کارگری که سال ها بی سر و صدا فلوراید شهر را پایین آورد، استعفا داد

یک کارمند شهری که سال‌ها بی‌سروصدا فلوراید آب آشامیدنی یک جامعه ورمونت را کاهش می‌داد، استعفا داد – و ادعا می‌کند که این میزان در واقع برای مدت طولانی‌تری از آنچه تصور می‌شد پایین بوده است.

کندال چمبرلین، سرپرست آب ریچموند، در نامه استعفای پنج صفحه‌ای خود که روز دوشنبه ارسال شد، فاش کرد که سطوح فلوراید بیش از یک دهه است – به جای نزدیک به چهار سال، همانطور که ایالت اخیراً فاش کرده بود، در محدوده توصیه شده ایالت نیست.

چمبرلین در نامه خود – به زبانی که گاهی بازتاب گزارش‌های بی‌اساسی است که در سال‌های اخیر در فضای مجازی منتشر شده است – گفت که او فکر نمی‌کند که سیاست فعلی فلورایداسیون از نظر قانونی الزامی یا علمی صحیح نیست، و به نظر او خطرات غیرقابل قبولی برای آنها به همراه دارد. سلامت عمومی.”

او نوشت: «من از روی وجدان نمی‌توانم طرف این موضوع باشم.

چمبرلین نوشت که او هرگز بازبینی شغلی منفی دریافت نکرده است، هر روز به طور دقیق سطح فلوراید آب را اندازه گیری کرده است و گزارش های مکتوب ماهانه ای را ارائه کرده است که توسط مدیر شهر تایید و امضا شده و به دو سازمان دولتی ارائه شده است.

او مدعی است که فلورایداسیون داوطلبانه است و مقادیر آن الزامی نیست.

به گفته مقامات ایالتی، در حالی که فلوردار کردن آب شهری داوطلبانه است، شهرهایی که این کار را انجام می دهند باید سطح توصیه های ایالت را حفظ کنند و گزارش های ماهانه را به وزارت بهداشت ایالتی ارائه کنند.

وزارت بهداشت ورمونت بلافاصله ایمیلی مبنی بر اظهار نظر در مورد استعفای چمبرلین یا اظهارات جدید او در مورد مدت زمانی که سطوح فلوراید خارج از محدوده بوده است، ارسال نکرد.

ماه ها پس از کشف اینکه فلوراید اضافه شده به آب نصف مقدار توصیه شده توسط آژانس های ایالتی و فدرال است، شهر ریچموند دو هفته پیش اعلام کرد که سطح آن را افزایش می دهد تا در محدوده مجاز باشد.

خبر اولیه مبنی بر کاهش فلوراید برای نزدیک به چهار سال – زمان بسیار کمتری از آنچه چمبرلین در نامه استعفای خود نشان داد – برخی از ساکنان و پزشکان منطقه را شوکه کرد، آنها نگرانی هایی را در مورد اطلاعات نادرست، سلامت دندان ها و شفافیت دولت مطرح کردند و گفتند که اینطور نیست. تصمیمی که چمبرلین به تنهایی می گیرد.

افزودن فلوراید به سیستم های آب آشامیدنی عمومی از دهه 1940 و 1950 در جوامع سراسر ایالات متحده امری عادی بوده است. بسیاری از شهرداری‌های ایالات متحده و سایر کشورها به دلایل مختلفی از جمله مخالفت، امکان‌سنجی و توانایی دریافت فلوراید از راه‌های دیگر، آب را فلوراید نمی‌کنند.

منتقدان ادعا می کنند که اثرات سلامتی فلوراید به طور کامل شناخته نشده است و افزودن آن به آب شهری می تواند یک داروی ناخواسته باشد. برخی از جوامع در سال های اخیر به این عمل پایان داده اند.

انجمن دندانپزشکی آمریکا در وب‌سایت خود اشاره می‌کند که فلوراید – همراه با مواد حیات‌بخش مانند نمک، آهن و اکسیژن – واقعاً می‌تواند در مقادیر زیاد سمی باشد.

اما در مقادیر توصیه شده، فلوراید موجود در آب، حفره ها یا پوسیدگی دندان را تا حدود 25 درصد کاهش می دهد، طبق مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری های ایالات متحده، که در سال 2018 گزارش داد که 73 درصد از جمعیت ایالات متحده توسط سیستم های آبی با فلوراید کافی خدمات رسانی می کنند. محافظت از دندان ها