نق زدن برای ریش! این یک بار دیگر برای سوناک، مسیحای خاموش است | جان کریس

منهمه آن‌طور که حزب محافظه‌کار می‌توانست امیدوار باشد، به این نتیجه رسید. یک رهبر جدید – رهبر راست، تا آنجا که به نمایندگان مربوط می شود – در عرض چند روز انتخاب شد. بدون انتخابات عمومی بهشت منع یک دولت شکست خورده نمی تواند با آن سطح از دموکراسی کار کند. هرگز به افرادی که می خواهید حکومت کنید اعتماد نکنید.

نه حتی یک انتخابات محدود و کنترل شده برای عضویت محافظه کار کهنسال. این واقعاً آخرین باری که آنها آن را امتحان کرده بودند، به این خوبی کار نکرده بود. نه. اکنون زمان کاهش تعداد رای دهندگان از 180000 به 357 نماینده بود. این راهی برای اداره بریتانیا بود. مردان و زنانی که می شد به آنها اعتماد کرد تا منافع خود و حزبشان را بر منافع کشور ترجیح دهند. فراخوانی بالاتر از میهن پرستی ساده.

به خاطر داشته باشید، قایقرانی کاملاً ساده نبوده است. بوریس جانسون از تعطیلات خود برگشته بود – چقدر فکر می کرد وقتی بقیه مجلس تعطیل نیست استراحت کند – تا اعلام کند که فکر می کند دوران خود را در بیابان گذرانده است. در ذهن او، چند ماه تعطیلات سخت برای جنایت، دروغ های سریالی و بی کفایتی عمومی بیش از اندازه کافی طولانی بود.

انصافاً برای 102 نماینده مجلس نیز طولانی بود. به اندازه ای است که محکوم را در برگه رای تضمین می کند. این در صورتی است که به او اعتماد داشته باشید که حداقل 20 نفر از طرفدارانش را دوبار شمارش نکند. افراد زیادی این کار را نکردند. بیشتر آنها فکر می کردند که او اعداد را به دست نیاورده است و سعی می کند مثبت ترین چرخش را در یک بازگشت ناموفق انجام دهد.

این بار نمایندگان مجلس در چشمان او نگاه کرده بودند و گفتند: “ممنون، اما نه ممنون.” کشور و حزب از روال مزخرف کمدی او خارج شده بودند. خوب، نه کاملاً همه. زمانی برای ندیم زهاوی سپری شده بود که خود را کاملاً احمق کند – چیزی که ظاهراً از طرف او عادت شکل گرفته است. در ماه ژوئیه، زهاوی خواهان استعفای محکوم شده بود. حالا او دوباره بزرگترین تشویق کننده او بود. تا آن زمان، جانسون ترک تحصیل کرد و او به سوناک رفت. نیمه هوش عدالت را رعایت نمی کند. حرفه ای ضد شغل.

جانسون پس از کناره‌گیری، پنی موردانت را رها کرد تا برگزیده شود. اما او نیز نتوانست این اعداد را با هم جمع کند تا عضویت محافظه‌کاران را درگیر کند. کمیته 1922 – همراه با بزرگان محافظه کار که تمام آخر هفته را صرف التماس از نمایندگان مجلس کرده بودند تا هر کاری که لازم است برای جلوگیری از رأی گیری دموکراتیک انجام دهند – به آنچه می خواستند رسیده بود. تاج گذاری برای ریشی سوناک.

در ماه آگوست، معلوم شد که محافظه‌کاران برای ریش آماده نیستند! اما اکنون، تنها هفت هفته بعد، بازگشت ریش به عنوان دومین آمدن تلقی می شد. ما فقط برای Rish آماده نبودیم! ما در حال حاضر کاملا برای Rish Gagging بود! نه اینکه کسی سرنخی داشته باشد که چه سیاست های خاصی در ذهن دارد، زیرا ریش! تمام سه روز و نیم مبارزات رهبری را بدون اینکه حرفی به کسی بزند مذاکره کرده بود.

او می‌توانست روی همان مانیفست رهبری که دفعه قبل بود ایستاده باشد. یا ممکن است او کاملاً متفاوت باشد. تو تصمیم بگیر. احتمالاً او اکنون اذعان می کند که افزایش 1.5 درصدی سهم بیمه ملی اشتباه بوده است. یا شاید او اکنون قصد دارد کاهش NIC ها را که در مورد تنها کاری بود که لیز تراس انجام داده بود و اقتصاد را خراب نکرد، معکوس کند. و ما فقط می توانیم فرض کنیم که او اعتراف می کند که یک صدراعظم نسبتاً ناامید بوده است و اکنون سعی می کند برنامه رشدی را اجرا کند که شامل تورم افسارگسیخته و نرخ های بهره بالاتر نباشد.

ریش! ساکت بود پس از آنارشیک و پانک راک «بیایید تأسیسات را خراب کنیم» Trussonomics – «ما به آن می گوییم، معان» – ما در حال حرکت به عصر جدیدی از گروه پسر بی خونی بودیم که به دقت سرپرستی شده بود. با سوناک به عنوان پیشرو. چیزی نمی گوید فقط هفت سال از نماینده شدن در مجلس تا مقام عالی.

او قرار بود اولین فرد رنگین پوست نخست وزیر شود. او همچنین قرار بود ثروتمندترین شود. کار در گلدمن ساکس و ازدواج با دختر یک میلیاردر – زنی که مایل است وضعیت غیرخانگی خود را حفظ کند – مزایای خود را دارد. ریش! برای ورزشگاه و استخرش بیشتر از بسیاری از مردم برای خانه هایشان خرج می کند. واقعی نگه داشتن آن برای مردم کوچک.

تنها تعداد انگشت شماری از نمایندگان در اتاق 14 کمیته برای شنیدن بیانیه گراهام برادی حضور داشتند. احتمالاً به این دلیل که همه از قبل نتیجه را می دانستند که موردانت 10 دقیقه زودتر عقب نشینی کرده بود. کسانی که آمدند، معتادان واقعی آدرنالین بودند. کسانی که در رای دادن هر چه بیشتر به یک رهبر جدید موفق شدند. مجنون بالینی که به انجام همان کار ادامه داد و منتظر نتیجه متفاوت بود. دلال هایی که منتظر کارتی هستند که آنقدر بالا و وحشی است که هرگز نیازی به پرداخت کارت دیگری نخواهند داشت.

نیم ساعت بعد، همان اتاق بسیار پرتر شد زیرا نمایندگان حزب محافظه کار گرد هم آمدند تا از مسیحای جدید خود بشنوند. موردانت به نظر کاملاً تکان خورده و کبود وارد شد. او اصرار کرد: “من خوبم.” صدای او هر چیزی بود جز. “من از نخست وزیر جدید حمایت خواهم کرد”. وقتی وارد اتاق شد صدای کوبیدن میزها شنیده شد. بیشتر از روی همدردی و نه پشیمانی که در رای گیری شرکت نکرد. هیچ نشانی از جانسون نبود. او همیشه یک بازنده بد معروف بوده است. اگرچه شاید او فقط مشغول انجام کارهای حوزه بود. جیکوب ریس موگ، زاهاوی و جیمز کلورلی نیز حضور نداشتند. ممکن است دوران حکومت آنها به پایان رسیده باشد.

پس از یک شروع کاذب سریع، ریش! قبل از ورود به اتاق بدون اینکه چیزی به رسانه ها بگوید از راهرو دور شد. پس از ایراد یک سخنرانی پنج دقیقه ای که با ضربات بیشتر و سوت های گرگ مورد استقبال قرار گرفت – او باید نشان را می بوسد – ریش! رفت، هنوز حرفی نزد. واضح است که او تصمیم گرفته است که این راه کوتاه او برای موفقیت است. ترفند این است که تا دو سال آینده به هیچ وجه ادامه دهید.

سپس نمایندگان حزب محافظه کار ظاهر شدند. بیشتر آنها در حالت غمگینی بودند. یا شکست آن، فقط یک تسکین ساده است. پس از چهار یا پنج بار تلاش، آنها در نهایت توانستند برای انتخاب فردی که به طور مبهم شبیه یک فرد بالغ به عنوان رهبر جدیدشان باشد، دستی به خود بزنند. الکس چاک با تعجب گفت: «او در مورد وحدت صحبت کرد. انگار که به عنوان یک مکاشفه آمده بود. حتی تراس از آن خط استفاده کرده بود. پس تعداد کمی از مردم حافظه کوتاه تری نسبت به نمایندگان محافظه کار دارند.

ریش! سپس به دفتر مرکزی محافظه کاران رفت و در آنجا با استقبال بیشتر نمایندگان مجلس مواجه شد. در میان آنها مت هنکاک. نیازمندی مت فریاد زد: «به ما کار بده، به ما کار بده، دوستت دارم، دوستت دارم». سوناک فقط او را خالی کرد. در عوض جان گلن و جیک بری را در دو طرف هنکاک در آغوش می گیرند. مت به نظر می رسید که انگار قرار بود اشک بریزد.

فقط زمان برای یک کلیپ چوبی کوتاه برای تلویزیون وجود داشت – او می توانست آموزش رسانه ای خود را از تراس دریافت کند – که در آن از وحدت و ثبات صحبت می کرد. سپس ریش! به مخفیگاه بازگشت این چیز آسانی بود. آیا کشور را متقاعد می کند که بتواند اقتصاد را اصلاح کند و حزب محافظه کار را دوباره انتخاب کند؟ این بسیار پیچیده تر خواهد بود.