تیم فرانسوی برای ساخت ماکت کشتی جنگی ویلیام فاتح | فرانسه

On 27 سپتامبر 1066، ویلیام، دوک نرماندی، در لامورا، گل سرسبد ناوگان عظیمی که به انگلستان حمله کرده و آن را فتح می کرد، حرکت کرد. اکنون یک جامعه تاریخی در سواحل نرماندی فرانسه قصد دارد کشتی را بازسازی کند که تقریباً 1000 سال دشمنی بین کانالی را آغاز کرد.

ملیله بایو، روایتی به طول 70 متر (230 فوت) از فتح نورمن، لامورا را به عنوان یک کشتی دراز به سبک وایکینگ با بادبان راه راه قرمز و طلایی نشان می دهد که پرچم پاپ را بر روی دکل خود دارد. در کشتی ویلیام، مورد اعتمادترین شوالیه‌های او، همراهان و اسب‌های آنها و 60 پاروزن حضور داشتند.

بقیه به قول خودشان تاریخ است. پادشاه هارولد 17 روز بعد در نبرد هستینگز شکست خورد و دوک نورمن ویلیام فاتح، پادشاه انگلستان شد.

این پروژه 13 میلیون یورویی (11 میلیون پوند) لامورا به طول 34 متر و عرض 5 متر را که 70 خدمه از جمله پاروزنان را حمل می کرد، در یک انبار صنعتی سابق در نزدیکی اسکله بندر هونفلور بازسازی می کند.

اولیویه پاژی، رئیس پروژه لامورا، می گوید که سازندگان کار زیادی برای ادامه دادن ندارند. هیچ طرح اولیه و جزئیات کمی از کشتی واقعی باقی نمانده است، به جز مواردی که در ملیله به تصویر کشیده شده است، که در آن مجسمه طلایی کودکی که به انگلستان در قسمت عقب آن اشاره می کند و سر یک شیر، نماد قدرت سلطنتی، نشان داده شده است. زبان بیرون زده در انتهای خود

پاژی گفت: «ما ملیله بایو و طرحی از کشتی خواهر لامورا، و همچنین کشتی‌های مشابهی داریم که در موزه‌های دانمارک و نروژ، جایی که این نوع صنایع دستی در ابتدا ساخته شده‌اند، نمایش داده می‌شوند. معمار ما مطمئن است که می‌توانیم کشتی را تا حد امکان واقعی تولید کنیم.»

کمیته علمی این پروژه همچنین در تماس نزدیک با موزه Roskilde در دانمارک است که با استفاده از تکنیک‌هایی بر اساس کشف لاشه‌های باستانی در سال 1962، کپی‌هایی از تعدادی کشتی قرن یازدهمی ایجاد کرده است.

معمار دریایی مارک رونت که بر این پروژه نظارت می کند و نقشه های اولیه La Mora II را ترسیم می کند، می گوید که این یک کشتی جنگی از نوع وایکینگ بود که با پارو و بادبان 150 متر مربعی کار می کرد و باریک و کم عمق بود. سریع بود کتاب‌های تاریخ به ما می‌گویند آنقدر سریع که بعد از حرکت از روستای بارفلور در غروب 27 سپتامبر 1066، صبح روز بعد ویلیام مجبور شد در وسط کانال منتظر بماند و در حالی که بقیه ناوگانش با شراب صبحانه می‌خورد. که حامل بیش از 7000 مرد و 2000 اسب بود.

ناوگان در اواخر همان روز در Pevensey در شرق ساسکس فرود آمد و در 14 اکتبر در هیستینگز پادشاه هارولد را شکست داد. «بر خلاف روشی که امروزه انجام می شود، ساخت یک و شما نیستید (کشتی جنگی اسکاندیناوی) با نصب تخته های پوسته بیرونی ابتدا قبل از نصب قاب یا اسکلت ساخته می شود. این روش به دانش بسیار خاص و ابزار کمتری نیاز دارد، اما همچنین بازتابی از ابزارهای موجود در قرن یازدهم است.

نحوه برش چوب، چیدن تخته ها و مونتاژ قطعات به ابزار قرن یازدهم مرتبط است. نجاران آن زمان از چوب سبز رنگ استفاده می کردند که خم شدن آن آسانتر بود. پس از قطع درختان بلوط، آنها را با گوه و پتک شکافتند و سپس تخته ها را برش زدند تا تخته ها را درست کنند. هدف از شکافتن چوب این است که اجازه دهید مسیر خود را طی کند: در نهایت تخته ها قوی تر و نازک تر هستند و قایق ها سبک تر هستند.

همانند پروژه ساخت یک قلعه قرون وسطایی در گودلون در بورگوندی با استفاده از تکنیک‌های قرن سیزدهم، که در بازسازی کلیسای نوتردام در پاریس نیز مفید است، بازتولید لا مورا شامل مهارت‌هایی است که مدت‌ها فراموش شده است. رونت گفت: «نجاران دریایی باید این تکنیک‌ها را که امروزه دیگر استفاده نمی‌شوند، دوباره بیاموزند.

چالش دیگر این است که کشتی را به عنوان قابلیت دریانوردی تایید کند. استانداردهای اروپایی بدیهی است که کشتی های قرن یازدهم را در نظر نمی گیرند. با این حال، طول 34 متری لامورا آن را به یک قایق تفریحی بزرگ تبدیل می کند! ما در حال کار با [European Commission’s] Ronet گفت: امور دریایی برای یافتن راه حل های فنی برای مطابقت با استانداردهای ایمنی فعلی.

فاز اول 7 میلیون یورویی این پروژه شامل تبدیل سایت به یک مرکز توریستی و نمایشگاهی است که در پایان سال آینده افتتاح خواهد شد و پس از آن مرحله دوم 5 میلیون یورویی برای ساخت ماکت آغاز خواهد شد. بازدیدکنندگانی که پرداخت می‌کنند، کار را در حین پیشرفت می‌بینند.

اگرچه هانفلور هیچ ارتباط تاریخی با فتح نورمن ها ندارد، پاژی می گوید که این مکان مناسب ترین مکان بود و فضای نمایشگاه به طور گسترده تری منعکس کننده تاریخ دریایی منطقه است و می تواند سالانه 200000 گردشگر را جذب کند. امید است که مورا جدید در سال 2027 به مناسبت هزارمین سالگرد تولد ویلیام آماده عبور از کانال باشد. پاژی می گوید این بار فرانسوی ها با آرامش می آیند. او همچنین امیدوار است که این پروژه باعث جلب توجه و حمایت مالی در بریتانیا شود.

نوادگان شرکت ویلیام در هر دو طرف کانال وجود دارند و هدف ایجاد چیزی است که فرانسوی-بریتانیایی است. هدف این نیست که تهاجم فرانسه را بازی کند یا به هیچ وجه پیروز باشد. ما می خواهیم این نماد دوستی فرانسه و بریتانیا باشد، چیزی که در پی برگزیت می تواند دو کشور ما را دوباره متحد کند.”