بودجه کوچکی که بریتانیا را شکست – و لیز تراس | اقتصاد

بریتانیا از زمان مینی بودجه ماه سپتامبر در حال شکست بوده است. طرح نه‌چندان کوچک کواسی کوارتنگ نه تنها محرک یک بحران مالی داخلی و افزایش هزینه‌های وام مسکن برای میلیون‌ها نفر بود، بلکه کاغذ آبی را برای سقوط سیاسی او و دوست نزدیکش، لیز تراس، روشن کرد.

قرار بود همه چیز خیلی متفاوت باشد. تراس تابستان را با وعده لغو افزایش بیمه ملی و مالیات شرکت ها در رقابت رهبری محافظه کار سپری کرده بود. این تعهدات، به علاوه توقف محبوب قیمت انرژی، برای دولت جدید در رویدادی که ظاهراً کاهش یافته مالیات و هزینه‌ها اعلام می‌شود، کافی بود.

در عوض، این یک موقعیت سخت و ایدئولوژیک بود که رقیب سیاسی شکست‌خورده تروس، ریشی سوناک، را محق کرد. همان‌طور که او هشدار داده بود، واقعاً استرلینگ، سقوط آزاد بازار طلایی و سرمایه‌گذاران جهانی وحشت زده بود. حتی صندوق بین‌المللی پول (IMF) نیز با یک سرزنش عمومی خیره‌کننده مداخله کرد.

به ندرت بودجه ای چنین آسیب های سیاسی و اقتصادی به بار آورده است. حتی بودجه “همه چیز” جورج آزبورن، زمانی که او در سال 2012 مجبور به عقب نشینی از مالیات خمیری شد، به آن نزدیک نمی شود.

رویداد مالی «مینی» که در ابتدا توسط حامیان او به عنوان «در نهایت، یک بودجه واقعی محافظه‌کاران» مورد استقبال قرار گرفت، بزرگترین کاهش مالیات از سال 1972 را اعلام کرد، که با افزایش گسترده وام‌گیری تامین شد، و تنها با تلاش مبهم برای استدلال می‌توان گفت یک رونق اقتصادی نامحتمل پرداخت شده است.

اقتصاددانان از این ایده که 45 میلیارد پوند کاهش مالیات بدون بودجه برای ثروتمندان می تواند رشد اقتصادی را تسریع کند و هزینه های خود را به روشی که دولت استدلال می کرد، بپردازد، مخالفت کردند. نه فقط منتقدان یک «ائتلاف ضد رشد» فرضی، بلکه از سوی گلدمن ساکس، بانک آمریکا و صندوق بین‌المللی پول. با وجود تورم در بالاترین سطح 40 سال اخیر، افزایش خطرات رکود و هزینه های استقراض بالاتر در اقتصادهای پیشرفته، این یک قمار بزرگ در لحظه اشتباه بود.

واکنش بین المللی سریع و نفرین کننده بود. پوند در برابر دلار به پایین ترین سطح خود در تاریخ سقوط کرد، در حالی که قیمت طلایی سقوط کرد. در طی چهار روز، بازده اوراق قرضه دولتی بلندمدت – که برعکس قیمت ها حرکت می کند – بیش از افزایش سالانه در 23 سال از 27 سال گذشته افزایش یافت.

پس از دهه‌ها شهرت برای مدیریت صحیح اقتصادی – اگرچه به شدت توسط برگزیت آزمایش شد – متحدان نزدیک سابق بریتانیا را با “بازار نوظهوری که خود را به یک بازار غرق‌شده تبدیل می‌کند” در میان انفجار بازار مالی مقایسه کردند. برخی این فروپاشی را به بحران سوئز در سال 1956 تشبیه کرده اند که پس از آن قدرت بریتانیا در صحنه جهانی برای همیشه کاهش یافت.

بانک انگلستان با وعده خرید 65 میلیارد پوند اوراق قرضه دولتی مداخله کرد تا وجوه مسئول مدیریت پول به نمایندگی از بازنشستگان بریتانیا را از سقوط نجات دهد. اندرو بیلی، رئیس بانک، از انتقاد به خاطر شرایط متلاطم بازار مصون نبود. بانک مرکزی در برخی محافل به دلیل افزایش اندک نرخ بهره در روز قبل از مینی بودجه مقصر شناخته شد و سرمایه گذارانی را که روی یک حرکت بزرگتر شرط بندی کرده بودند ناامید کرد.

اما علیرغم اینکه تیم تراس به دنبال مقایسه با سایر کشورهایی است که از همان شوک های اقتصادی جهانی ناشی از جنگ روسیه در اوکراین رنج می برند، اقتصاددانان شهر از “حق بیمه احمقانه” برای بریتانیا صحبت کردند. بازده اوراق قرضه در سایر کشورهای گروه 7 در حال افزایش بود، اما به اندازه بریتانیا در حال افزایش بود.

با بهای سنگینی همراه بوده است. به گفته اندیشکده بنیاد رزولوشن، بیش از 5 میلیون خانواده ممکن است با افزایش متوسط ​​سالانه 5100 پوند وام مسکن از هم اکنون تا پایان سال 2024 مواجه شوند. اگرچه تا حدودی ناشی از مشکلات جهانی است، اما تقریباً یک چهارم این مبلغ – 1200 پوند – ناشی از حق بیمه احمقانه است. اقتصاددانان شهری بر این باورند که این امر به مراتب بیشتر از سود کاهش مالیات کوارتنگ خواهد بود.

برای تراس قیمت سیاسی گزافی وجود داشته است. آشفتگی بازار روایت قدرتمندی را برای انبوه منتقدان حزب او ثابت کرده است که هرگز او را به عنوان رهبر نمی خواستند. در تماس با بازارهای آزاد، شهرت نام تجاری او در بازار آزاد اقتصاد آزادیخواهانه از بین رفته است.

تنها شش دقیقه در روز دوشنبه طول کشید تا جانشین کوارتنگ، جرمی هانت، خیره کننده ترین چرخش در تاریخ سیاسی مدرن بریتانیا را اعلام کند. تقریباً تمام سیاست‌هایی که تراس در آن کمپین انجام می‌داد انتخاب نشده بود. پس از کنار گذاشتن Trussonomics، تنها زمانی بود که محافظه‌کاران نیز از دست معمار خود خلاص شوند.