کریستیانو رونالدو در بازگشتش در حالی که منچستریونایتد از مقابل کلانتری عبور می کند گل می زند | لیگ اروپا

بازگشت کریستیانو رونالدو پس از یک وقفه یک بازی، پایانی بود که او دوست داشت به دست آورد: ضربه دقیقه 81 که حداقل جواز حضور منچستریونایتد برای مرحله حذفی لیگ اروپا را تایید کرد.

برای اینکه تیم اریک تن هاگ مستقیماً به مرحله یک شانزدهم نهایی برسد، باید رئال سوسیداد را در آخرین بازی گروهی با دو گل واضح شکست دهد. اگر این بعید است، چیزی که قطعاً تعجب‌آور نبود این بود که چگونه رونالدوی جاودانه که پس از چند موقعیت از دست رفته هنوز به خود ایمان داشت، پس از مهار ضربه سر ماکسیم کووال، سریع به خانه رفت. این گل ممکن است به عنوان یک واکنش شیرین برای محرومیت او برای تساوی در چلسی پس از خودداری از ورود به بازی مقابل تاتنهام و خروج قبل از پایان خوانده شود.

رونالدو پس از اینکه نام او با تشویق های بلند و شاید شوخی های فراوان اعلام شد، امیدوار بود کاری را که دوست دارد انجام دهد: گلزنی را از سر بگیرد. در این تلاش، او را به سمت چپ خود داشت، الخاندرو گارناچو، که به گفته تن هاگ، “عامل x” را دارد.

این کیفیت برای شکستن شریف لازم بود، که راضی به نشستن در حالت دفاعی عمیق 4-5-1 بود، و گارناچو زمانی که رونالدو را در خود جای داد، کیفیت او را به نمایش گذاشت. او به آنتونی، که عکس فوری او توسط ماکسیم کووال جمع آوری شده بود، غذا داد.

این به دنبال یک چیپ کریستین اریکسن برای تایرل مالاسیا، یکی از چهار تغییر یونایتد بود، که نزدیک به بازی در دفاع چپ و قبل از یک کرنر از دانمارکی بود که کازمیرو به استیپان رادلیچ، کاپیتان میهمان ضربه زد.

فرصت‌های متوالی زمانی ادامه پیدا کرد که گارناچو از سمت چپ وارد دروازه شد و توپ را به سمت رونالدو نشانه رفت و در نهایت به کرنر دیگری رسید. تحویل توسط پرتغالی ها به سقف دروازه انجام شد، اما یونایتد حریفان خود را دقیقاً همان جایی که می خواست داشت: در محاصره.

سرعت یک قدم زدن بود، اریکسن دوباره می‌توانست در یک لوب غذا بخورد – این بار برای گارناچو، که باید کوال را شکست می‌داد.

دو گل در 12 بازی که در این بازی انجام شد، بازگشتی کمتر از حد نصاب برای رونالدو بود. روشی که او به جلو رفت و یک پایش را عقب کشید تا فقط موسی کیابو را خفه کند، به دلیل آن اشاره کرد: کندی بسیار مهم در سیناپس های این مرد 37 ساله که لبه او را کدر کرده است. با این حال، هیچ چیز کندی در این دوندگی وجود نداشت که رونالدو را به پایان ارسال برونو فرناندز رساند، اما از فاصله نزدیک، او این فرصت را از دست داد.

تیم مولداوی که توسط ویکتور میهایلوف پس از استعفای استیپان توماس در اوایل این هفته اداره می شد، همچنان به کار خود ادامه می دهد. کوال درست شیرجه زد تا ضربه اریکسن را دفع کند، سپس فرناندس سعی کرد توپ برگشتی را به سمت رونالدو برگرداند اما نتوانست او را پیدا کند. بعد، دومی شانه اش را انداخت و ماشه را از راه دور کشید اما گابی کیکی بدنش را مانع شد.

مالکیت 77.2 درصدی یونایتد در نیمه اول داستان 45 دقیقه اول را نشان می دهد. اما زمانی که کلانتر شکست خورد و پاتریک کپوزو توپی را که ابراهیم آکنبی رشید باید به خانه می رفت را ورق زد، یک هشدار وجود داشت. با این حال، در نهایت، مردان ده هاگ پاداش خود را داشتند: یک گوشه اریکسن از سمت چپ با دیوگو دالوت روبرو شد، که برای شکست دادن کووال از جا بلند شد.

در نیمه دوم، مارکوس راشفورد جایگزین آنتونی شد، که شاید تن هاگ را با یک چرخش 720 درجه ای نمایشی قبل از استراحت تحت تاثیر قرار نداده بود، در حالی که لیساندرو مارتینز راه را برای هری مگوایر باز کرد. کاپیتان در اولین بازی خود در یونایتد در هفت هفته پس از مصدومیت، تشویق های خفیفی دریافت کرد: به سختی بهترین استقبال از بازگشت.

راشفورد در پست شماره 10 معمولی فرناندز قرار گرفت، پرتغالی به سمت راست حرکت کرد تا آنتونی را که جدا شده پر کند – حرکتی ده هاگ که ممکن است برای مهار سرعت راشفورد مستقیماً پشت سر رونالدو طراحی شده باشد.

برای دو برابر کردن پیشروی به صبر و متانت نیاز بود. گارناچو به طور جدی فاقد کیفیت دوم بود که یک ضربدر تنظیمی را تا آخر به سمت راست می زد. به مراتب بهتر بود دویدن دارتینگ و توپ لحظاتی بعد که به منطقه خطر برخورد کرد.

کلانتر در هم زد اما فقط برای دیدن آنهایی که قرمزپوش بودند به مالکیت خود ادامه دادند. سهم بعدی رونالدو دریافت ضربه اریکسن بود، به سمت راست جینک زد و با التماس گل کووال، به نوعی شعله ور شد. واکنش او – ناامیدی عمیق – قابل درک بود، اما این هنوز مثبت بود. زمانی که او فقط برای دیدن پرچم برافراشته توپ را انجام داد، ناامیدی باعث شد رونالدو توپ را به استرتفورد کوبید، با این حال این بار دیگر وضوح فزاینده ای را نشان داد.

گل دوم برای یونایتد یک اتفاق ساده بود. لوک شاو، یکی دیگر از بازیکنان تعویضی، راشفورد را شکست داد، که با ضربه سر قانع کننده ای برای ششمین گل خود در این رقابت ها به ثمر رسید. اما باز هم این رونالدو بود که روایت را تصاحب کرد.