‘اینتر دیوانه’ بازگشته است اما سیمونه اینزاگی آنها را در نوسانی رو به بالا دارد | سری آ

اسایمونه اینزاگی هرگز از دیوانه خانه نمی ترسید. آنتونیو کونته، سلف او در اینترناسیونال، پایان دادن به شهرت باشگاه را به عنوان یک ماموریت تبدیل کرد.اینتر دیوانه” – دیوانه اینتر – اصرار دارند که در عوض باید “منظم و قوی” باشند. این هدف زمانی که آنها به اسکودتو 2020-21 راهپیمایی کردند، محقق شد. زمانی که آنها به مقام اول دست یافتند، هرگز رها نکردند: 11 کلین شیت در 21 بازی پایانی که اطمینان حاصل کرد که رقبای آنها هرگز بویی نمی‌دهند.

فصل گذشته داستان متفاوتی بود، زمانی که اینتر اینزاگی در ماه دسامبر تنها در زمستان شکست خورد و دوم شد. یکی از خبرنگاران پرسید که آیا دیوانه روزها برگشته بود اینزاگی در پاسخ گفت: “اگر دیوانه بودن به معنای رسیدن به مرحله یک شانزدهم نهایی لیگ قهرمانان و فینال کوپا ایتالیا است، پس امیدوارم همیشه باشم.”

او حق داشت که از چنین دستاوردهایی احساس غرور کند. اینزاگی اولین مربی در یک دهه بود که اینتر را به مرحله حذفی رقابت های باشگاهی برتر اروپا هدایت کرد و آنها را به پیروزی در فینال کوپا ایتالیا نیز هدایت کرد. بد نیست، برای تیمی که پس از جدایی کونته با فروش روملو لوکاکو و اشرف حکیمی ضعیف شده بود.

بازگشت این بازیکن بلژیکی در این تابستان امید برای یک چالش جدید عنوان قهرمانی را تقویت کرد. اگرچه ایوان پریسیچ و الکسیس سانچز با نقل و انتقالات آزاد رفتند، اما اینتر در غیر این صورت هسته اصلی تیم اصلی خود را با هم حفظ کرد. اینزاگی زمانی که نوبت به خط دفاعی می‌رسید، هیت مدیره را متقاعد کرد که نه تنها در برابر پیشنهادات بزرگ برای میلان اسکرینیار، الساندرو باستونی و دنزل دامفریس مقاومت کند، بلکه فرانچسکو آسربی را نیز از باشگاه سابقش لاتزیو قرض دهد.

با هنریخ مخیتاریان و کریستیان اصلانی هافبک 20 ساله امپولی که عمق بیشتری به زمین اضافه کردند، این حس این بود که این تیم باید قوی‌تر باشد. این قبل از اینکه لوکاکو در اولین بازی خود گلزنی کرد و در دومین بازی خود یک پاس گل داد، از ناحیه همسترینگ آسیب دید که او را اکنون برای بهترین بخش از دو ماه محروم کرده است.

اینتر در خارج از خانه مقابل لاتزیو، میلان و اودینزه شکست خورد و در خانه مقابل رم نیز شکست خورد. آنها رقابت های اروپایی خود را با شکست 2-0 مقابل بایرن مونیخ در سن سیرو آغاز کردند که بیشتر از آنچه که نتیجه بازی نشان می دهد احساس می شد.

گاهی اینتر بی دندان به نظر می رسید. لائوتارو مارتینز، مرد اصلی غیبت لوکاکو، بحران اعتماد به نفس را تحمل کرد و 8 بازی بدون گل را پشت سر گذاشت. ادین ژکو چند مداخله برنده انجام داد اما در 36 سالگی نتوانست هر هفته این کار را انجام دهد.

مشکلات بزرگتری در عقب وجود داشت. خط دفاعی اینزاگی برای محافظت از 14 گل دریافتی در 10 بازی ابتدایی لیگ بسیار مشتاق بود. لاتزیو، میلان، اودینزه و بارسلونا هر کدام سه بار مقابل آنها گلزنی کردند. روز شنبه فیورنتینا همین کار را کرد.

همه چیز برای اینتر پس از یک ربع ساده به نظر می رسید. را نراتزوری در دقیقه دوم توسط نیکولو بارلا پیش افتاد، قبل از اینکه لائوتارو نتیجه را 2-0 کند. اما زمانی که فدریکو دیمارکو میخ هایش را به زانوی جاکومو بوناونتورا در حالی که بازیکن فیورنتینا به یک صلیب حمله کرد، کوبید، به حریفان خود اجازه بازگشت دادند.

این یک چالش تکان دهنده بود – دیر، بالا و خطرناک – توسط داور در زمان واقعی از دست رفت اما توسط VAR انتخاب شد. پائولو والری پس از دیدن بازی مجدد، یک پنالتی اعلام کرد، اما به طور غیرقابل توضیحی حتی دیمارکو را که باید قرمز مستقیم نشان می داد، کارت نگرفت.

آرتور کابرال ضربه نقطه‌ای خود را به گل تبدیل کرد تا فیورنتینا را به بازی بازگرداند. آنها در نیمه دوم با گل درخشان جاناتان آیکونه به تساوی رسیدند، او آسربی را تا پاشنه پا تعقیب کرد و او از سمت چپ وارد دروازه شد و سپس به گوشه بالایی شلیک کرد.

اینتر برگشت، لائوتارو پیروز شد و سپس یک پنالتی از خود به ثمر رساند. با این حال، آنها نتوانستند بازی را به پایان برسانند. در ثانیه های پایانی وقت قانونی، نیکولا میلنکوویچ با ضربه سر به کرنر رفت و لوکا یوویچ با یک والی آکروباتیک به خانه رفت.

را ویولا گل تساوی خود را چنان جشن گرفت که انگار یک برنده است. آنها شروع ناامیدکننده ای در این دوره از رقابت ها داشته اند، برای گلزنی تلاش می کنند و در نیمه انتهایی جدول افت می کنند. استقامت و نتیجه گرفتن پس از بی عدالتی عدم اخراج دیمارکو نقطه عطفی بالقوه بود.

با این حال این بازی هنوز تمام نشده بود. در دقیقه چهارم وقت اضافه، اینتر دوباره به جلو رفت، ژکو به بارلا تغذیه کرد که توپ مربعی او برای مخیتاریان به جای مدافع لورنزو ونوتی را پیدا کرد. تلاش او به ارمنی ضربه زد و به تور دروازه رفت تا اینتر 4-3 پیروز شود.

اینتر دیوانه؟ می توان گفت که آنها به سادگی یک اینتر بسیار خوش شانس در اینجا بودند. علاوه بر حادثه دیمارکو، فیورنتینا احساس کرد که هدف نهایی باید پس از تماس های مرزی با ژکو در طول بازی حذف می شد. مدیر تیم میزبان، وینچنزو ایتالیانو، به طور تمام وقت از حقوق خود برخوردار بود و آن را یک شکست ناشایست خواند.

اینزاگی می‌توانست به نکات مثبت تیمش نگاه کند. این چهارمین برد اینتر در پنج بازی در تمام رقابت‌ها بود، با تنها استثنا تساوی 3-3 خارج از خانه مقابل بارسلونا. آنها ممکن بود آن بازی را هم ببرند، اگر اصلانی همان حضور ذهنی بارلا را نشان می داد و توپ را برای مخیتاریان در یک لحظه تقریباً مشابه در وقت های اضافی نیمه دوم نشان می داد.

درست مانند فصل گذشته، به نظر می رسد که اینتر ممکن است از موفقیت های اروپایی خود قدرت بگیرد. آنها برای بازی خانگی خود مقابل بارسلونا در ابتدای این ماه با انتظارات کم پس از شکست های متوالی در لیگ وارد زمین شدند، اما پیروزی 1-0 آن روز روحیه باشگاه را تغییر داد. لائوتارو در بازی برگشت در نیوکمپ خشکسالی خود را شکست و از آن زمان 3 گل دیگر به ثمر رساند.

این اولین باری نیست که این بازیکن آرژانتینی در پنج سال حضورش در اینتر تحمل می کند و در فصل گذشته در یک بازی مشابه اعتراف کرد که “هر شب با فکر کردن به آن” به رختخواب می رود. تضاد بین بهترین تغییر بازی او و بدترین ناشناس برای هر مدیری یک معما خواهد بود. لائوتارو تنها بازیکنی در سری آ است که در این فصل سه بار با هر کدام از کفش های چپ و راستش گلزنی کرده است.

اینزاگی سپاسگزار خواهد بود که لوکاکو را احتمالاً در اولین فرصت روز چهارشنبه، برای تقسیم بار گلزنی، بازگرداند، اما چنین راه حل سریعی برای دفاع اینتر وجود ندارد. او قبلاً سمیر هاندانوویچ را با آندره اونانا، بازیکن کامرونی که تمام این پنج بازی اخیر را شروع کرده بود، در دروازه جایگزین کرده بود. به همان اندازه که نتایج اینتر در این مرحله خوب بوده است، آنها همچنان در طول راه هفت بار گل خورده اند.

مثل همیشه غیرممکن به نظر می رسد که بدانیم آیا اینتر در حال چرخش به گوشه ای است یا صرفاً در یک ترن هوایی در حال چرخش به یک چوب پنبه باز دیگری است. استعداد کافی در این تیم وجود دارد که تقریباً هر کسی را شکست دهد، مارسلو بروزوویچ نیز به زودی از مصدومیت باز خواهد گشت و بارلا در فرمی غیرقابل مهار. با این حال به نظر می رسد که به اندازه کافی خود تخریبی وجود دارد که هر بازی را نیز ببازد.

اینزاگی آرزوی بازنویسی DNA باشگاه را مانند کونته ندارد. او در فصل گذشته خوشحال بود که دیوانه را در آغوش می‌کشد، اما اکنون باید آن را برای اهداف خود مهار کند.