سقوط لیز تراس به راست افراطی ایتالیا درسی می دهد که چه کاری را نباید انجام داد | اقتصاد

منسیاستمداران دست راستی تالی در طول ظهور و سقوط لیز تراس به دقت زیر نظر داشتند. نه برای اولین بار، وست مینستر برای رهبران در هر پایتخت اروپایی، و نه بیشتر از رم، راهنمایی در مورد چگونگی عدم اتخاذ سیاست ارائه کرده است.

مدت زیادی از رأی گیری برگزیت در سال 2016 نگذشته بود که نیروهای پوپولیست غالب ایتالیا – اتحادیه، جنبش پنج ستاره و برادران ایتالیا – بی سر و صدا از خواسته های دیرینه خود برای همه پرسی خود در مورد عضویت در اتحادیه اروپا کنار گذاشتند.

این هفته، پس از یک پیروزی چشمگیر در انتخابات عمومی، ائتلافی به رهبری جورجیا ملونی، رهبر برادران ایتالیا، به یک دولت تمام عیار تبدیل خواهد شد و ظرف چند ساعت یک عقب نشینی شتابزده از وعده های کاهش هزینه های مالیاتی و مقررات زدایی آغاز خواهد شد که بازتاب فاجعه بار کواسی کوارتنگ است. مینی بودجه

ملونی، به عنوان رئیس راست‌گراترین ائتلاف ایتالیا از زمان موسولینی و احتمالاً نخست‌وزیر بعدی، پس از تقریباً یک ماه مذاکره با شرکای ائتلافی خود، دولت تشکیل داده است.

لورنزو کوردوگنو، اقتصاددان می گوید: «آنها اشتباهات کوارتنگ و لیز تراس را مرتکب نمی شوند.

انتظار می رود ملونی اقداماتی را برای محافظت از ایتالیایی ها در برابر افزایش قیمت انرژی انجام دهد. اما کوردوگنو، اقتصاددان ارشد سابق در وزارت دارایی ایتالیا در رم، می‌گوید که هزینه چند میلیارد یورویی سقف قیمت انرژی محدودیت بلندپروازی‌های او در سال جاری خواهد بود: هرگونه برنامه‌ای برای کاهش مالیات تا سال 2023 به تعویق خواهد افتاد. او می‌گوید که هر دو مجلس را به دست آورد و می‌تواند وقتش را بگیرد. اگنیس اورتولانی در واحد اطلاعات اکونومیست می‌گوید واکنش به بودجه کوچک کوارتنگ و سقوط تراس هشداری برای ملونی خواهد بود، «که احتمالاً به آن توجه خواهد کرد».

ملونی نیز مانند تراس به بسیاری از مؤسساتی که اکنون نیاز به همکاری با آنها در مقام های عالی دارد، حمله کرده است. در گردهمایی راست افراطی اروپا در فوریه 2020، او علیه «تکنو بوروکرات‌های بروکسل» که به گفته او می‌خواهند «طرح شوروی برای از بین بردن هویت‌های ملی و مذهبی» را تحمیل کنند، انتقاد کرد.

همه چیز در طول مبارزات انتخاباتی تغییر کرد، زمانی که او گفت که حزبش از تمام قوانین و مقررات اتحادیه اروپا تبعیت خواهد کرد و افزود که به خطر انداختن 166 میلیارد پوند از بودجه اتحادیه اروپا که برای بهبود زیرساخت های حیاتی اختصاص داده شده است، پوچ خواهد بود.

هنوز پیشنهادهای اساسی برای کاهش نرخ مالیات به 15 درصد در مورد درآمد سالانه تا سقف 100000 یورو (87480 پوند) برای افراد خوداشتغال و ساده کردن چهار نرخ مالیات بر درآمد به یک نرخ ثابت تا سال 2027 وجود دارد. هزینه آن 9 میلیارد یورو بود و قرار بود با کاهشی مشابه در طرح فقرزدایی «دستمزد شهروندان» در سال آینده، همراه با عفو مالیاتی، پرداخت شود.

ملونی استدلال کرده است که کاهش مالیات می تواند با کاهش یارانه های رفاهی جبران شود. دیگر نه. بسته نجات انرژی هر گونه پول نقدی را که او باید خرج کند جذب می کند، همانطور که در اوایل سال جاری توسط ماریو دراگی، نخست وزیر قبلی و رئیس سابق بانک مرکزی اروپا اجرا شد.

موفقیت دراگی در متقاعد کردن بازارهای مالی مبنی بر اینکه رم می‌تواند بستری پایدار برای سرمایه‌گذاری بخش خصوصی فراهم کند، مورد توجه ملونی نیز قرار گرفته است. اما یکی از موانع تشکیل کابینه، درخواست او برای اداره چندین وزارتخانه توسط کارشناسان در قالب دراگی بود، نه توسط شخصیت‌های ارشد احزاب شریک او که هیچ تجربه‌ای از دولت ندارند.

روندهای اقتصادی مفیدی وجود دارد که رهبر راست افراطی بدون شک آنها را متعلق به خود می داند. صادرات در سال گذشته افزایش یافت زیرا بسیاری از برندهای مصرف کننده بین المللی ایتالیا فروش خارجی را افزایش دادند.

بر اساس گزارش موسسه کیل، یک اندیشکده پیشرو در آلمان، تنها ایتالیا و ژاپن در میان گروه 7 از سال 2019 از رشد 6 درصدی تجارت جهانی بهره برده اند و رم تا اوت 2022 از افزایش 4 درصدی برخوردار بوده است. شاخص تجاری کیل نشان می دهد آلمان صادرات حدود 7 درصد کمتر از سال 2019. این کاهش برای فرانسه (-8 درصد) و انگلیس (-6 درصد) مشابه است.

استقراض چشمگیر این کشور به نسبت تولید ناخالص داخلی کاهش یافته است و آن را مقرون به صرفه تر کرده است. کاهش از 164 درصد تولید ناخالص داخلی به حدود 150 درصد ممکن است پیروزی بزرگی به نظر نرسد، اما در سرزمین بدهی های روزافزون با قدمت 30 سال پیش، کاهش این نسبت به عنوان یک تسکین خوشایند است.

مارچلو مسوری، اقتصاددان ارشد در دانشگاه لوئیس در رم، می گوید که ملونی پس از چندین سال اصلاحات، بوروکراسی دولتی را در وضعیت بهتری به ارث خواهد برد. مشاور سابق کمیسیون اتحادیه اروپا و رئیس راه‌آهن ایتالیا می‌گوید، با این حال، بسیاری از مشکلات قدیمی باقی مانده‌اند، از جمله سیستم مالیاتی که شرکت‌های کوچک را از افزایش حجم و استخدام افراد بیشتر بازمی‌دارد. جمعیت ایتالیا که یکی از سریع‌ترین جمعیت‌های پیر در جهان است، همچنین به‌عنوان مانعی برای اصلاحات بیشتر دولت عمل می‌کند که در تمام سطوح حکومتی تحت سلطه نسل مسن‌تری است که مشتاق حفاظت از وضعیت موجود هستند.

یکی از مسن ترین آنها سیلویو برلوسکونی، رئیس حزب فورزا ایتالیا 86 ساله است که تلاش های ملونی برای تشکیل دولت را پس از افشای همدردی مداوم او با ولادیمیر پوتین علیرغم تهاجم غیرقانونی به اوکراین، به خطر انداخته بود.

او که از ترجیح او برای کارشناسان در برخی پست‌های وزارتی ناراضی است، هنوز می‌تواند این پروژه را خراب کند.

ملونی گفته بود در صورتی که شرکای او از حمایت او از اوکراین و سرعت آهسته تر اصلاحات حمایت نکنند، برای مذاکره وقت خواهد گذاشت. ممکن است او در جایی موفق شود که تراس شکست خورد.