با افزایش تنش، بایدن و شی لحن گرمتری را امتحان کنند

بالی، اندونزی – پس از ماه‌ها تشدید اختلاف بین ایالات متحده و چین، رئیس‌جمهور بایدن و رئیس‌جمهور شی جین پینگ، رئیس‌جمهور شی جین‌پینگ، برای اولین بار شخصاً به‌عنوان رهبران ملی روز دوشنبه با لحنی از تعامل متقابل دیدار کردند و اذعان کردند که هر دو کشور با چالش‌های جهانی روبرو هستند. درگیری و بادهای معکوس اقتصادی

وقتی ملاقاتشان شروع شد، مثل همسفران قدیمی به هم سلام کردند. آنها توافق کردند که هیچ کدام نمی‌خواهند رقابت بین دو ابرقدرتشان به درگیری منجر شود. و پس از نزدیک به سه ساعت گذراندن با هم، آنها قول دادند که تلاش بیشتری برای ترمیم رابطه ای که در کینه توزترین نقطه خود در دهه های اخیر بوده است، انجام دهند.

هیچ‌کدام از اینها دیدگاه‌های عمیقاً متفاوت را در پشت اختلافات آنها پنهان نکرد، از جمله در مورد آینده تایوان، رقابت نظامی، محدودیت‌های فناوری و بازداشت‌های گسترده شهروندان چینی. اما با مخاطرات بسیار زیاد، هم زبان آقای بایدن و هم زبان آقای شی انتخابی بود که روی درگیری های نامحدود قمار نکنید، بلکه شرط بندی کنید که دیپلماسی شخصی و بیش از یک دهه تماس می تواند از تشدید اختلافات جلوگیری کند.

آقای بایدن در یک کنفرانس خبری پس از نشست گفت: «ما به شدت رقابت خواهیم کرد، اما من به دنبال درگیری نیستم. “من به دنبال مدیریت مسئولانه این رقابت هستم.”

هر دو پس از یک لحظه موفقیت سیاسی برای نشستی با رهبران گروه 20 به بالی آمدند: آقای بایدن با نتایج بهتر از حد انتظار برای دموکرات ها در انتخابات میان دوره ای. آقای شی پس از کسب سومین دوره پیشگامانه به عنوان رهبر حزب کمونیست. اما به‌نظر می‌رسد که به‌جای ورود به جلسه‌شان برای مبارزه بر سر آنچه که آقای بایدن آن را مبارزه بین دموکراسی و استبداد می‌خواند، موافق بودند که منافع ملی‌اش به دلیل همه‌گیری، تغییرات آب‌وهوایی، جنگ در اروپا و بحران اقتصادی آسیب‌پذیر شده است. .

“من کاملا معتقدم که نیازی به یک جنگ سرد جدید نیست.

به نظر می‌رسد که هر دو مرد مشتاق به کم‌اهمیت جلوه دادن این ایده هستند که واشنگتن و پکن به رویارویی می‌پردازند، به‌ویژه بر سر تایوان، جزیره‌ای که چین مدعی آن است. تایوان کانون یک کمپین فشار نظامی و دیپلماتیک توسط پکن است که ترس از تهاجم احتمالی را افزایش داده است. اما آقای بایدن به خبرنگاران گفت که معتقد نیست تهاجم چین به تایوان “قریب الوقوع” است.

و اگرچه هر دو طرف بدون یافتن زمینه مشترک در مورد اختلاف نظرهایشان آمدند و رفتند – آقای بایدن گفت: “من پیشنهاد نمی کنم این کومبایا است” – آنها به توافق رسیدند. این شامل موافقت با بازگشایی مذاکرات اقلیمی بود که در ماه‌های اخیر متوقف شده بود، یک گام بالقوه رو به جلو در تلاش برای جلوگیری از گرم شدن فاجعه‌بار جهانی.

این دو متعهد شدند که تلاش‌ها را برای دیدار بیشتر مقامات سطح کابینه در واشنگتن و همتایانشان در پکن از سر بگیرند. آنتونی جی. بلینکن، وزیر امور خارجه، قصد دارد در اوایل سال آینده به چین سفر کند تا پیگیری کند.

آقای بایدن و آقای شی که بیش از یک دهه است که یکدیگر را می شناسند و آخرین بار در سال 2017 در داووس حضوری ملاقات کردند، در آستانه گردهمایی گروه 20 به گرمی با یکدیگر احوالپرسی کردند. (آقای بایدن، که اغلب دیر می‌آید، و همینطور آقای شی، زود آمدند.) و آقای شی که اغلب در جلسات پرمخاطب غمگین است، در حالی که آقای بایدن پوزخند با دست به سمت او می‌رفت، لبخندی زد. دراز شده

دانیل آر راسل، دستیار سابق وزیر امور خارجه در امور شرق آسیا و اقیانوسیه که آقای بایدن را در دیدار با آقای شی همراهی می کرد، گفت: «به دلیل روابط شخصی محکم آنها، در شنیدن مستقیم از رهبر دیگر اطمینان خاطر وجود دارد. زمانی که آقای بایدن معاون رئیس جمهور بود. با این حال، او گفت: «هیچ دلیلی وجود ندارد که فکر کنیم هر یک از رهبران اولویت‌های مربوطه خود را کاهش می‌دهند یا شروع به نشان دادن احترام جدید به به اصطلاح منافع اصلی دیگری می‌کنند».

در خلال گفتگوهایشان، به نظر می رسید که آقای شی از آقای بایدن خواسته است تا از اختیارات خود برای مهار بی اعتمادی به چین استفاده کند که این روزها در واشنگتن فراگیر شده است.

آقای شی در سخنان افتتاحیه خود گفت: “به عنوان رهبران این دو قدرت بزرگ، چین و ایالات متحده، ما باید نقش تعیین کننده سکان را ایفا کنیم و باید رویکرد صحیحی برای توسعه روابط دوجانبه پیدا کنیم.” بر اساس خلاصه‌ای که از سوی دولت چین منتشر شد، آقای شی بعداً در مذاکراتشان گفت: «چین هرگز به دنبال تغییر نظم بین‌المللی کنونی نبوده، در سیاست داخلی آمریکا مداخله نمی‌کند و قصدی برای به چالش کشیدن و جایگزینی ایالات متحده ندارد». .

اما مبادلات صمیمانه آنها تنها شروع آزمایشی هر تلاشی برای حل و فصل انبوهی از اختلافات شدید بود.

هر دو رهبر به دنبال خرید زمان و کاهش دما، البته به دلایل مختلف، به جلسه رفتند. آنها این کار را انجام دادند. آزمون واقعی این جلسه امروز نیست، بلکه در 6 تا 12 ماه آینده است که ببینیم آیا مشکلات مدیریت شده یا بدتر شده است.

ماه گذشته، استراتژی امنیت ملی آقای بایدن، چین را به عنوان یک رقیب راهبردی با «قصد تغییر نظم بین‌المللی» معرفی کرد، در حالی که آقای شی نسبت به جهانی خطرناک‌تر هشدار داد که در آن دشمنان ناشناس – بطور ضمنی، ایالات متحده و آمریکا و متحدانش – هدفشان اعمال حداکثر فشار بر چین است.

اظهارات دو رهبر در مورد تایوان نشان داد که خطرناک ترین نقطه برخورد احتمالی آنها باقی مانده است.

رهبران حزب کمونیست چین و بسیاری از مردم چین قاطعانه بر این باورند که تایوان قلمرو چین است. اکثر مردم تایوان خود را یک جامعه متمایز و با افتخار دموکراتیک می دانند که هرگز نمی تواند تحت حاکمیت چین دوام بیاورد.

تنش ها در سال های اخیر تحت حکومت آقای شی بدتر شده است، زیرا قدرت نظامی چین به نقطه ای نزدیک شده است که می تواند تلاش کند تا کنترل تایوان را به زور به دست گیرد و خطر رویارویی با ایالات متحده را تهدید کند.

بر اساس سیاست مبهم «چین واحد»، روسای جمهور متوالی آمریکا گفته اند که ادعای پکن در مورد تایوان را «تأیید می کنند»، اما تا آنجا که این ادعا را تأیید یا قبول کرده اند، پیش نرفتند.

آقای بایدن نسبت به سایر روسای جمهور اخیر موضع جسورانه تری در مورد این موضوع اتخاذ کرده است. او چهار بار گفته است که اگر چین به تایوان حمله کند، ارتش آمریکا از آن دفاع خواهد کرد، هرچند دیگر مقامات آمریکایی اصرار دارند که این سیاست رسمی نیست. خصومت بین چین و ایالات متحده بر سر تایوان پس از بازدید بلندپایه نانسی پلوسی، رئیس‌جمهور از این جزیره با حکومت دموکراتیک در ماه اوت، تشدید شد، که باعث چند روز تمرینات نظامی ترسناک چین در این منطقه شد.

آقای بایدن در دیدار روز دوشنبه آنها گفت که بر سیاست “چین واحد” می ایستد، اما همچنین به آقای شی هشدار داد که موضع تهاجمی چین در قبال جزیره ثبات در منطقه را تهدید می کند و در نهایت می تواند اقتصاد جهانی را به خطر بیندازد.

بر اساس خلاصه مذاکرات چین، آقای شی نیز سخنانش را کوتاه نکرد. آقای شی گفت تایوان “هسته اصلی منافع چین، شالوده پایه های سیاسی در روابط چین و آمریکا و خط قرمزی است که در روابط چین و آمریکا نمی توان از آن عبور کرد.”

در حالی که اظهارات عمومی آقای شی در مورد تایوان کاملاً صریح بود، پاسخ های او به درخواست های آقای بایدن در مورد تهاجم روسیه به اوکراین مبهم تر بود. برخلاف گزارش دولت بایدن از مذاکرات، خلاصه هیئت چینی به توافق رهبران با تهدیدهای مخالف ولادیمیر وی. پوتین، رئیس جمهور روسیه مبنی بر استفاده از سلاح هسته ای در اوکراین اشاره نکرد. در عوض، طبق گزارش چینی، آقای شی گفت که “یک موضوع پیچیده راه حل ساده ای ندارد” و “باید از رویارویی بین قدرت های بزرگ اجتناب شود.”

وقتی از یک خبرنگار در مورد تنش ها بر سر برنامه هسته ای کره شمالی سوال شد، آقای بایدن گفت مطمئن نیست که چین می تواند این تهدید را مهار کند و به آقای شی گفته است که باید تلاش کند کره شمالی را متقاعد کند که درگیر در دوربرد نشوند. آزمایش های هسته ای

آقای بایدن گفت: «مطمئنم چین به دنبال این نیست که کره شمالی به ابزارهای تشدید کننده بیشتر وارد شود.

هر دو طرف بر سر مسائل اقتصادی به طرف مقابل نیاز داشتند. آقای بایدن به آقای شی گفت که ایالات متحده و چین باید برای کاهش بدهی با یکدیگر همکاری کنند، اشاره ای به فشاری که مقامات دولت قبل از نشست سران گروه 20 به امید اجتناب از بحران مالی جهانی انجام داده اند. چندین عامل اقتصادی، از جمله افزایش نرخ بهره جهانی، باعث ناتوانی چندین کشور در پرداخت بدهی های خود شده است. در بسیاری از موارد، چین بزرگ‌ترین طلبکار است و در برابر هرگونه کاهش سرمایه مقاومت کرده است.

در مقابل، هیئت چینی در خلاصه خود گفت که آقای شی آقای بایدن را به خاطر سیاست‌های اقتصادی که به منظور تقویت تولید آمریکا به ضرر چین است، از جمله صدور قوانینی برای جلوگیری از خرید و تولید برخی از انواع نیمه‌رساناهای پیشرفته که می‌توانند توسط چین انجام شود، سرزنش کرده است. برای ارسال موشک های مافوق صوت یا به طور بالقوه شکستن پیشرفته ترین کدهای ارتش ایالات متحده استفاده می شود.

توصیف چینی‌ها از این نشست نشان می‌دهد که این سیاست‌ها و سایر سیاست‌ها به منظور تغییر مسیر زنجیره‌های تامین آمریکا از چین “به طور کامل اصول اقتصاد بازار را نقض می‌کنند و قوانین تجارت بین‌المللی را تضعیف می‌کنند.”

اما هیچ یک از رهبران با این انتظار به جلسه نرفتند که دیگری در مورد زمینه‌های اصلی اختلاف نظر خود بپذیرد. آنها گفتند که هدف باز نگه داشتن خطوط ارتباطی برای جلوگیری از گسترش بیشتر رابطه بود.

آقای بایدن گفت: “من فکر می کنم که ما یکدیگر را درک می کنیم، این مهمترین کاری است که می توان انجام داد.”

گزارش توسط آلن راپپورت و جیم تانکرسلی از بالی، اندونزی؛ جان لیو از تایپه، تایوان؛ آنا سوانسون از واشنگتن؛ و جوی دونگ از هنگ کنگ