردان جوان با احکام سنگین زندانی هستند.