استرالیا کسری 21 امتیازی خود را جبران کرد و بازگشت وحشیانه خود را در برابر ولز کامل کرد | سری ملل پاییز

به نظر می رسید که ولز حداقل با یک برد به آنوس horribilis خود پایان می دهد، اما در غیر این صورت، شکست بعدی سخت ترین شکست در میان 9 ولزی خواهد بود که تا به امروز سقوط کرده اند.

در حالی که 25 دقیقه مانده به بازی، آنها پس از نزدیک به یک ساعت راگبی مطمئن و حتی کامل، 34-13 پیش بودند. حتی با 15 بازی مانده به پایان، آنها 34-18 پیش بودند. اما در یک ربع پایانی جنون آمیز، آنها به نتیجه رسیدند، سه تلاش را واگذار کردند، دو تای آن ها به وینگر جدید و هیجان انگیز استرالیا، مارک نواکانیتاواس، و دو مرد را به سین سین از دست دادند.

جاستین تیپوریک، کاپیتان، پیت سامو را ترک کرد و اولین بازی بود، و پس از آن رایان الیاس با پنج دقیقه باقی مانده برای حذف خط خطی، یک ضربه پنالتی را در این روند دریافت کرد. در دقیقه 78، ناواقانیتاواسه با لذت بردن از نبود دو حریف، دوباره از زمین خارج شد و لاچلان لونرگان با جمع آوری یک توپ شل، تلاش خود را برای پیروزی به دست آورد.

نواکانیتاواسه با اولین تلاش خود، یک پایان هوشمندانه در گوشه، اولین تردیدها را در ذهن ولز کاشته بود، اما وقتی تیپوریک اخراج شد، این زمزمه ها بلندتر شد. یک حرکت دوست داشتنی از پشت خط، ناواکانیتاواسه را برای دومین بار با شکاف مواجه کرد.

این یک شکست کوبنده برای ولز است، به ویژه با توجه به اینکه آنها تا آن زمان چقدر خوب بازی می کردند و از چهره های آشنا استقبال کردند که همه آنها خوب بازی کردند. چهره های شاداب تر نیز به نظر می رسید. اینکه آیا هر یک از آن‌ها با توجه به تعداد بسیار زیاد والابی‌های گمشده، معنایی داشت یا نه، بحث برانگیز است، اما این حداقل برای وین پیواک یک مهلت به نظر می‌رسید.

اکنون سؤالات در مورد آینده او بلندتر از هر زمزمه ای به نظر می رسد. ولز در طول مسابقه هر دو نیمه مدافع خود را به دلیل مصدومیت از دست داد و لی هالفپنی را دید که در گرم کردن با مصدومیت از زمین خارج شد. توموس ویلیامز در دقیقه 10 از زمین خارج شد، اما زمانی که گرت آنسکومب که در نیمه مگس بسیار مقتدر به نظر می رسید، در دقیقه 55 با مصدومیت از ناحیه کتف، ولز را ترک کرد.

علائم اولیه بسیار دلگرم کننده بود. فورواردهای ولز با اعتماد به نفس بازی کردند و به همان آرامی بازی کردند که غالباً در هم شکسته بودند. آلون وین جونز با تمام آن بازی های ملی خود بازگشت و طوری بازی کرد که انگار این یک بازی هفت نفره است. وقفه کامل او در نیمه‌بریک ویلیامز با یک تخلیه پر زرق و برق به پایان رسید تا جک مورگان برای اولین تلاش بازی در دقیقه 10 از زمین خارج شود.

اگر جونز نماینده گذشته ولز باشد، مورگان به نظر می‌رسد که نماینده آینده آن‌ها مانند دیگران باشد. او از تکل پشت سر هم راهش را طی می کرد و خودش چند پاس می داد. یکی دیگر از کارهایی که با هوشیاری همراه بود، گرت توماس، یکی از ابزارهای سرسخت ولز بود. تلنگر او جاستین تیپوریک را از سوراخ عبور داد، و هندلینگ نرم از خط عقب ولز، از جمله ریو دایر، از جناح دیگر، تالوپه فالتائو را در گوشه ای قرار داد تا صدمین بازی خود را امتحان کند.

پنالتی دوم گرت آنسکومب باعث شد تا ولز با نتیجه 20-6 پیش بیفتد. استرالیا به دریا نگاه کرد، که با توجه به لیست غایبان جای تعجب ندارد. اما آنها در این تور احمق هیچ کس نبوده اند. آن باخت یک امتیازی به ایتالیا دو هفته قبل شاید چندان هوشمندانه به نظر نمی رسید، اما آنها سه تست آخر خود را با مجموع پنج امتیاز از دست داده بودند.

وقتی پنج دقیقه قبل از استراحت، اولین تلاش خود را از خط خارج کردند، به نظر می‌رسید که به جایی نمی‌رسند. با این حال، ولز فرصت گلزنی را در همان نیمه از دست داد. جرج نورث دایر را به سمت چپ فرستاد. او یک اینچ کوتاه بود، اما جیک گوردون، نیمه دوم والابی ها، در بازی بعدی نسبتاً آشکارا در آفساید بود و رنگ زرد را دید. ولز چهار پنالتی متوالی را شکست داد، اما کیران هاردی، در اوایل بازی برای ویلیامز، از بالای خط عقب ماند.

ولز درست بعد از استراحت دو بار گلزنی کرد. وظیفه آنها با یک زرد دوم که به تام رابرتسون نشان داده شد، در فاصله برای کاپیتان استرالیا، جیمز اسلیپر، برای چندمین بار پیاپی اسکرام پنالتی تیم کمک شد. در مقابل 13 مرد، ولز آنقدر خط مقدم را نگرفت، اما برای دومین بار مورگان آن را از روی خط تاخت.

آنها پنج دقیقه بعد یک خط دیگر راندند که به یک سری از موج‌ها توسط مهاجمان منجر شد. این کودتا توسط دایر ارائه شد که پاس کات اوت آنسکومب را برای گلزنی در کرنر گرفت. Anscombe از خط لمسی تبدیل شده است.

برتری 21 امتیازی رسوخ ناپذیر. مسلما. افسوس، این آخرین سهم معنادار آنسکوم بود، که مصدومیتش را در تکل تلاشی بر روی ند هانیگان توانا برطرف کرد. او رفت و پسر، ولز هم رفت.