پس از حمله به شوهر رئیس مجلس نمایندگان از جمهوریخواهان خواسته شد که افراط گرایان را پاکسازی کنند – زنده | سیاست آمریکا

تاریخدان جاشوا زیتس هشدار مشابهی را در مورد مسیر خشونت سیاسی آمریکا در آخر هفته منتشر کرد و دوره کنونی ما را با دهه 1850 مقایسه کرد – زمانی که تنش ها بر سر برده داری شروع به درگیری مسلحانه کرد.

بخش اعظم مقاله او یک درس تاریخی در مورد خونریزی های کمتر شناخته شده ای است که در سال های قبل از جنگ داخلی آمریکا رخ داد. اما او همچنین به دوره‌ای در حدود سال 1970 می‌پردازد، زمانی که ایالات متحده با موجی از بمب‌گذاری‌ها و تهدیدهای افراطی‌های چپ‌گرا مواجه شد. در اینجا چگونه او آن دوره را با امروز مقایسه می کند، از Politico:

در سال 1970، اعضای لیبرال سنا در کنار اعضای Weather Underground راهپیمایی نکردند، مشت‌های خود را به هوا کوبیدند و آنها را تخم‌گذاری نکردند. آنها خود را با افراط گرایان خشونت آمیز همسو نکردند – آرای آنها را محاکمه کردند، با روزنامه های زیرزمینی خود مصاحبه کردند، در کنفرانس هایشان ظاهر شدند. این چیزهای دهه 1850 است، زمانی که دموکرات‌های جریان اصلی از دموکراسی روی گردانیدند و آشکارا خشونت، هوشیاری و خیانت را پذیرفتند تا از جهانی که در خطر ناپدید شدن می‌دیدند محافظت کنند.

تصمیم بسیاری از محافظه کاران آمریکایی برای پذیرش خشونت سیاسی، یا زبان و نماد خشونت سیاسی، واقعیتی نگران کننده است. اگر یک طرف از پذیرش هنجارها و قوانین آن امتناع ورزد، نمی‌توانیم یک دموکراسی کارآمد داشته باشیم.

اما تاریخ حاکی از آن است که ممکن است بیشتر نگران باشیم.

خشونت دموکراتیک در دهه 1850 در نهایت باعث شد اکثریت جمهوری خواهان، که اکثریت سیاسی را نمایندگی می کردند، خط بکشند و در صورت لزوم با خشونت آن را اجرا کنند. اگر تاریخ یک نقطه راهنما باشد، ما در پرتگاه آینده خطرناکی قرار داریم که در آن سیاست به جای عقاید، به رقابت زور می پردازد. این آینده ای است که همه باید بخواهند از آن اجتناب کنند.

متیو دالک، مورخ دانشگاه جورج واشنگتن، در ستون نیویورک تایمز، حمله به پل پلوسی را در چارچوب ادامه پذیرش ایدئولوژی های افراطی جمهوری خواهان می داند.

دالک دریافته است که بزرگترین تغییری که حزب ایجاد کرده این است که اکنون در حال تحمل و ادغام تئوری های توطئه و افراط گرایی در ائتلاف حکومتی خود است و مواضع رهبران قبلی را معکوس می کند که ممکن است رأی دهندگانی را که این دیدگاه ها را داشتند مورد پسند قرار داده بودند، اما جایی برای آنها نمی دیدند. پلت فرم آنها

در اینجا چیزی است که دالک معتقد است پیامدهای آن آغوش است:

تا زمانی که پذیرش ایده‌های حاشیه‌ای و زبان و افراد افراطی از نظر سیاسی پرهزینه شود و تا زمانی که مجموعه‌ای از هنجارهای دموکراتیک فرهنگی – از جمله انتقال مسالمت‌آمیز قدرت و تحمل سالم برای تفاوت‌های ایدئولوژیک – احیا نشود، می‌توان انتظار داشت که جنگ‌های سیاسی الهام‌بخش دالک هشدار می دهد که قدرت لفاظی به دست آورید.

ما ممکن است وارد مرحله زشت‌تری شده‌ایم که در آن حمله به قانون‌گذاران و خانواده‌های آنها امری عادی می‌شود و «حواریون» خشونت و تعصب قدرت می‌گیرند.»

مورخ هشدار می دهد که حمله پلوسی ممکن است نشانه بدتری در آینده باشد