لحظه بزرگ دوباره بن استوکس را برای قهرمانی انگلیس در جام جهانی T20 پیدا می کند | بن استوکس

منجو روت بود که احتمالاً بن استوکس و حرفه ای را که برای همیشه بیشتر از اعداد تعریف می شود، به بهترین نحو خلاصه کرد. روت که در فیلم مستند Phoenix from the Ashes درباره زندگی و زمانه قهرمان همه کاره انگلیس صحبت می کرد، به سادگی بیان کرد: “لحظه های بزرگ او را پیدا می کنند.”

یکی مطمئناً شش سال پیش استوکس را در باغ ادن پیدا کرد، آخرین باری که او در فینال جهانی با لباس قرمز بازی کرد. در آن تصمیم سرنوشت ساز که او برای کارلوس براتویت بولینگ بازی کرد، چهار شش ششی متوالی مانند آتش بازی به آسمان شب اوج گرفتند، وست هند قهرمان جهان T20 شد و یک مرد همه کاره به ظاهر تسلیم ناپذیر، کاملا شکسته و تسلی ناپذیر، روی پاهایش رها شد.

اما اگر آن شیاطین قبلاً در لردز در سال 2019 اخراج نشده بودند، پس در یک شب پرتنش در مقابل 80000 تماشاگر در MCG، استوکس مطمئناً آثار مقدس و آب مقدس را بیرون آورد. یک توپ شکست ناپذیر 52 از 49 توپ در طول اورهای کلاچ در یک تعقیب و گریز پرتنش 138 – که به طور قابل توجهی اولین نیم قرن او در کریکت بین المللی T20 بود – انگلیس جاس باتلر را به پیروزی شایسته در برابر پاکستان هدایت کرد و با آن آنها اولین تیمی شدند که هر دو را برگزار کرد. جام جهانی مردان شورای بین المللی کریکت.

این نه تنها تبدیل توپ سفید انگلیس را از سال 2015 به میراثی از ظروف نقره برای نسل کنونی تبدیل کرد – شاهکاری که با غیبت انتخاب‌های انتخاب اول مانند جانی بیرستو، جوفرا آرچر، مارک وود و داوید مالان در شب برجسته شد. همچنین یادآوری می‌کند که تحلیل‌هایی که بر گفتمان کریکت تسلط دارند، فقط تا آنجا پیش می‌روند. هنوز معیار رضایت‌بخشی برای رتبه‌بندی قدرت بازی‌بازان در موقعیت‌های فشاری ابداع نشده است، اما اگر استوکس در آن زمان بود که خطی را از برایان کلاف می‌گرفت، مطمئناً در رتبه اول قرار می‌گرفت.

با گام برداشتن به وسط با انگلیس 32 برای دو نفر در اور چهارم، معادله 106 مورد نیاز از 99 توپ ممکن است نسبتاً ساده به نظر برسد. با این حال، در زمینی که بدون شک بهترین حمله درز تورنمنت را ارائه می‌دهد، با اکثریت جمعیت غول‌پیکری که به رنگ سبز برای تیم تشویق می‌کنند و جام بسیار مهم بر روی پایه آن می‌درخشد، این چیزی جز احساس نیست. سام کوران و عادل رشید در اولین بازی‌ها به کمال رسیده بودند، اما چیزی حل نشد.

همه چیزهای بعدی زیبا نبودند. گاهی توپ سفید کوکابورا با نظمی نگران‌کننده از کناره بیرونی استوکس سوت می‌زد، یک بررسی از بابر اعظم نشان می‌داد که نسیم شاه فوق‌العاده خوش ذوق، چند اتم بید را از دست داده است. و اگرچه انگلیس از 10 اور پایانی به 61 ران نیاز داشت، پیچ های انگشت شست که توسط مردان بابر اعمال شد، این تعداد را به 49 از 6 اور آخر تبدیل کرد. اگر باران بسیار ترسناک مسابقه را در این لحظه متوقف کرده بود، پاکستان برنده مسابقه داکورث-لوئیس-استرن بود.

همانطور که سه سال پیش در مورد نیوزیلند اتفاق افتاد، بخت به سمت انگلیس رفت، شاهین افریدی در حین یک گرفتن خوب زانوی خود را پیچاند تا هری بروک را حذف کند و سپس طلسم دوم خود را با یک توپ در اور شانزدهم سقط کرد.

هنگامی که آف اسپین پاره وقت افتخار احمد برای پر کردن این شکاف فراخوانده شد، استوکس و معین علی شانس خود را دیدند، 26 ران متعاقب آن از هشت توپ تعیین کننده بود. شش استوکس توپ نهایی احمد را حتی بازتاب رفتار او با ناتان لیون در هدینگلی در سال 2019 بود – در مدت طولانی فقط شکست خورد – اگر یادآوری بیشتری از علاقه او به فشار لازم بود.

و اینکه فکر کنیم استوکس یک انتخاب بحث برانگیز برای این تورنمنت بود. علیرغم دریافت جایزه MVP در لیگ برتر هند در سال 2017 و مهارت در هر سه بخش، این فرمت به نوعی ضعیف‌ترین لباس او شده بود. قبل از پرواز، او در مسابقات بین‌المللی T20 میانگین 19 و با توپ 37 نمره داشت، در حالی که تمایل به نیاز به یک بیننده در ابتدای دوره‌های خود باعث ترس از او شد که ممکن است کار یک تیم تهاجمی را به خطر بیندازد.

آیا احساسات و شهرت بر حقایق سخت غلبه داشتند؟ استوکس همچنین در طول 12 ماه قبل کریکت کوتاه بازی نکرده بود – دوره ای که در آن به دلایل سلامت روانی مرخصی گرفت – و پس از یک تابستان خوب به عنوان سردار آزمون، از بازی های گرم کردن در پاکستان در امان ماند. اما باتلر و متیو مات، که حالا در اولین سال زندگی مشترکشان یک دوتایی رهبری برنده شده بودند، هیچ شکی نداشتند. و اگر یک 42 شکست ناپذیر یخی در پیروزی ضروری مرحله گروهی مقابل سریلانکا این درخواست را تایید نکرده بود، اکنون بحث مطمئناً حل شده است.

اگر غم و اندوهی در مورد این فینال وجود داشت، یک شبه خبری بود که دیوید انگلیسی، غول موسیقی، بازیگر، نویسنده و امپرساریو جشنواره بانبری در سن 76 سالگی بر اثر حمله قلبی درگذشت. تیمی که در جام جهانی 2019 با 50 بازی قهرمان شد شامل 10 بازیکن بود که در مسابقات سالانه زیر 15 سال دندان های خود را بریدند و در میان جشن های آن شب در لردز، آنها مطمئن شدند که با “The Loon” – همانطور که ایان بوتهام دوبله کرد – تماس گرفتند. او – برای به اشتراک گذاشتن شادی.

هنگامی که یک بار در مورد خاطراتش از استوکس نوجوان در جشنواره بانبری سال 2006 از او پرسیدند، انگلیسی یکی از شب‌هایی را در ناندو به یاد آورد که در آن مرد همه کاره مخفیانه سس پری پری را در لیوان کوکای روت نوشید. او گفت که این نمونه ای از پیوندهای دوستی بود که در مسابقه ای شکل گرفت که از زمان شروع آن در سال 1987 بیش از 1000 بازیکن درجه یک و بیش از 100 بازیکن کریکت انگلیس را به نمایش گذاشته است.

بنابراین مناسب بود که گروه برادران باتلر به تأثیری که انگلیسی با بازوبندهای سیاه بر آنها گذاشته بود ادای احترام کنند. لحظه بزرگ استوکس را پیدا کرد و برخلاف کوکتل روت بیچاره در آن روز، نتیجه مطمئناً شیرین بود.