غیرقابل پیش بینی بودن داروین نونیز به لیورپول ابعاد بیشتری می دهد | تاتنهام هاتسپر

آدر نیمه اول این بازی هیجان انگیز و گاه بی نظم لیگ برتر، این حس وجود داشت که دو بازی همزمان برگزار می شد. در پیش‌زمینه، ارائه ویژگی: یک ماجرای فشرده و کبود، و جلسه دو تیم تهی‌شده که بیشتر فصل را صرف تلاش برای بازگرداندن چرخ‌های خود کرده‌اند، در حالی که با سرعت از طریق شیکین‌های هفتگی می‌گذرند. پیروزی 2-1 اینجا اولین برد خارج از خانه لیورپول در لیگ این فصل بود.

پشت این بازی دیگری بود، بازی در جهان داروین نونیز. این یک ماجرای شلوغ‌تر و شیک‌تر بود، جایی که قوانین فیزیکی کمی مبهم‌تر هستند، اما گاهی به نظر می‌رسید که به دنیای واقعی سرازیر شده و در کنار آن وجود دارد.

در این لحظات بود که لیورپول در حال حرکت به سوی آیه نونیز بود که پرانرژی به نظر می رسید. تماشای نونیز عمدتاً در طول 86 دقیقه حضورش در زمین بسیار سرگرم کننده بود، که شامل یک پاس گل، یک تیر کوتاه، دو سرعت بی پایان، لحظات شادی و لحظات عجیب بود.

لازم است نونیز را در جسم ببینیم تا واقعا انرژی او را بگیریم. او منظره‌ای باشکوه است، تمام فضل راست، شانه‌های گشاد، قدرتی بی‌حرکت. نونیز 6 فوت 5 اینچ است. نونیز دومین بازیکن سریع السیر لیگ است، درست پس از آنتونی گوردون. وقتی او حرکت می کند فقط یک انسان شجره دار به نظر می رسد. برخی از بازیکنان مانند یک بازیکن طبیعی روی توپ به نظر می رسند. به نظر می رسد تیاگو آلکانتارا در نیم چرخه به دنیا آمده باشد. نونیز این را با حرکاتش، شتاب آسان، گرسنگی برای توپ، که با آن رابطه ای پرشور، اگر اندکی خاموش، برقرار می کند – نوعی شیمی رام کام – بیان می کند.

در اینجا او گاهی توپ را با هدف حمل می کرد و در نیمه اول در سمت راست اسپرز فضا پیدا می کرد. نونیز واقعاً دریبل نمی زند. او به خودش پاس می دهد، می دود، می رسد، توپ فقط مکملی برای ورزش پر زرق و برق اوست، آن را زیر سم هایش می بندد، دوباره به داخل می برد، مثل تماشای یک اسب نر که یک توپ ساحلی را زیر پا می گذارد.

اما او همه این کارها را به خوبی در دوره سرنوشت ساز بازی انجام داد، زمانی که مو صلاح هر دو گل لیورپول را به ثمر رساند، هر یک پایان های وحشیانه تیز. صلاح اکنون در هشت بازی گذشته خود 9 بازی داشته است و در آن دوره مقابل اسپرز، ناپولی، آژاکس و منچسترسیتی گلزنی کرده است. او یک ماه استراحت دارد و به نظر می رسد آماده است تا در 24 بازی پایانی بازی کند. اگر صلاح آماده بماند، حفظ لیورپول از جمع چهار تیم برتر بسیار سخت خواهد بود.

در اینجا نیز حسی وجود داشت که چیزی با نونیز جرقه زد، با روبرتو فیرمینو به خوبی در نقش مرد مستقیم در مرکز بازی. استادیوم تاتنهام هاتسپر در شروع بازی، تماشایی زیبا، واضح و درخشان بود. و نونیز در دقیقه سوم غایب بود و از کانال سمت چپ بیرونی خود عبور کرد و به پاس خوب اندی رابرتسون رسید و اولین ضربه ای را که هوگو لوریس با دست از دستش خارج کرد، زد.

با وجود تمام ویژگی‌های تصادفی‌اش، نونیز نیز بی‌رحمانه است. در یک نقطه او فقط از کنار اریک دایر رد شد و به سمت خط کناری رفت، توپ را در یک قوس عریض جارو کرد، انگار که آن را روی یک تکه ریسمان می کشید، اما همان طور که دایر را مرده رها کرد. اندکی بعد رودریگو بنتانکور سعی کرد او را از گام‌هایش خارج کند و نونیز عضلات پشتش را تکان داد و او را به معنای واقعی کلمه با صورت به پایین در چمن رها کرد. در چنین مواقعی حس مبهمی از اندی کارول مهندسی آینده وجود دارد، کارول T200، با سرعت و ظرافت بیشتر، اما هنوز در قلب او، آن خشم خرخره قدیمی وجود دارد.

نونیز نیز در زدن گل اول از سمت چپ کمک کرد. فیرمینو به اعماق زمین آمد و با رابرتسون یک غذای کوچک و دوست داشتنی نواخت. پاس او به داخل نونیز را پیدا کرد که وقت داشت به بالا نگاه کند و صلاح را آزاد در سمت راست خود ببیند. پاس فقط وزنه مناسبی برای صلاح بود تا آن را به سمت بالا برگرداند و آن را پایین و سخت در گوشه فرو کند.

لحظات بیشتری در سمت چپ او در آن نیمه وجود داشت، به ویژه در دقیقه 32 زمانی که ترنت الکساندر-آرنولد یک پاس سخت و صاف را انجام داد که نونیز با گام برداشت و سپس در یک درهم ریختگی گیج کننده از دست داد، توپ ناگهان به یک توپ سخت تبدیل شد. تخم مرغ آب پز شده با گوشت خوک.

گل دوم لیورپول از یک رویداد قو سیاه دفاعی به ثمر رسید. دایر یک پاس پشت سر را از روی شانه خود به سمت صلاح زد. پایان به زیبایی از بالای لوریس بلند شد که او در زیر پای صلاح شیرجه زد.

اسپرز در نیمه دوم خیلی بهتر بود. آنتونیو کونته تیمی را انتخاب کرده بود که در آخرین بازی خود روی کاغذ شبیه اسپرز بود، اساساً هری کین به اضافه چند مدافع. بازیکنان هجومی که کونته به آنها اعتماد دارد، مناسب نیستند. برایان گیل در حالت توله سگ دیوانه آمفتامین، در حال حاضر تنها آخرین گزینه است. اما اسپرز در شروع نیمه دوم به سختی برگشت و در نهایت پاس دژان کولوسفسکی باعث شد کین در دروازه قرار بگیرد و یک پایان زیبا در گوشه ای دورتر به پایان برسد.

لیورپول کمی مقاومت کرد، اما یورگن کلوپ از انرژی نیمه اول که تیاگو و فابینیو پیشنهاد کنترل کردند، دلگرم خواهد شد. با این پیروزی، لیورپول هفت امتیاز از رتبه چهارم فاصله گرفت و مهمتر از همه، با نزدیک شدن به سفر زمستانی فوتبال به نارنیا، با حمله ای که ممکن است بتواند روی سم به چیز دیگری تبدیل شود.